Արծաթափայլ հովտաշուշան
 ռուս.՝ Ландыш серебристый | |
|---|---|
 | |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Ժանր | կինոկատակերգություն |
| Թվական | 2000 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Տիգրան Քեոսայան |
| Սցենարի հեղինակ | Գանա Սլուցկի |
| Դերակատարներ | Ալեքսանդր Ցեկալո, Յուրի Ստոյանով, Օլեսյա Ժելեզնյակ և Ալյոնա Խմելնիցկայա |
| Օպերատոր | Իլյա Դյոմին |
| Տևողություն | 86 րոպե |
| Հաջորդ | Q4253907? |
«Արծաթափայլ հովտաշուշան», ռեժիսոր Տիգրան Քեոսայանի ռուսական ֆիլմը[1]։ Ֆիլմի պրեմիերան կայացել է 2000 թվականի դեկտեմբերի 14-ին մոսկովյան Պուշկինսկի կինոթատրոնում[2], ապա վարձույթը շարունակվել է երկրի ավելի քան հարյուր քաղաքներում[3]։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Զոյա Միսոչկինան՝ գավառական միլիցիայի սերժանտ Եվգենի Միսոչկինի դուստրը, երազում է երգչուհի դառնալ։ Նա հուսահատ փորձում է մեկնել Մոսկվա, երաժշտության դասեր ստանալու և կայարանի ռեստորանում երգելու, բայց ամեն անգամ հայրը նրան իջեցնում է գնացքից և վերադարձնում հայրենի Լոկոտկի։
Մոսկվա մեկնելու հերթական անհաջող փորձից հետո տեղի ժամանակավոր պահման մեկուսարանում ճակատագրի բերումով նա հանդիպում է մոսկովյան երկու պրոդյուսերների՝ Լյովա Բոլոտովի և Ստաս Պրիդորոժնիի հետ, ովքեր նոր էին բաժանվել իրենց խնամակալ Իրմայից[4], և Լյովայի անզուսպ արարքի պատճառով ձերբակալվել էին խուլիգանության համար։
Զոյան օգնում է պրոդյուսերներին դուրս գալ մեկուսարանից և նրանց հետ գալիս է Մոսկվա։ Սկզբում աղջիկը բարկացնում էր տղամարդկանց, հատկապես Լյովային, որին տհաճություն էր պատճառում նույնիսկ Զոյայի «Արծաթափայլ հովտաշուշան» օծանելիլքի հոտը։ Սակայն դեպքերի հաջող ընթացքի շնորհիվ՝ Ստասը և Լյովան, լսելով Զոյայի երգեցողությունը, որոշում են զբաղվել նրա առաջխաղացմամբ։ Միաժամանակ՝ Զոյան սիրահարվում է Լյովային, սակայն նա, նախկին կնոջից՝ Իրմայից բաժանվելուց հետո, երբ կինն իրեն լքել էր հանուն Ստասի, նախընտրում էր կարճատև հարաբերություններ․ իսկ Զոյան նրա համար հերթական արկած էր։
Անսպասելի Անգլիայից վերադառնում է Իրմայի և Ստասի ուսանող որդին՝ Լյուդվիգը («սիրելի կնոջը» «սիրելի ընկերոջ» հետ բռնացնելով՝ Լյովան առաջարկում է նրանց ապագա որդուն անվանակոչել Իրմայի շան անունով), որն ամուսնության առաջարկություն է անում Զոյային, սակայն առաջարկը լուրջ չի ընդունվում։ Որոշ ժամանակ անց Զոյան տեսնում է Լյովային երիտասարդ գեղեցկուհւ գրկում և վիրավորված՝ մեկնում է Լոկոտկի՝ իր հետ տանելով Լյուդվիգին։ Բոլորը տխուր են․ Զոյան տուն տանող ճանապարհին մեքենայի թափքում արտասվում է իր սիրո համար, Իրման իր թանկարժեք մեքենայում է արտասվում, որովհետև ոչ ոք իրեն չի սիրում, Լյովան նյարդայնացած ծխում է և այլևս ուշադրություն չի դարձնում իր երկարոտն սիրուհուն, Ստասն իրեն մեղավոր է զգում Լյովայի և Իրմայի հանդեպ։.
