«Մարիա Դամանակի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Մարիա Դամանակի;
Ծնվել է	հոկտեմբերի 18, 1952 (71 տարեկան)
Ծննդավայր	Այոս Նիկոլաոս (Լեսիթիոն)
Քաղաքացիություն	Հունաստան
Ազգություն	հույն
Կրթություն	Աթենքի ճարտարագիտական համալսարան
Մասնագիտություն	քաղաքական գործիչ և ճարտարագետ
Ամուսին	Յորգոս Կիմուլիս
Զբաղեցրած պաշտոններ	Հունաստանի խորհրդարանի անդամ, Ծովային և ձկնորսության հարցերով Եվրոպական միության հանձնակատար, կուսակցության առաջնորդ, Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի փոխարինող, Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի փոխարինող և Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի ներկայացուցիչ
Կուսակցություն	Համահունական սոցիալիստական շարժում, Սինասպիզմոս և Հունաստանի կոմունիստական կուսակցություն
Անդամություն	Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողով
	Maria Damanaki Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

18:14, 12 Նոյեմբերի 2021-ի տարբերակ

Մարիա Դամանակի (հուն․՝ Μαρία Δαμανάκη, հոկտեմբերի 18, 1952(1952-10-18), Այոս Նիկոլաոս (Լեսիթիոն)), հույն քաղաքական ակտիվիստ, ձախակողմյան Սինասպիզմոս կուսակցության նախկին առաջին ղեկավար, Հունաստանի խորհրդարանի նախկին պատգամավոր համահունական սոցիալիստական շարժման ռուս.՝ ПАСОК ծովային և ձկնորսությահարցերով եվրոպական հանձնակատար:

Նաև եղել է անգլ.՝ The Nature Conservancy-ում որպես օվկիանոսների գլոբալ գործադիր տնօրեն^[1]: Այս պաշտոնում նա գլխավորեց համաշխարհային թիմը, որը կենտրոնացած էր օվկիանոսներում մարդկային գործունեության գլոբալ կառավարման վրա, ներառյալ ձկնաբուծության կայուն վերահսկումը, կորալային խութերի և այլ էկոհամակարգերի լայնածավալ պաշտպանությունն ու վերականգնումը, ափամերձ ճկունությունը, և մարդկության համար Համաշխարհային օվկիանոսների ընդհանուր արժեքի քարտեզագրում և քանակականացում:

Կենսագրություն

Վաղ տարիներ և կրթություն

Դամանակին ծնվել է Այոս Նիկոլաոսում, Կրետե 1952 թվականին և սովորել է քիմիական ճարտարագիտության Հունաստանի ազգային տեխնիկական համալսարանում:

Քաղաքական կարիերա

Ուսանողական տարիներին Դամանակին դարձել է Հունաստանի կոմունիստական երիտասարդության անդամ՝ Հունաստանի կոմունիստական կուսակցության (KKE) երիտասարդական կազմակերպության անդամ։ Նա ակտիվ մասնակցություն է ունեցել հակաբռնապետական պայքարին, այդ թվում՝ անմիջականորեն մասնակցելով Հունաստանի պոլիտեխնիկական համալսարանի հայտնի ապստամբությանը։ Դամանակին ռադիոյի ձայնն էր հուն․՝ δώ Πολυτεχνείο (Սա պոլիտեխնիկական ինստիտուտ է), որի միջոցով ապստամբ ուսանողները կոչ էին անում մնացած հույն քաղաքացիներին աջակցել իրենց ելույթին։ Նրան ձերբակալել և խոշտանգել է սև գնդապետների ռեժիմը^[2]։

Խորհրդարանի պատգամավոր (1977-1993)

