«Արծրունի Գալիկյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Արծրունի Գալիկյան;
Ծնվել է	սեպտեմբերի 8, 1912
Ծննդավայր	Վան, Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն
Մահացել է	օգոստոսի 20, 2004 (91 տարեկան)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայաստան
Կրթություն	ՀԱՊՀ

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

00:02, 1 Մարտի 2021-ի տարբերակ

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գալիկյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Արծրունի Գաբրիելի Գալիկյան (սեպտեմբերի 8, 1912(1912-09-08)^[1], Վան, Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն - օգոստոսի 20, 2004(2004-08-20), Երևան, Հայաստան), հայ ճարտարապետ։

Կենսագրություն

1937 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը, աշխատել է Ալեքսանդր Թամանյանի արվեստանոցում, այնուհետև՝ Հայարդնախագիծ ինստիտուտում։

1942 թվականին 409-րդ հայկական դիվիզիայի կազմում մասնակցել է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողություններին։ 1944-1945 թվականներին գտնվել է ֆաշիստական համակենտրոնացման ճամբարներում, վերադարձել է հայրենիք, բռնադատվել և 10 տարով աքսորվել Լվով, ապա՝ Նորիլսկ։

1949-1957 թվականներին եղել է կալանավայրում շինարարության պետ, 1951 թվականից՝ նախագծային ինստիտուտի հեղինակ-ճարտարապետ, 1957-1999 թվականներին՝ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի գլխավոր ճարտարապետ^[2]։

Ստեղծագործական աշխատանք

Գալիկյանի նախագծերով և ղեկավարությամբ կառուցվել են Էջմիածնի Մայրավանքի արևելյան և հյուսիսային (աշտարակի ժամացույցով) դարպասները, Արարատյան թեմի վարչական շենքը Երևանում, վերակառուցվել հին և նոր վեհարանները, «Ղազարապատ» շենքը, տպարանը, ճեմարանը (նոր մասի հավելումով), վանականների հանրակացարանը, Երևանի Սուրբ Սարգիս եկեղեցին, Խոր վիրապ վանքը, Գեղարդավանքի բնակելի շենքերը, 1986-1987 թվականներին՝ Արտաշատի շրջանի Մրգավան գյուղի Սուրբ Հակոբ եկեղեցի և այլ եկեղեցական շինություններ։

1966-1968 թվականներին միաժամանակ աշխատել է Հայարդնախագիծ ինստիտուտում, 1975 թվականին նախագծել է Քանաքեռի տարածքում կառուցված ուռուցքաբանության հիվանդանոցի համալիրը^[3]։

Պարգևներ

2002 թվականին արժանացել է Ալեքսանդր Թամանյանի անվան ոսկե մեդալի։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 http://am.hayazg.info/index.php?curid=2751
↑ «Репрессированные архитекторы Приенисейской Сибири». www.memorial.krsk.ru. Վերցված է 2016-09-08-ին.
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.

[_a434f4f3cae4f325-1] 1,0 ^1,1 http://am.hayazg.info/index.php?curid=2751

[2] «Репрессированные архитекторы Приенисейской Сибири». www.memorial.krsk.ru. Վերցված է 2016-09-08-ին.

[3] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.

[1]

[2]

[3]

@@ Տող 7. / Տող 7. @@
 թվականին ավարտել է [[Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտ]]ը, աշխատել է [[Ալեքսանդր Թամանյան]]ի արվեստանոցում, այնուհետև՝ Հայարդնախագիծ ինստիտուտում։
-թվականին [[Թամանյան դիվիզիա|409-րդ հայկական դիվիզիայի]] կազմում մասնակցել է [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ին։ 1944-1945 թվականներին գտնվել է ֆաշիստական համակենտրոնացման ճամբարներում, վերադարձել է հայրենիք, բռնադատվել և 10 տարով աքսորվել [[Լվով]], ապա՝ Նորիլսկ։
+թվականին [[Թամանյան դիվիզիա|409-րդ հայկական դիվիզիայի]] կազմում մասնակցել է [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի [[Արևելյան ռազմաճակատ (Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ)|Արևելյան ռազմաճակատ]]ի (''«[[Հայրենական մեծ պատերազմ (տերմին)|Հայրենական մեծ պատերազմ]]»'', [[1941]]-[[1945]]) գործողություններին։ 1944-1945 թվականներին գտնվել է ֆաշիստական համակենտրոնացման ճամբարներում, վերադարձել է հայրենիք, բռնադատվել և 10 տարով աքսորվել [[Լվով]], ապա՝ Նորիլսկ։
 -1957 թվականներին եղել է կալանավայրում շինարարության պետ, 1951 թվականից՝ նախագծային ինստիտուտի հեղինակ-ճարտարապետ, 1957-1999 թվականներին՝ [[Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին|Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի]] գլխավոր ճարտարապետ<ref>{{Cite web|url=http://www.memorial.krsk.ru/DOKUMENT/People/Arhitek.htm|title=Репрессированные архитекторы Приенисейской Сибири|website=www.memorial.krsk.ru|accessdate=2016-09-08}}</ref>։