Եկատերինա Բելաշովա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Եկատերինա Բելաշովա
ռուս.՝ Белашова Екатерина Фёдоровна
Ծնվել էնոյեմբերի 19 (դեկտեմբերի 2), 1906
ԾննդավայրՍանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էմայիսի 9, 1971(1971-05-09)[1] (64 տարեկան)
Վախճանի վայրըՄոսկվա, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն,  Խորհրդային Ռուսաստան և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունՍանկտ Պետերբուրգի Սերովի անվան գեղարվեստի ուսումնարան (1924) և Վխուտեին (1930)
ՈւսուցիչՎսևոլոդ Լիշև, Ռոբերտ Բախ, Ալեքսանդր Մատվեև և Q56071805?
Մասնագիտությունքանդակագործ և դասախոս
ԱշխատավայրՄոսկվայի կիրառական և դեկորատիվ արվեստի ինստիտուտ և Մոսկվայի Ս. Ստրոգանովի անվան արվեստի և արդյունաբերության ակադեմիա
ԱմուսինQ113055852?
Քաղաքական կուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ և
մրցանակներ
Լենինի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ անձնվեր աշխատանքի համար» մեդալ
ԽՍՀՄ ժողովրդական նկարիչ ՌԽՖՍՀ վաստակավոր նկարիչ և ԽՍՀՄ պետական մրցանակ
ԱնդամությունԽՍՀՄ նկարիչների միություն
ԵրեխաներAleksandr Belashov?

Եկատերինա Բելաշովա (ռուս.՝ Екатери́на Фёдоровна Белашо́ва, Ալեքսեևա-Բելաշովա, ռուս.՝ Алексеева-Белашова, նոյեմբերի 19 (դեկտեմբերի 2), 1906, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն - մայիսի 9, 1971(1971-05-09)[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային քանդակագործ։ Եղել է ԽՍՀՄ նկարիչների միության առաջին քարտուղար (1968-1971)։ ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի թղթակից-անդամ (1964), ԽՍՀՄ ժողովրդական նկարիչ (1963), ԽՍՀՄ Պետական մրցանակի դափնեկիր (1967)։ ԽՄԿԿ անդամ (1945)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եկատերինա Բելաշովան ծնվել է 1906 թվականի նոյեմբերի 19-ին (դեկտեմբերի 2-ին) Սանկտ Պետերբուրգում։ Սովորել է ՎԽՈՒՏԵԻՆ-ում (Լենինգրադի բարձրագույն գեղարվեստա-տեխնիկական ինստիտուտ) (1926-1932) Ռոբերտ Բախի, Վսևոլոդ Լեշևի, Վասիլի Սիմոնովի և Ալեքսանդր Մատվեևի մոտ։ 1941-1952 թվականներին դասավանդել է Մոսկվայի կիրառական և դեկորատիվ արվեստի ինստիտուտում։ 1952-1965 թվականներին եղել է Մոսկվայի Ս. Ստրոգանովի անվան գեղարվեստա-արդյունաբերական ակադեմիայի պրոֆեսոր, 1957-1968 թվականներին՝ քարտուղար, 1968 թվականից` ԽՍՀՄ նկարիչների միության առաջին քարտուղար, ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի թղթակից անդամ (1964)։ Հիմնականում աշխատել է հաստոցային քանդակագործության ոլորտում։ Բելաշովան մահացել 1971 թվականի մայիսի 9-ին։ Թաղված է Մոսկվայի Նովոդևիչյան գերեզմանատանը (հատված՝ № 7):

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ամուսին՝ Միխայիլ Բելաշով, քանդակագործ, պատերազմի սկզբում մտել է Մոսկվայի աշխարհազոր և մահացել (1941)[2][3]
  • Որդի՝ Ալեքսանդր Բելաշով, քանդկագործ-անիմալիստ[3]

Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Վիկտոր Խոլզունովի հուշարձանը Ստալինգրադում (1940)
  • Նիկոլայ Դոբրոլյուբովի դիմաքանդակ (գիպս, 1942, բրոնզ, 1965)
  • «Ըմբոստը» (գիպս, 1943, բրոնզ, 1957)
  • «Ծերունու դիմաքանդակ» (գիպս, 1944, բրոնզ, 1960)
  • «Պառկած աղջիկը» (գիպս, 1947, բրոնզ, 1958)
  • «Երազանք» (մարմար, 1957-1958)
  • Ա. Ս. Պուշկինի հուշարձանը Պուշկինի լեռներում (Պսկովի մարզ, (բրոնզ, 1959)
  • Ն. Կ. Կրուպսկայայի դիմաքանդակ (բրոնզ, 1959)
  • «Ա. Ս. Պուշկին, 1937.» (բրոնզ, 1964)
  • «Սիրելիս» (բրոնզ, 1964)
  • «Զարթոնք» (մարմար, 1967)
  • «Շոպեն» (բրոնզ, 1968, մարմար, 1969)
  • Ն. Կ. Կրուպսկայայի հուշարձանի նախագիծը Մոսկվայում (գիպս, 1970)
  • Կրուպսկայայի հուշարձան (Մոսկվա, բրոնզ՝ 1976[3])

Պարգևներ, մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • ԽՍՀՄ ժողովրդական նկարիչ (1963)
  • ԽՍՀՄ Պետական մրցանակ (1967) («Երազանք», «Նադեժդա Կոնստանտինովնա Կրուպսկայա», «Ալեքսանդր Սերգեևիչ Պուշկին, 1937» քանդակագործական շարքի համար)
  • Լենինի շքանշան (1966)
  • Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Шульгина Т. Памятник Надежде Константиновне Крупской // Юный художник. - 1988. - № 12. - С. 6-7.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  2. «Информация из приказа об исключении из списков Белошова Михаила Гаврииловича» (ռուսերեն). ОБД «Мемориал». Վերցված է 2018 թ․ մարտի 31-ին.
  3. 3,0 3,1 3,2 Шульгина Т., 1988

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]