Ֆելիչե Բորել
 | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Քաղաքացիությունը |
.svg){kind=small} Իտալիա և _crowned.svg){kind=small} Իտալիայի թագավորություն | ||
| Ծննդյան ամսաթիվ | ապրիլի 5, 1914[1] | ||
| Ծննդավայր | Նիս | ||
| Մահվան ամսաթիվ | հունվարի 21, 1993 (78 տարեկան) | ||
| Մահվան վայր | Թուրին, Իտալիա | ||
| Հասակ | 166 սանտիմետր | ||
| Քաշ | 55 կիլոգրամ | ||
| Դիրք | հարձակվող | ||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
|
| |||
Ֆոլիչե Պլասիդո Բորել (Իտալերեն արտասանություն՝ [feˈliːtʃe boˈrɛl], ապրիլի 5, 1914[1], Նիս - հունվարի 21, 1993, Թուրին, Իտալիա) իտալացի ֆուտբոլիստ էր, ով խաղում էր հարձակվողի դիրքում։ Իտալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի անդամ, 1934 թվականի ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության հաղթող։
Ակումբային կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բորելը ծնվել է Ֆրանսիայի Նիս քաղաքում։ Իր կարիերայի ընթացքում A Սերիայում հանդես է եկել «Յուվենտուսում» և «Տորինոյում», իսկ B Սերիայում՝ «Ալեսանդրիայում» և վերջապես «Նապոլիում», որտեղ էլ ավարտել է կարիերան[2][3][4]։
Ակումբում աշխատելու ընթացքում նա 158 գոլ է խփել «Յուվենտուսի» կազմում՝ նվաճելով Սերիա A-ի երեք տիտղոսներ (1933, 1934 և 1935) և Իտալիայի գավաթ (1938), ինչպես նաև երկու անգամ դարձել է Սերիա A-ի լավագույն ռմբարկու (1933 և 1934), ներկայումս նա վեցերորդն է «Յուվենտուսի» լավագույն ռմբարկուների ցուցակում։ 1940-ական թվականներին ակումբում իր երկրորդ պաշտոնավարման ընթացքում նա զբաղեցնում էր խաղացողների մենեջերի պաշտոնը[2][3][4]։
Նա շարունակում է մնալ ամենաշատ գոլերի ռեկորդակիրը՝ նվաճելով Կապոկաննիերի/Սերիա A-ի լավագույն ռմբարկուի տիտղոսը, երբ հանդես էր գալիս «Յուվենտուսում»՝ խփելով 31 գոլ: Չնայած այն հանգամանքին, որ Ֆերենց Հիրցերը շարունակում է մնալ ռեկորդակիր ամենաշատ գոլերի համար՝ նվաճելով Կապոկանոնիերի/լավագույն ռմբարկուի տիտղոսը Իտալիայի լավագույն լիգայում՝ հանդես գալով «Յուվենտուսում» 35 գոլով (ընդհանուր 24 խաղում), այն ժամանակ նա կոչվում էր Prima Divisione:
Միջազգային կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1933-1934 թվականներին Բորելը երեք հանդիպում անցկացրեց Իտալիայի ազգային հավաքականի կազմում՝ խփելով իր միակ գոլը ազգային հավաքականի կազմում նոյեմբերի 22-ին Բուդապեշտում կայացած Հունգարիայի դեմ դեբյուտային խաղում՝ 1933-35 մրցաշրջանի Կենտրոնական Եվրոպայի առաջնության շրջանակներում: Նա եղել է 1934 թվականի ֆուտբոլի աշխարհի գավաթը նվաճած ազգային հավաքականի կազմում և խաղադաշտ է դուրս եկել ընդամենը մեկ անգամ ամբողջ մրցաշարում՝ հունիսի 1-ին Իսպանիայի նկատմամբ Քառորդ եզրափակչի հաղթանակի ժամանակ[3][5]։
Խաղաոճ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բորելը, որը ստացել է Ֆարֆալինո մականունը (իտալերենից թարգմանված «փոքրիկ թիթեռ»), սովորաբար խաղում էր կենտրոնական հարձակվողի դիրքում և համարվում է Իտալիայի և «Յուվենտուսի» բոլոր ժամանակների մեծագույն հարձակվողներից մեկը: Նա հայտնի էր իր արագությամբ, շարժումով, նետումով, գոլ խփելով, դրիբլինգով, թիմային խաղով և տեխնիկական ունակություններով։ Իր հետագա կարիերայում նա սովորաբար խաղում էր ինսայդերի կամ կիսապաշտպանի կամ նույնիսկ կենտրոնական հարձակվողական ոճի կիսապաշտպանի դիրքում: Այնուամենայնիվ, չնայած իր ունակություններին, նա նույնպես հակված էր վնասվածքների[3][4][6]։
Թոշակի անցնելուց հետո
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1958-59 մրցաշրջանում եղել է «Կատանիայի» տեխնիկական տնօրենը[2]։
Անձնական կյանք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆելիչեի ավագ եղբայրը՝ Ալդո Բորելը, մասնագիտորեն զբաղվում էր ֆուտբոլով՝ A Սերիայում 10 մրցաշրջան անցկացնելուց հետո, իսկ նրանց հայրը՝ Էռնեստո Բորելը, 1900-1910-ական թվականներին հանդես էր գալիս «Նիցցայում», «Կաննում» և «Յուվենտուսում», իսկ ավելի ուշ նաև մենեջեր էր։ Եղբայրներին տարբերելու համար Ալդոն հայտնի էր որպես Բորելիա, իսկ Ֆելիչեն՝ Բորելի։ [4]
Ձեռքբերումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Սերիա A՝ 1932–33, 1933–34, 1934–35
- Իտալիայի գավաթ՝ 1937–38
Միջազգային
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Աշխարհի առաջնություն՝ 1934
- Կենտրոնական Եվրոպայի միջազգային գավաթ՝ 1933–35
Անձնական
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 FBref.com(բազմ․)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 «Borel, Felice Placido» (իտալերեն). Enciclopedia del Calcio. Վերցված է 30 May 2015-ին.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Caminiti, Vladimiro. «BOREL Felice Placido: il volo di Farfallino» (իտալերեն). storiedicalcio. Վերցված է 19 May 2020-ին.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Bedeschi, Stefano (1 April 2019). «Gli eroi in bianconero: Felice Placido BOREL» (իտալերեն). Tutto Juve. Վերցված է 19 May 2020-ին.
- ↑ «Nazionale in cifre: Borel, Felice» (իտալերեն). FIGC. Վերցված է 30 May 2015-ին.
- ↑ Garanzini, Gigi. «BOREL, Felice Placido» (իտալերեն). Treccani: Enciclopedia del Calcio (2002). Վերցված է 19 May 2020-ին.