Խունտայի տապալումից և ժողովրդավարությանն անցնելուց հետո Դամանակին դարձավ ամենաճանաչվածներից մեկը երիտասարդ ձախ քաղաքական գործիչների մեջ: 1977-1993 թվականներին նա հաջորդաբար ընտրվել է Հունաստանի խորհրդարանում՝ սկզբում Կոմունիստական կուսակցությունից, այնուհետև Սինասպիզմից՝ նոր ձախ կոալիցիայից, իսկ հետո՝ միացյալ կուսակցությունից, որի նախագահն է դարձել 1991 թվականին։ Սա նրան դարձրեց Հունաստանում կուսակցություն ղեկավարած առաջին կինը, ինչպես նաև առաջին կինը, ով 1986 թվականին ընտրվեց խորհրդարանի փոխխոսնակ^[3]։ Դամանակին երկու անգամ առաջադրվել է որպես Աթենքի քաղաքապետի թեկնածու՝ 1994-ին Սինասպիզմից, իսկ 1998 թվականին՝ Սինասպիզմի-ի և Պասոկի աջակցությամբ։ Երկրորդ ընտրություններում նա երկրորդն էր՝ Պահպանողական Նոր Ժողովրդավարություն կուսակցության կողմից աջակցվող Դիմիտրիս Ավրամոպուլոսից պարտվելուց հետո^[4]: 1993 թվականի խորհրդարանական ընտրություններից հետո, երբ մի քանի հազար ձայն չբավականացրեց Սինասպիզմին խորհրդարան մտնելու համար, Մարիա Դամանակին հրաժարական տվեց կուսակցության ղեկավարի պաշտոնից։ Սինասպիզմը սկսեց մերձեցումը փոքր ձախակողմյան կուսակցությունների հետ, որպեսզի ձևավորի Ռադիկալ ձախ կոալիցիան: Անհավատ Դամանակի ձեռնարկությունը տեղափոխվեց ավանդական Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն՝ Համահունական սոցիալիստական շարժում (PASOK):

Եվրահանձնակատար (2010-2014)

2009 թվականի նոյեմբերին Դամանակին նշանակվել է Հունաստանի ներկայացուցիչ Եվրահանձնաժողովում, իսկ 2009 թվականի նոյեմբերի 27-ին նա ընտրվել է ծովային գործերի և ձկնորսության հանձնակատար՝ 2010-2014 թվականներին։ Նա չորս տարի աշխատել է որպես ծովային և ձկնորսության հարցերով Եվրոպական միության հանձնակատար: Եվրահանձնակատարի պաշտոնում նրան հաջողվել է ձկների պոպուլյացիան վերադարձնել առողջ մակարդակի` 2010-2014 թվականին հինգ կայուն պաշարներից հասնել է 27-ի: Նշվեց, որ նրա ջանքերը կարող են հանգեցնել ծովում ձկների որսի ավելացմանը 15 միլիոն տոննայով, Եվրոպայում արդյունաբերության մեջ աշխատատեղերի թվի ավելացմանը 30%-ով և լրացուցիչ եկամուտի, որը համարժեք է ավելի քան 2 միլիարդ ԱՄՆ դոլարին^[5]: Այն նաև ներդրեց և իրականացրեց Կապույտ աճ ծովերի և օվկիանոսների ծրագիրը, որի նպատակն է ստեղծել 1,6 միլիոն նոր աշխատատեղ և 750 միլիարդ ԱՄՆ դոլարին համարժեք եկամուտ մինչև 2020 թվականն այնպիսի ոլորտներում, ինչպիսիք են ափամերձ զբոսաշրջությունը, օվկիանոսային էներգիան և ծովային կենսատեխնոլոգիան^[6]:

Շարադրանք

Դամանակին նաև չորս գրքերի հեղինակ է: Դրանք են՝ 1995 թվական Իշխանության կին դեմքը հուն․՝ Το θηλυκό πρόσωπο της εξουσίας, 2001 թվական Քաղաքականության վերադարձը հուն․՝ Η επιστροφή τη Πολιτικής, 2004 թվական Քաղաքականության վերադարձը՝ եվրոպական հեռանկար և Համալսարանն անցումային փուլում:

Ծանոթագրություններ

↑ «Maria Damanaki». Վերցված է 11 July 2019-ին.
↑ «Council members – European Council on Foreign Relations». ECFR (բրիտանական անգլերեն). 2020-10-14. Վերցված է 2021-11-12-ին.
↑ «CV - Commissioner Maria Damanaki». ec.europa.eu. Վերցված է 2021-11-12-ին.
↑ https://web.archive.org/web/20091130205331/http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4548286
↑ «2010–2014: 5 years and 5 accomplishments I'm most proud of». European Commission. Վերցված է 11 July 2019-ին.
↑ «Blue growth». European Commission. Վերցված է 11 July 2019-ին.

