Երվանդ Աղաթոն

Երվանդ Աղաթոն; արմտ. հայ.՝ Երուանդ Աղաթոն
Ծնվել է	փետրվարի 18, 1860
Ծննդավայր	Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն
Մահացել է	1935
Կրթություն	Ներսիսյան դպրոց, Նուբար-Շահնազարյան վարժարան, Ռոբերթ քոլեջ և Ազգային ագրոնոմիական ինստիտուտ Փարիզ-Գրինյոն
Մասնագիտություն	հրատարակիչ, դերասան, գրող, մշակութային գործիչ և հողագետ
Ծնողներ	հայր՝ Գրիգոր Աղաթոն

Երվանդ Աղաթոն (փետրվարի 18, 1860(1860-02-18), Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն - 1935^[1]), հայ մշակութային գործիչ։

Որդին է Գրիգոր Աղաթոնի։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Կ. Պոլսի Խասգյուղ թաղամասում, սովորել նախ Ներսիսյան, ապա՝ Նուբար-Շահնազարյան վարժարաններում և Ռոբերտ քոլեջում։ 1877 թվականին մեկնել է Փարիզ, սովորել Կրինյոնի գյուղատնտեսական քոլեջում, ավարտելուց հետո վերադարձել է Կ. Պոլիս։ 1896 թվականի քաղաքական դեպքերից հետո մեկնել է արտասահման, շարունակել համալսարանական կրթությունը Փարիզում, այնտեղից անցել է Բուլղարիա, ապա՝ Եգիպտոս, որտեղ 1920-ականներին գրել է մի շարք գրքույկներ՝ Բարեգործական ընկերության, Խորհրդային Հայաստանին ցույց տրվող օգնության և այլ հարցերի մասին, ինչպես՝ «Հայաստանի վերաշինությունը» (1924), «Նվիրատվություն և կտակ» (1925), «Հայաստանի մեջ հայ հողագործներու տիպար գյուղի մը ծրագիրը» (1925), «Բարեգործականի ծնունդն ու պատմությունը» և այլն։ 1931 թվականին հրատարակել է «Կյանքիս հիշատակները» գիրքը^[2]։

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Հայաստանի գրադարանների համահավաք գրացուցակ
↑ Գառնիկ Ստեփանյան (1973). Կենսագրական բառարան, հատոր Ա. Երևան: «Հայաստան». էջ էջ 65.

[_267bbe1121f5c321-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Հայաստանի գրադարանների համահավաք գրացուցակ

[2] Գառնիկ Ստեփանյան (1973). Կենսագրական բառարան, հատոր Ա. Երևան: «Հայաստան». էջ էջ 65.

[1]

[2]