Ամալյեի տուն
 | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | շենք |
| Երկիր |  Իսպանիա[1] |
| Տեղագրություն | Dreta de l'Eixample?[1] |
| Հասցե | Passeig de Gràcia, 41 |
| Ճարտարապետական ոճ | կատալոնյան մոդեռնիզմ և Նեոգոթիկա |
| Մասն է | Բարսելոնայի մոդեռնիստական կառույցների ցանկ |
| Բնակիչ | Amatller Institute of Hispanic Art? |
| Հիմնադրված է | 1898 |
| Բացված | 1900 |
| Ճարտարապետ | Ժոզեպ Պուչ ի Կադաֆալկ |
| Պատվիրող | Antoni Amatller? |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Իսպանիայի մշակութային ժառանգության օբյեկտ[1] և Կատալոնիայի ազգային մակարդակի մշակութային սեփականություն |
 | |
 | |
| Պաշտոնական կայք | |
Ամալյեի տուն (կատ.՝ Casa Amatller), շինություն Բարսելոնայում` նեոգոթիկայի ու մոդեռնի ոճերով։ Ներկայիս տեսքը կառույցն ստացել է 1898-1900 թվականների միջակայքում ճարտարապետ Ժոզեպ Պուչ-ի-Կադաֆալկի նախագծով (կատ.՝ osep Puig i Cadafalch):
Ամալյեի տունը գտնվում է Էշամպլե շրջանի (կատ.՝ Eixample) Պասեչ դե Գրասիա փողոցում (կատ.՝ Passeig de Gràcia), Բալիոյի և Լեո Մորերայի տների հարևանությամբ և նրանց հետ համարվում է «Անհամաձայնության թաղամասի» մաս (թաղամասն այդպես է կոչվել այն կազմող մոդեռն շինությունների ոճային անհամապատասխանության պատճառով)։
Տունը կառուցվել է 1875 թվականին, իսկ 1898 թվականին այն գնել է հրուշակագործ Անտոնիո Ամալյեն` տան վերակառուցումը հանձնարարելով ճարտարապետ Պուչ-ի-Կադաֆալկին։ Աշխատանքի ընթացքում, որին մասնակցել է նկարիչների ու կիրառական արվեստի վարպետների մի ողջ խումբ, վերանայվել է տան ողջ նախագիծն ու գեղարվեստական ձևավորումը։ Տան ճակատային հատվածն ունի աստիճանաձև անսովոր տեսք, որ հոլանդական գոթիկայի գործ է հիշեցնում, իսկ վերին հարկերի պատուհանների ձևավորման մեջ նկատելի են իսպանական գոթիկայի դրսևորումները[2]։ Չորրորդ հարկի` սյունաշարով պատշգամբը զարդարված է ցանցկեն խոյակներով։ Ճակատային մասի նուրբ վարդագույնը ակնարկ է տան սեփականատիրոջ մասնագիտության։ Ճակատային հատվածի քանդակային ձևավորումը հիմնականում իրականացրել է Էուսեբի Արնաու-ի-Մասկորտը (կատ.՝ Eusebi Arnau i Mascort): Գլխավոր մուտքը զարդարված է աստվածաշնչյան թեմաներով քանդակներով, մասնավորապես` վիշապի հետ կռվող սուրբ Գևորգի պատկերով, և միջնադարյան լեգենդների սյուժեներով։ Ավելի վերև տեղադրված այլաբանական կերպարները խորհրդանշում են երաժշտությունը, ճարտարապետությունն ու քանդակագործությունը։ Մուտքի մոտ տեղադրված է նաև տան սեփականատիրոջ այլաբանական կերպարը։
Շենքն ունի երկու մուտք, որոնցից ավելի բարձրը նախատեսված է եղել կառքերի մուտքի համար։ Մուտքի դռների միջև տեղադրված է Ամալյեի տոհմական վահանը։ Տան նախասրահն ու աստիճանները բնորոշ են կատալոնյան մոդեռնին. օգտագործված է քար (սյուներ), փայտ (առաստաղ), կռած երկաթ (լամպեր), գունավոր սալիկներ (պատեր)[2]։ Տան ներքին բակը ծածկված է վիտրաժով։
1976 թվականին արքայական հրամանով Ամալյեի տունը հռչակվել է ազգային նշանակության հուշարձան։ Տան վերին հարկերում տեղակայված է Իսպանական արվեստի Ամալյե ինստիտուտը (կատ.՝ Institut Amatller d’Art Hispànic), որն ունի իսպանական արվեստին վերաբերող ընդարձակ գրադարան[2]։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Wiki Loves Monuments monuments database — 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Хомбург, Эльке. «Барселона. Путеводитель». Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 15-ին.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Ամալյեի տուն կատեգորիայում։ |