Արտաքին հղումներ

Мария Даманаки, официальный сайт на греческом языке
Биографические данные на веб-сайте парламента Греции

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Մարիա Դամանակի կատեգորիայում։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարիա Դամանակի» հոդվածին։

[nature-1] «Maria Damanaki». Վերցված է 11 July 2019-ին.

[2] «Council members – European Council on Foreign Relations». ECFR (բրիտանական անգլերեն). 2020-10-14. Վերցված է 2021-11-12-ին.

[3] «CV - Commissioner Maria Damanaki». ec.europa.eu. Վերցված է 2021-11-12-ին.

[4] ttps://web.archive.org/web/20091130205331/http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4548286

[ec-5] «2010–2014: 5 years and 5 accomplishments I'm most proud of». European Commission. Վերցված է 11 July 2019-ին.

[6] «Blue growth». European Commission. Վերցված է 11 July 2019-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Տող 8. / Տող 8. @@
 === Վաղ տարիներ և կրթություն===
-Դամանակին ծնվել է [[Այոս Նիկոլաոս (Լեսիթիոն)|Այոս Նիկոլաոս]]ում, Կրետե 1952 թվականին և սովորել է քիմիական ճարտարագիտության [[Հունաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան |Հունաստանի ազգային տեխնիկական համալսարան]]ում:
+Դամանակին ծնվել է [[Այոս Նիկոլաոս (Լեսիթիոն)|Այոս Նիկոլաոս]]ում, [[Կրետե]] 1952 թվականին և սովորել է քիմիական ճարտարագիտության [[Հունաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարան |Հունաստանի ազգային տեխնիկական համալսարան]]ում:
 ===Քաղաքական կարիերա ===
 Ուսանողական տարիներին Դամանակին դարձել է Հունաստանի կոմունիստական երիտասարդության անդամ՝ Հունաստանի կոմունիստական կուսակցության (KKE) երիտասարդական կազմակերպության անդամ։ Նա ակտիվ մասնակցություն է ունեցել հակաբռնապետական պայքարին, այդ թվում՝ անմիջականորեն մասնակցելով Հունաստանի պոլիտեխնիկական համալսարանի հայտնի ապստամբությանը։ Դամանակին ռադիոյի ձայնն էր {{Lang-el|δώ Πολυτεχνείο}} (Սա պոլիտեխնիկական ինստիտուտ է), որի միջոցով ապստամբ ուսանողները կոչ էին անում մնացած հույն քաղաքացիներին աջակցել իրենց ելույթին։ Նրան ձերբակալել և խոշտանգել է ''սև գնդապետների'' ռեժիմը<ref>{{Cite web |url=https://ecfr.eu/council/members/ |title=Council members – European Council on Foreign Relations |date=2020-10-14 |website=ECFR |language=en-GB |accessdate=2021-11-12}}</ref>։
-==== Խորհրդարանի պատգամավոր (1977—1993) ====
+==== Խորհրդարանի պատգամավոր (1977-1993) ====
 Խունտայի տապալումից և ժողովրդավարությանն անցնելուց հետո Դամանակին դարձավ ամենաճանաչվածներից մեկը երիտասարդ ձախ քաղաքական գործիչների մեջ: 1977-1993 թվականներին նա հաջորդաբար ընտրվել է Հունաստանի խորհրդարանում՝ սկզբում Կոմունիստական կուսակցությունից, այնուհետև Սինասպիզմից՝ նոր ձախ կոալիցիայից, իսկ հետո՝ միացյալ կուսակցությունից, որի նախագահն է դարձել 1991 թվականին։ Սա նրան դարձրեց Հունաստանում կուսակցություն ղեկավարած առաջին կինը, ինչպես նաև առաջին կինը, ով 1986 թվականին ընտրվեց խորհրդարանի փոխխոսնակ<ref>{{Cite web |url=https://ec.europa.eu/archives/commission_2010-2014/damanaki/about/cv/index_en.htm |title=CV - Commissioner Maria Damanaki |website=ec.europa.eu |accessdate=2021-11-12}}</ref>։