Ֆիլմի ավարտին Զոյան, ըստ էության, հասել է իր նպատակներին․ նա երգում է «Լոկոտկի» ավտոկայանի ռեստորանում։ Մի անգամ՝ հերթական ելույթից հետո, սեղանիկի մոտ տեսնում է հոգնած Ստասին, իսկ բեմի մոտ՝ ժպտացող Լյովային։ Զոյան վերադառնում է Ստասի և Լյովայի մոտ, բայց երկու տարի անց հեռանում է այլ պրոդյուսերների մոտ։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ալեքսանդր Ցեկալո — Լյովա Բոլոտով, երաժշտական պրոդյուսեր[5]
- Յուրի Ստոյանով — Ստաս Պրիդորոժնի, երաժշտական պրոդյուսեր[6]
- Օլեսյա ժելեզնյակ — Զոյա Միսոչկինա, «աստղ» դարձած գավառական աղջիկ [7]
- Վլադիմիր Իլյին[8] — միլիցիայի սերժանտ Եվգենի Միսոչկին, Զոյայի հարըЕвгений Мисочкин, отец Зои
- Ալյոնա Խմելնիցկայա — Իրմա, երգչուհի[9]
- Վալերի Գարկալին — Ռոման Կրոմին[10]
- Դանիիլ Բելիխ — Լյուդվիգ
- Գեորգի Մարտիրոսյան — Իրմայի սիրելին
- Օլեսյա Սուձիլովսկայա — Կատյա, շիկահեր
- Եվգենի Վոսկրեսենսկի — Սերգեյ, լրագրող
- Ռոլանդ Ղազարյան — звукорежиссёр
- Աննա Մարկովա — լրագրողուհի
- Սպարտակ Սումչենկո — հանցագործт
- Թինա Բերկալայա] — կին ակումբում
- Ալեքսեյ Գրիշին — հարբած տղա
- Վլադիմիր Դոլինսկի — ատամնաբույժ / խոհարար
- Վիկտորյա Տոլստոգանովա — աղջիկ
- Վիկտորյա Ռոմանովա — մատուցողուհի
- Յուլյա Պիվեն — Լուսյա
- Յուրի Շումիլո — իմպրեսարիո
- Ավանգարդ Լեոնտև
- Տիգրան Քեոսայան — ակումբի այցելու
Սաունդթրեք[11][խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| № | Երգ (հայերեն՝ ) | Կատարող |
|---|---|---|
| 1 | Առանց քեզ | Թեոնա Կոնդրիձե |
| 2 | Աշուն | Թեոնա Կոնդրիձե |
| 3 | Տնից դուրս մի գա | Լեոնիդ Ագուտին |
| 4 | Սոլո (տարբերակ1) | Իգոր Բուտման[12] |
| 5 | Մի սպասիր ինձ | Անժելիկա Վառում |
| 6 | Ինչու՞ է դա քեզ պետք | Ալեքսանդր Բույնով |
| 7 | Ինչու՞ է դա քեզ պետք | Վալերի Սյուտկին |
| 8 | Պատմություն[13] | Ալեքսանդր Ցեկալո |
| 9 | Քնքուշիկ | Վլադիմիր Իլյին |
| 10 | Սոլո (տարբերակ2) | Իգոր Բուտման |
| 11 | Ցինանդալի | ″Отпетые мошенники″ խումբ |
| 12 | Ֆիլմի թեմա | Սերգեյ Տերեխով |
| 13 | Առանց քեզ (բլյուզ) | Թեոնա Կոնդրիձե |
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 2001 թվականին ֆիլմն արժանացել է «Պատուհան դեպի Եվրոպա» կինոփառատոնի Մեծ հանդիսատեսի ժյուրիի երրորդ մրցանակին[14][15]։
Շարունակություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 4 տարի անց նկարահանվեց ֆիլմի շարունակությունը՝ «Արծաթափայլ հովտաշուշան 2» սերիալը։ Սերիալում այլևս չկա Զոյա Միսոչկինայի կերպարը (քանի որ առաջին ֆիլմի դեպքերից 2 տարի անց, նա աշխատում էր այլ պրոդյուսերների հետ) և յուրաքանչյուր սերիան ինքնուրույն ավարտուն պատմություն է՝ նվիրված գլխավոր հերոսների կողմից նոր աստղի առաջխաղացմանը»[16]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Алексей Карахан (2000 թ․ օգոստոսի 23). «Ведомости. Кеосаян выбьет слезу «Серебристым ландышем»». Коммерсантъ. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
- ↑ «Сегодня в Москве состоится премьера фильма «Ландыш серебристый»». NEWSru.com. 2000 թ․ դեկտեմբերի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ Жанна Егорова (2000-12). «Комедия от отечественных производителей с отечественным запахом: «Ландыш серебристый»». Абрис. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
- ↑ ««Ландыш серебристый» от Тиграна Кеосаяна». InterMedia. 2000 թ․ հոկտեմբերի 13. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
- ↑ «Александр Цекало: «„Ландыш серебристый 2" — история про меня!» Канал НТВ готовит продолжение нашумевшего фильма. Экс-«академик» играет в сериале одну из главных ролей». Կոմսոմոլսկայա պրավդա. 2004 թ․ օգոստոսի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
- ↑ Дмитрий Савельев (2007 թ․ հուլիսի 10). «Юрий Стоянов: «Я вхожу в кино с правильного входа»». Гудок. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
- ↑ «Олеся Железняк рассказала, как в 21 год попала в больницу для стариков». Вести.ру. 2019 թ․ հուլիսի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
- ↑ Елена Кушнир (2018 թ․ ապրիլի 5). «Яды, дьявол, «жигули», Сорокин, Шнур и космос: 10 крутых и недооценённых фильмов 2000-х». Нож. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ Софья Анохина (2019 թ․ հուլիսի 24). «Хмельницкая умоляла Кеосаяна о пробах в «Ландыше серебристом». Актриса показала архивные кадры из фильма своего бывшего мужа». Teleprogramma.pro. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ Мария Воронова (2019 թ․ ապրիլի 11). «Пять киноролей Валерия Гаркалина». Российская газета. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ «Саундтрек к фильму Ландыш серебристый». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 21-ին.
- ↑ «Кинотеатрам рекомендовали союз с композиторами. Госдума не освободила их от платежей за музыку». Коммерсантъ. 2009 թ․ սեպտեմբերի 23. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
- ↑ «Филипп Киркоров: «Пугачёва остаётся моей музой»». Утро.ру. 2007 թ․ նոյեմբերի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ Леонид Васильев (2001 թ․ օգոստոսի 21). «Закрылось «Окно в Европу»». Труд. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
- ↑ Елена Слатина (2001 թ․ օգոստոսի 27). «Неразрешённые противоречия». Эксперт. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ օգոստոսի 18-ին.
- ↑ «В джазе только ландыши. Канал НТВ начал показывать сериал «Ландыш серебристый» с Александром Цекало и Юрием Стояновым в главных ролях». Կոմսոմոլսկայա պրավդա. 2005 թ․ հունվարի 11.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Արծաթափայլ հովտաշուշան» «Հայրենական կինոյի հանրագիտարան» կայքէջում
|
