Գրիգոր Աղաթոն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գրիգոր Աղաթոն
արմտ. հայ.՝ Գրիգոր Աղաթօն
Դիմանկար
Ծնվել էհուլիսի 4, 1825(1825-07-04)[1]
ԾննդավայրԿոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն[1][2]
Մահացել էապրիլի 27, 1867(1867-04-27)[1][2] (41 տարեկան)
Մահվան վայրՓարիզ[1][2]
Քաղաքացիություն Օսմանյան կայսրություն
Ազգությունհայ
ԿրթությունՆերսեսյան վարժարան[1] և Ազգային ագրոնոմիական ինստիտուտ Փարիզ-Գրինյոն[1]
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ և հասարակական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններpublic works minister?
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունNational Horticultural Society of France?[2] և Società Agraria di Torino?[2]
ԵրեխաներԵրվանդ Աղաթոն
 Krikor Aghaton Վիքիպահեստում

Գրիգոր Աղաթոն (հուլիսի 4, 1825(1825-07-04)[1], Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն[1][2] - ապրիլի 27, 1867(1867-04-27)[1][2], Փարիզ[1][2]), հայ հասարակական գործիչ։

Մ. Աղաթոնի եղբայրը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է հուլիսի 4-ին, Կ. Պոլսում։ Սովորել է Ներսեսյան վարժարանում։ 1843 թվականին ընդունվել է Փարիզի Գրինյոնի երկրագործական բարձրագույն դպրոցը։ 1848 թվականին ստանձնել է Կ. Պոլսի Այմամայ թաղամասի երկրագործական վարժարանի տեսչի պաշտոնը, որտեղ 1849 թվականին ստեղծել է տեղի հայ ուսանողներից կազմված Երկրագործական ընկերությունը։

1848 թվականից «Հայաստան» շաբաթաթերթում և այլ պարբերականներում հանդես է եկել երկրագործության և տնտեսագիտության վերաբերյալ հոդվածներով։ 1853 թվականին ընտրվել է Ֆրանսիայի Պարտիզպանության կայսերական ընկերության անդամ, իսկ 1859 թվականին՝ Թուրինի (Իտալիա) Երկրագործական ակադեմիայի թղթանդամ։ Աղաթոնը Կ. Պոլսի Բարեգործական ընկերության հիմնադիրներից է և ատենապետը 1860 թվականին։ Երկար տարիներ ղեկավարել է Թուրքիայի փոստ–հեռագրական վարչությունը, իսկ 1867 թվականին նշանակվել է Թուրքիայի հասարակական շինությունների նախարար։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պարգևատրվել է ֆրանսիական Պատվո լեգեոնի խաչով 1867 թ.։

Մահացել է ապրիլի 27-ին, Փարիզում։ Աղաթոնը հայացքներով ազգային–պահպանողական էր։ Գործուն մասնակցություն է ունեցել ազգային կյանքին, եղել է Կ. Պոլսի Ներսեսյան վարժարանի հոգաբարձու, ազգային երեսփոխան և այլն։ Թողել է Թուրքիայի տնտեսության վերաբերյալ աշխատություն (ձեռագիր)։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Տաղավարյան Ն., Գրիգոր Աղաթոն, Վնտ., 1900
  • Զարդարյան Վ. Գ., Հիշատակարան, հ. 1, ԿՊ, 1910

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրիգոր Աղաթոն» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 240