«Որդուարի Բաբայանների մետաքսի գործարան»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
'''''Որդուարի Բաբայանների մետաքսի գործարան''''', գործարան [[Գողթն]] գավառի Գողթն քաղաքում: Եղել է այս քաղաքի |
'''''Որդուարի Բաբայանների մետաքսի գործարան''''', գործարան [[Գողթն]] գավառի Գողթն քաղաքում: Եղել է այս քաղաքի [[մետաքս]]ի յոթ գործարաններից ամենանշանավորը [[19-րդ դար|19-րդ]] և [[20-րդ դար]]երի առաջին տասնամյակներում: Գործարանը ստեղծվել է [[1849]] թվականին [[Հանդամեջի մետաքսի գործարան|Հանդամեջ գյուղ]]ի բնակիչ Կարապետ Բաբայանի կողմից: Ունեցել է 210-220 բանվոր, մետաքսի 30 մեքենա և տարեկան միջին հաշվով տվել է ընտիր մետաքսաթել՝ 66760 ռուբլուն համարժեք: |
||
19-րդ դարում Բաբայանների գործարանը մասնակցել է մի շարք միջազգային ցուցահանդեսների և առաջնակարգային գործարան է համարվել: 1878 թվականին արժանացել է մեդալի և դիպլոմի՝ մասնակցելով [[Փարիզ]]ի մետաքսի ընկերության ցուցահանդեսին և համարվել է այդ ընկերության պատվավոր անդամ: Պարգևատրվել է [[Մոսկվա]]յի կայսերական հանդեսի մեդալով և արժանացել գովասանքների 1877 թվականին: Իսկ 1890 թվականին պարգևատրվել է ոսկե մեդալով և դիպլոմով՝ մասնակցելով [[Նիժնի Նովգորոդ]]ի ցուցահանդեսին: |
19-րդ դարում Բաբայանների գործարանը մասնակցել է մի շարք միջազգային ցուցահանդեսների և առաջնակարգային գործարան է համարվել: [[1878]] թվականին արժանացել է մեդալի և դիպլոմի՝ մասնակցելով [[Փարիզ]]ի մետաքսի ընկերության ցուցահանդեսին և համարվել է այդ ընկերության պատվավոր անդամ: Պարգևատրվել է [[Մոսկվա]]յի կայսերական հանդեսի մեդալով և արժանացել գովասանքների [[1877]] թվականին: Իսկ [[1890]] թվականին պարգևատրվել է ոսկե մեդալով և դիպլոմով՝ մասնակցելով [[Նիժնի Նովգորոդ]]ի ցուցահանդեսին: |
||
Բաբայանների, [[Որդուար]]ի մյուս և [[Ագուլիս]]ի մետաքսի գործարանների արտադրանքների մեծ մասը եվրոպական երկրներ էր արտահանվում: Օրինակ, Ագուլիսի և Որդուարի գործարաններից 19-րդ դարի վերջերին ֆրանսիացի Էդուարդ Բերտրանը տարեկան գնել է 400 փութ թաց բոժոժ, որից 50 փութի չափ չոր բոժոժ և 20 փութ սերմ էր ստացվում<ref>{{Գիրք:ՆԲՊՀ|49}}</ref>: |
Բաբայանների, [[Որդուար]]ի մյուս և [[Ագուլիս]]ի մետաքսի գործարանների արտադրանքների մեծ մասը եվրոպական երկրներ էր արտահանվում: Օրինակ, Ագուլիսի և Որդուարի գործարաններից 19-րդ դարի վերջերին ֆրանսիացի Էդուարդ Բերտրանը տարեկան գնել է 400 փութ թաց բոժոժ, որից 50 փութի չափ չոր բոժոժ և 20 փութ սերմ էր ստացվում<ref>{{Գիրք:ՆԲՊՀ|49}}</ref>: |
||
17:07, 10 Մարտի 2018-ի տարբերակ
Որդուարի Բաբայանների մետաքսի գործարան, գործարան Գողթն գավառի Գողթն քաղաքում: Եղել է այս քաղաքի մետաքսի յոթ գործարաններից ամենանշանավորը 19-րդ և 20-րդ դարերի առաջին տասնամյակներում: Գործարանը ստեղծվել է 1849 թվականին Հանդամեջ գյուղի բնակիչ Կարապետ Բաբայանի կողմից: Ունեցել է 210-220 բանվոր, մետաքսի 30 մեքենա և տարեկան միջին հաշվով տվել է ընտիր մետաքսաթել՝ 66760 ռուբլուն համարժեք:
19-րդ դարում Բաբայանների գործարանը մասնակցել է մի շարք միջազգային ցուցահանդեսների և առաջնակարգային գործարան է համարվել: 1878 թվականին արժանացել է մեդալի և դիպլոմի՝ մասնակցելով Փարիզի մետաքսի ընկերության ցուցահանդեսին և համարվել է այդ ընկերության պատվավոր անդամ: Պարգևատրվել է Մոսկվայի կայսերական հանդեսի մեդալով և արժանացել գովասանքների 1877 թվականին: Իսկ 1890 թվականին պարգևատրվել է ոսկե մեդալով և դիպլոմով՝ մասնակցելով Նիժնի Նովգորոդի ցուցահանդեսին:
Բաբայանների, Որդուարի մյուս և Ագուլիսի մետաքսի գործարանների արտադրանքների մեծ մասը եվրոպական երկրներ էր արտահանվում: Օրինակ, Ագուլիսի և Որդուարի գործարաններից 19-րդ դարի վերջերին ֆրանսիացի Էդուարդ Բերտրանը տարեկան գնել է 400 փութ թաց բոժոժ, որից 50 փութի չափ չոր բոժոժ և 20 փութ սերմ էր ստացվում[1]:
Ծանոթագրություններ
- ↑ Ա․ Ա․ Այվազյան, ՆԱԽԻՋԵՎԱՆ․ պատկերազարդ բնաշխարհիկ հանրագիտակ, Երևան, «Հուշարձան», 1995, էջ 49 — 368 էջ. — 2700 հատ, ISBN 5-8079-0911-9։