Լեոպոլդո Էլիա

Լեոպոլդո Էլիա իտալ.՝ Leopoldo Elia
Դրոշ Իտալիայի արտաքին գործերի նախարար (ժ.պ.)
1994 թվականի ապրիլի 19 - 1994 թվականի մայիսի 10
Նախորդող	Բենյամինո Անդրեատա
Հաջորդող	Անտոնիո Մարտինո
Դրոշ Իտալիայի ընտրական և ինստիտուցիոնալ բարեփոխումների նախարար
1993 թվականի ապրիլի 28 - 1994 թվականի մայիսի 10
Նախորդող	Մինո Մարտինացոլի
Հաջորդող	Ֆրանչեսկո Սպերոնի
Դրոշ Իտալիայի սահամանդրական դատարանի նախագահ
1981 թվականի սեպտեմբերի 21 - 1985 թվականի մայիսի 7
Նախորդող	Լիոնետո Ամադեի
Հաջորդող	Լիվիո Պալադին
Կուսակցություն՝	Իտալիայի քրիստոնեա-դեմոկրատական կուսակցություն (1943-1994) Իտալիայի ժողովրդական կուսակցություն (1994-2002)
Կրթություն՝	Հռոմի Սապիենցա համալսարան
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ
Գործունեություն՝	քաղաքականություն
Ազգություն	Իտալիա
Դավանանք	Կաթոլիկ
Ծննդյան օր	նոյեմբերի 4, 1925(1925-11-04)
Ծննդավայր	Ֆանո, Պեզարո է Ուրբինո, Մարկե, Իտալիայի թագավորություն
Վախճանի օր	հոկտեմբերի 5, 2008(2008-10-05) (82 տարեկան)
Վախճանի վայր	Հռոմ, Իտալիա
Քաղաքացիություն	Իտալիա և  Իտալիայի թագավորություն
Ի ծնե անուն	իտալ.՝ Leopoldo Elia
Պարգևներ

Լեոպոլդո Էլիա (իտալ.՝ Leopoldo Elia, նոյեմբերի 4, 1925(1925-11-04), Ֆանո, Պեզարո է Ուրբինո, Մարկե, Իտալիայի թագավորություն - հոկտեմբերի 5, 2008(2008-10-05), Հռոմ, Իտալիա), իտալացի իրավաբան, պետական և քաղաքական գործիչ, 1981 թվականից մինչև 1985 թվականը եղել է Իտալիայի սահմանադրական դատարանի նախագահ, իսկ 1993 թվականից մինչև 1994 թվականը՝ Իտալիայի ընտրական և ինստիտուցիոնալ բարեփոխումների նախարար։

Կենսագրություն

Լեոպոլդո Էլիան ծնվել է 1925 թվականի նոյեմբերի 4-ին Մարկեում, Իտալիա։ 1947 թվականին ավարտել է Հռոմի Կա Սապիենցա համալսարանը, որտեղ իրավունք է սովորել։ Ֆերարայի (1962-1963), Թուրինի (1963-1970) և Հռոմի համալսարաններում (1970-1997) եղել է սահմանադրական իրավունքի պրոֆեսոր 1962 թվականին դարձել է Իտալիայի Սենատի օրենսդրական հետազոտությունների վարչության փոխնախագահ, 1970 թվականից մինչև 1976 թվականը եղել է հանրային կրթության նախարարության բարձրագույն խորհրդի նախագահի տեղակալ։ 1975-1976 թվականներին եղել Է Rai-TV-ի տնօրենների խորհրդում (նրա կազմում ընտրվել է ռադիոհեռարձակման վերահսկողության խորհրդարանական հանձնաժողովի կողմից)։ 1969, 1973 և 1976 թվականներին ընտրվել Է Քրիստոնեա-դեմոկրատական կուսակցության ազգային խորհուրդ։ 1976 թվականի ապրիլի 20-ին Էլիան խորհրդարանի քվոտայով ընտրվել է Սահմանադրական դատարանի դատավոր, 1981 թվականի սեպտեմբերի 21-ին ընտրվել է դատարանի նախագահ, 1984 թվականի սեպտեմբերի 24-ին վերընտրվել է։ 1985 թվականի մայիսի 7-ին նրա նախագահական լիազորությունների ժամկետը լրացել է։