 Դամանակին երկու անգամ առաջադրվել է որպես [[Աթենք]]ի քաղաքապետի թեկնածու՝ 1994-ին Սինասպիզմից, իսկ 1998 թվականին՝ Սինասպիզմի-ի և Պասոկի աջակցությամբ։
@@ Տող 21. / Տող 19. @@
 Սինասպիզմը սկսեց մերձեցումը փոքր ձախակողմյան կուսակցությունների հետ, որպեսզի ձևավորի [[Սիրիզա|Ռադիկալ ձախ կոալիցիա]]ն: Անհավատ Դամանակի ձեռնարկությունը տեղափոխվեց ավանդական Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն՝ [[Համահունական սոցիալիստական շարժում]] (PASOK):
-==== Եվրահանձնակատար  (2010—2014) ====
+==== Եվրահանձնակատար  (2010-2014) ====
 թվականի նոյեմբերին Դամանակին նշանակվել է Հունաստանի ներկայացուցիչ [[Եվրոպական հանձնաժողով|Եվրահանձնաժողով]]ում, իսկ 2009 թվականի նոյեմբերի 27-ին նա ընտրվել է ծովային գործերի և ձկնորսության հանձնակատար՝ 2010-2014 թվականներին։ Նա չորս տարի աշխատել է որպես ծովային և ձկնորսության հարցերով Եվրոպական միության հանձնակատար: Եվրահանձնակատարի պաշտոնում նրան հաջողվել է ձկների պոպուլյացիան վերադարձնել առողջ մակարդակի` 2010-2014 թվականին հինգ կայուն պաշարներից հասնել է 27-ի: Նշվեց, որ նրա ջանքերը կարող են հանգեցնել ծովում ձկների որսի ավելացմանը 15 միլիոն տոննայով, Եվրոպայում արդյունաբերության մեջ աշխատատեղերի թվի ավելացմանը 30%-ով և լրացուցիչ եկամուտի, որը համարժեք է ավելի քան 2 միլիարդ ԱՄՆ դոլարին<ref name="ec">{{Cite web|url=https://ec.europa.eu/archives/commission_2010-2014/damanaki/about/2010-2014/index_en.htm|title=2010–2014: 5 years and 5 accomplishments I'm most proud of|publisher=European Commission|access-date=11 July 2019}}</ref>: Այն նաև ներդրեց և իրականացրեց Կապույտ աճ ծովերի և օվկիանոսների ծրագիրը, որի նպատակն է ստեղծել 1,6 միլիոն նոր աշխատատեղ և 750 միլիարդ ԱՄՆ դոլարին համարժեք եկամուտ մինչև 2020 թվականն այնպիսի ոլորտներում, ինչպիսիք են ափամերձ զբոսաշրջությունը, օվկիանոսային էներգիան և ծովային կենսատեխնոլոգիան<ref>{{Cite web|url=https://ec.europa.eu/maritimeaffairs/policy/blue_growth/|title=Blue growth|publisher=European Commission|access-date=11 July 2019}}</ref>:
 === Շարադրանք ===
-Դամանակին նաև չորս գրքերի հեղինակ է: Դրանք են՝ 1995 թվական ''Իշխանության կին դեմքը'' {{lang-el|Το θηλυκό πρόσωπο της εξουσίας}}, 2001 թվական ''Քաղաքականության վերադարձը'' {{lang-el|Η επιστροφή τη Πολιτικής}},  2004 թվական ''Քաղաքականության վերադարձը՝ եվրոպական հեռանկար'' և ''Համալսարանն անցումային փուլում'':
+Դամանակին նաև չորս գրքերի հեղինակ է: Դրանք են՝ 1995 թվական ''Իշխանության կին դեմքը'' {{lang-el|Το θηλυκό πρόσωπο της εξουσίας}}, 2001 թվական ''Քաղաքականության վերադարձը'' {{lang-el|Η επιστροφή τη Πολιτικής}}, 2004 թվական ''Քաղաքականության վերադարձը՝ եվրոպական հեռանկար'' և ''Համալսարանն անցումային փուլում'':
 == Ծանոթագրություններ ==