«Ժիգմոնդ Կունֆի»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 6. | Տող 6. | ||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
||
{{ծանցանկ}} |
{{ծանցանկ}} |
||
{{DEFAULTSORT:Կունֆի, Ժիգմոնդ}} |
|||
20:35, 7 Ապրիլի 2018-ի տարբերակ
| Ժիգմոնդ Կունֆի հունգ.՝ Kunfi Zsigmond | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Հունգարիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն |
|---|---|
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և լրագրող |
| Ծննդյան օր | ապրիլի 28, 1879[1] |
| Ծննդավայր | Նադկանիժա, Նադկանիժայի յարաշ, Զալա շրջան, Հունգարիայի թագավորություն, Ավստրո-Հունգարիա |
| Վախճանի օր | նոյեմբերի 18, 1929 (50 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Վիեննա, Առաջին Ավստրիական Հանրապետություն |
| Թաղված | Ֆիումեի փողոցի գերեզմանոց[2] |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Հունգարիա
|
| Ի ծնե անուն | հունգ.՝ Kunfi Zsigmond Oszkár |
Ժիգմոնդ Կունֆի (հունգ.՝ Zsigmond Kunfi), ի ծնե՝ Ժիգմոնդ Կոն (գերմ.՝ Zsigmond Kohn, ապրիլի 28, 1879[1], Նադկանիժա, Նադկանիժայի յարաշ, Զալա շրջան, Հունգարիայի թագավորություն, Ավստրո-Հունգարիա - նոյեմբերի 18, 1929, Վիեննա, Առաջին Ավստրիական Հանրապետություն), հունգարացի քաղաքական գործիչ, Ավստրո-Հունգարիայում Խորվաթիայի գործերով նախարար, անկախ Հունգարիայում՝ աշխատանքի և սոցիալական քաղաքականության, ինչպես նաև կրթության նախարար։
Կենսագրություն
Դպորցի ուսուցիչ Բենեդեկ Կունշտետերի և Յանկա Կոնի որդին է։ Ավարտել է միջնակարգ դպրոցը, 1903 թվականին ավարտել է Կլուժի մանկավարժական ուսումնարանը «գերմաներենի ուսուցչի» որակավորմամբ։ Դասավանդել է Տեմեշվարայի (Տիմիշոարի) ռեալական ուսումնարանում։ Հետաքրքրվել է Կարլ Կաուցկու գաղափարաբանական հայացքներով։ Մտել է Հունգարական սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն, ինչի համար հեռացվել է աշխատանքից։ Տիմիշոարիում միավորվել է տեղի ֆրանկամասոնական լոժային (կազմակերպության բաժանմունք), որից հետո տեղափոխվել է Բուդապեշտ և 1907 թվականին դարձել է «Népszava» (Ժողովրդի ձայն) թերթի խմբագիրը։ Բուդապեշտում Կոնֆիի զինակիցներից է դարձել Օսկար Յասին, որը ևս ֆրանկամասոնական արմատական քաղաքական լոժայի կազմում էր։ 1908-1914 թվականներին Կունֆին եղել է «Szocializmus» թերթի խմբագիրը։ Բարեկամական հարաբերություններ մեջ է եղել բանաստեղծ Էնդրե Ադիի հետ, սատար եղել նրա հեղափոխական հայացքներին և «Քսաներորդ դար» կազմակերպությանը։ Ադիի բանաստեղծությունները տպագրվել են բազմաթիվ թերթերում՝ շնորհիվ Կունֆիի ջանքերի։