Վերադառնալով ակադեմիական գործունեությանը՝ սահմանադրական իրավունք է դասավանդել է Հռոմի համալսարանում, բայց 1986 թվականին ընտրվել Է Քրիստոնեա-դեմոկրատական կուսակցության Ազգային խորհրդի անդամ, իսկ 1987 թվականին խորհրդարանի լուծարումից հետո՝ Իտալիայի Սենատ, որտեղ մինչև 1989 թվականը գլխավորել է սահմանադրական հարցերի հանձնաժողովը, նաև եղել է կանոնակարգի Սենատի վարչության կազմում։ Հանդիսացել է սահմանադրական բարեփոխումների օրինագծերի հիմնական մշակողը, որն առաջին հերթին ուղղված էր հաղթահարելու երկպալատ խորհրդարանական համակարգի ներքին հակամարտությունները։ Նախագիծը Սենատի կողմից հավանության է արժանացել, սակայն նույնիսկ չի ընդունվել 10-րդ գումարման ստորին պալատում լսման համար։ 1968-1976 թվականներին, իսկ հետո 1985 թվականից ղեկավարել է Giurisprudenza costituzionale ամսագրի հրատարակումը։ 1989 թվականին մտել է Քրիստոնեա-դեմոկրատական կուսակցության ազգային վարչություն։ 1993 թվականի ապրիլի 29-ից մինչև 1994 թվականի մայիսի 10-ը Չամպիի առաջին կառավարությունում եղել է առանց պորտֆելի նախարար՝ կատարելով ընտրական և ինստիտուցիոնալ բարեփոխումների իրագործման լիազորությունները։ 1994 թվականի ապրիլի 19-ից մինչև մայիսի 10-ը միաժամանակ կատարել է Իտալիայի արտաքին գործերի նախարարի պարտականությունները։ 1994 թվականի հունվարին անդամակցել է Իտալիայի ժողովրդական կուսակցությանը, նույն թվականին ընտրվել է պատգամավորների պալատ, 1996 թվականին վերընտրվել Է Սենատի կազմում։ Լեոպոլդո Էլիան մահացել է 2008 թվականի հոկտեմբերի 5-ին Հռոմում՝ 82 տարեկան հասակում։

Մրցանակներ

• Ասպետական մեծ խաչի շքանշան. «Իտալիայի Հանրապետության համար ունեցած վաստակի համար» (1975 թվականի հունիսի 2)։
• Ոսկե մեդալ «Մշակույթի և արվեստի զարգացման մեջ ունեցած ներդրման համար (1976 թվականի հունիսի 9)։

Հիմնական աշխատանքներ

• Possibilità di un mutamento istituzionale in Italia (Cronache sociali, 1949, pp. 234–40);
• La continuità nel funzionamento degli organi costituzionali, vol. I, Milano 1958;
• Gli atti bicamerali non legislativi (Studi sulla Costituzione, vol. II, ivi 1958, pp. 419–41);
• Forma di governo e procedimento legislativo negli Stati Uniti d’America, ivi 1961;
• Le commissioni parlamentari italiane nel procedimento legislativo, Modena 1961;
• Libertà personale e misure di prevenzione, Milano 1962;
• Problemi costituzionali dell’amministrazione centrale, Milano 1966;
• Art. 34 del Concordato e impegno antidivorzista dello stato italiano (Giurisprudenza costituzionale, 1971, pp. 2920–48);
• La peculiarità e l’evoluzione del sistema italiano riguardo ai partiti politici (Il sistema politico italiano, Bologna 1975, pp. 25–42).

Հոդվածներ

• Forme di governo (Enciclopedia del diritto, vol. XIX, Milano 1969, pp. 634–75);
• Commissioni parlamentari (Enciclopedia del diritto, vol. VII, Milano 1960, pp. 895–910);
• Primo ministro (Diritto comparato) (Novissimo Digesto Italiano, vol. XIII, Torino 1966, pp. 863–68).

Արտաքին հղումներ

• «Leopoldo Elia». Gruppi parlamentari (իտալերեն). Camera dei Deputati (Portale storico). Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 16-ին.
• «Leopoldo Elia». Incarichi di governo (իտալերեն). Camera dei Deputati (Portale storico). Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 16-ին.
• «Leopoldo Elia». Dati anagrafici e incarichi (իտալերեն). Senato della Repubblica. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 16-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լեոպոլդո Էլիա» հոդվածին։