Թակարդ կատուների համար 2

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Թակարդ կատուների համար 2
հունգ.՝ Macskafogó 2: A sátán macskája
Տեսակլիամետրաժ մուլտֆիլմ
Ժանրկինոկատակերգություն և արկածային ֆիլմ
ՌեժիսորBéla Ternovszky?
ՍցենարիստJózsef Nepp?
ՀնչյունավորումLászló Sinkó?, Péter Rudolf?, György Dörner?, Gábor Reviczky?, Béla Stenczer? և Mátyás Usztics?
ԵրաժշտությունMiklós Malek?
Երկիր Հունգարիա
Լեզուհունգարերեն
Տևողություն90 րոպե
ՊրիկվելCat City?
Թվականդեկտեմբերի 20, 2007
Բյուջե3 000 000 $

«Թակարդ կատուների համար 2՝ Հայտնության կատուն» (հունգ.՝ Macskafogó 2: A sátán macskája, 2007 թվական), Բելա Տերնովսկու հունգարերեն լիամետրաժ մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ, «Թակարդ կատուների համար» ֆիլմի շարունակությունը։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իրադարձությունները տեղի են ունենում առաջին ֆիլմում նկարագրված իրադարձություններից քսան տարի անց։ Մուկը՝ լրագրող Հենրի Մորթոն Ստենլին, պարոն Դեյվիդ Լիվինգսթոնի որոնումների համար ճանապարհորդելով Պաֆրիկայով, գերի է ընկնում վայրի կատուներին, որոնք չէին ենթարկվում «կատուների համար թակարդների» ազեդեցությանը։ Ստենլիից իմանալով, որ աշխարհը կառավարում են մկները, վայրի կատուները կանչում են Մողոք դև-կատվին։ Ստենլիին փրկում է Տորզոն Բորսը։ Նրանք ուղևորվում են դեպի Քաղաքակրթության սահմանը, բայց կատուները նրանցից առաջ են ընկնում։ Միևնույն ժամանակ, իր աղբյուրներից Գրաբովսկին իմանում է կատուների դավադրության մասին։ Նա գնում է ոստիկանության գեներալների ծերանոց։ Սակայն, նախկին ղեկավար Բոբ Պոլյակովը հստակեցում չի մտցնում։ Այդ ժամանակ Նիկը գալիս է իրավահաջորդ Բոբ Ադլինգթոնի մոտ, սակայն Ադլինգթոնը չի հավատում գործակալին, մինչեւ սահմանի 13 խցիկը էլեկտրացանցում հսկայական փոս չի ցույց տալիս։ Հուսահատության մեջ կանչում են Ալարկոտ Դիկին և նրա թիմին։ Բանակը մոբիլիզացվում է։ Մողոքը նրան հաղթեց մի վայրկյանում։ Այդ ժամանակ Ադլինգտոնի մոտ են գալիս Ստենլին և Տորզոնը, որոնք ամբողջովին պատմում են սահմանի և Պաֆրիկայի արկածների մասին։ Կատուների ստրկացման մասին ճշմարտությունը նույնպես հայտնի է դառնում։ Մողոքը մտնում է ճամբար, որտեղ պահվում են Գատտոն, Թեոֆիլը և Շաֆրանեքը։ Նրանց ազատում են վերահսկող փարոսներից՝ ժապավենակապերից, և կատուները մասնակցում են պատերազմին։ Նրանք հավաքում են իրենց բանակը։ Շուտով հայտնվում են չորս ավազակներ։ 20 տարվա ընթացքում նրանք ծերացել էին և փոխել էին գաղափարախոսությունը։ Հիմա գողանալը նրանց աշխատանքն է։ Ի վերջո, ոչ ոք չի գողանում, որպեսզի ոստիկանութունը չցրվի, և ոստիկանները չմնան առանց աշխատանքի, ավազակները գողանում, գրում են, որ գողացել են, և ոստիկանությունը վերադարձնում է գողացված ամեն ինչը։ Բանակը չէր կարողանում կանգնեցնել կատուներին։ Նրանք շարժվում են դեպի Սին Սիթի։ Բոլորն օգնության են կանչում Գրաբովսկուն, որն այդ ժամանակ վերանորոգում է Կատու բռնողին։ Ադլինգթոնը, չիմանալով վերանորոգման մասին, ուղարկում է Նիկ Ստենլիի մոտ Բորսի հետ։ Ռոբոտ Կատու բռնողը պայքարում է Մողոք կատվի դեմ և Տիեզերքին հաղթում է պոկերի մեջ։ Խայտառակ եղած Մողոքը վերադառնում է տուն։ Կատուները հասկանում են, որ կրկին պարտվել են, և մկների հետ ստորագրում են հաշտության պայմանագիր հաջորդ 99 տարիների համար։ Տորզոն Բորսը պարզվում է, որ Էլսի Գրաբովսկու հագուստը փոխած աղջիկն է և ֆիլմի վերջում դառնում է լրագրող Ստենլիի կինը։

Ստեղծման պատմություն։ Վարձույթ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմի աշխատանքային տիտղոսը «Սատանայի կատու»-ն է (Արթուր Կոնան Դոյլի հունգարերեն թարգմանված «Բասկերվիլների շունը» անվան հղում՝ «A sátán kutyája», այսինքն «Սատանայի շունը»)։ Ֆիլմը ստեղծել է այն նույն խումբը, որ ստեղծել էր «Թակարդ կատուների համար» մուլտֆիլմը, ներառած ռեժիսորը և դերերը հնչեցողները։ Կերպարները նկարված են եղել ձեռքով, իսկ ֆոնն արվել է համակարգիչային 3D մոդելավորմամբ։ Ֆիլմի պրեմիերան տեղի ունեցավ 2007 թվականի դեկտեմբերի 20-ին Հունգարիայում։ Ռուսերեն լեզվով կրկնօրինակվել է 2008 թվականին։

Թեև ֆիլմը պարունակում է հղումների և հանրահայտ մշակույթի հայտնի երևույթների պարոդիաների զգալի քանակ («Աստղային պատերազմներ», «Տարզան», «Դամբոն», «Մատրցա», «Առյուծ արքան», Սաուրոն «մատանիների տիրակալից», «Մեղքերի քաղաքը», «Գոդզիլան ընդդեմ Մեհագոդզիլայի», բայց «Թակարդ կատուների համար» մուլտֆիլմի շարունակությունը չկարողացավ կրկնել առաջին մուլտֆիլմի հաջողությունը[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Most akkor temessük Grabowskit?(հունգարերեն) («Хоронить ли нам Грабовского»)