«Ծաղկած փշալարեր»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
→top: վիքիֆիկացում |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Գրական ստեղծագործություն |
|||
|անվանում = Ծաղկած փշալարեր |
|||
|բնօրինակ անվանում = |
|||
|պատկեր = |
|||
|պատկերի լայնություն = 220px |
|||
|պատկերի նկարագիր = |
|||
|ժանր = վիպակ |
|||
|հեղինակ = [[Գուրգեն Մահարի]] |
|||
|երկիր = |
|||
|բնագիր լեզու = հայերեն |
|||
|գրվելու տարեթիվ = |
|||
|հրապարակման տարեթիվ = 1971-1972 |
|||
|նկարազարդող = |
|||
|կազմի_հեղինակ = |
|||
|հրատարակչություն = |
|||
|հրատարակման տարեթիվ = |
|||
|թարգմանիչ = |
|||
|հայերեն հրատարակվել է = |
|||
|շարք = |
|||
|նախորդ = |
|||
|հաջորդ = |
|||
|թվային տարբերակ = |
|||
|վիքիդարան = |
|||
|վիքիքաղվածք = |
|||
}} |
|||
'''Ծաղկած փշալարեր''', [[Գուրգեն Մահարի|Գուրգեն Մահարու]] ինքնակենսագրական [[վիպակ]]ներից։ Առաջին անգամ տպագրվել է 1971-72 թվականներին [[Բեյրութ]]ում [[Անդրանիկ Ծառուկյան|Ա. Ծառուկյան]]ի «Նաիրի» շաբաթաթերթում։ Առանձին գրքում հրատարակվել է դարձյալ Բեյրութում 1986 թվականին։ |
'''Ծաղկած փշալարեր''', [[Գուրգեն Մահարի|Գուրգեն Մահարու]] ինքնակենսագրական [[վիպակ]]ներից։ Առաջին անգամ տպագրվել է 1971-72 թվականներին [[Բեյրութ]]ում [[Անդրանիկ Ծառուկյան|Ա. Ծառուկյան]]ի «Նաիրի» շաբաթաթերթում։ Առանձին գրքում հրատարակվել է դարձյալ Բեյրութում 1986 թվականին։ |
||
Վիպակի բնաբանն է՝ «Ու երգում էին փշալարերը, իսկ նրանց երգը ժանգոտ էր ու արյունոտ, իսկ արյունը սև էր»<ref>Գուրգեն Մահարի, Ծաղկած փշալարեր, Երևան, 1988, էջ 13:</ref>: |
Վիպակի բնաբանն է՝ «Ու երգում էին փշալարերը, իսկ նրանց երգը ժանգոտ էր ու արյունոտ, իսկ արյունը սև էր»<ref>Գուրգեն Մահարի, Ծաղկած փշալարեր, Երևան, 1988, էջ 13:</ref>: |
||
== Նախապատմություն== |
== Նախապատմություն== |
||
Գուրգեն Մահարու բազմաթիվ ստեղծագործություններ ինքնակենսագրական բնույթի են։ Նրա «Մանկություն» (1928), «Պատանեկություն» (1929-1930), «Երիտասարդության սեմին» (գրվել է 1952-1955 թվականներին` երկրորդ աքսորի տարիներին) եռագրությունն արտացոլում է հեղինակի կյանքը մինչ 1920 թվականը։ «Երիտասարդություն» վեպը պիտի արտացոլեր 1920-1936 թվականների իրադարձությունների շղթան։ Վեպը գրվել է 1968 թվականին, սակայն մնացել է կիսատ։ «Ծաղկած փշալարեր» վիպակը կոչված էր շարունակելու հեղինակի կենսապատումը սկսած 1936 թվականից և հասցներ մինչև 1947 թվականը` ընդգրկելով գրողի առաջին աքսորի տարիները։ |
Գուրգեն Մահարու բազմաթիվ ստեղծագործություններ ինքնակենսագրական բնույթի են։ Նրա «Մանկություն» (1928), «Պատանեկություն» (1929-1930), «Երիտասարդության սեմին» (գրվել է 1952-1955 թվականներին` երկրորդ աքսորի տարիներին) եռագրությունն արտացոլում է հեղինակի կյանքը մինչ 1920 թվականը։ «Երիտասարդություն» վեպը պիտի արտացոլեր 1920-1936 թվականների իրադարձությունների շղթան։ Վեպը գրվել է 1968 թվականին, սակայն մնացել է կիսատ։ «Ծաղկած փշալարեր» վիպակը կոչված էր շարունակելու հեղինակի կենսապատումը սկսած 1936 թվականից և հասցներ մինչև 1947 թվականը` ընդգրկելով գրողի առաջին աքսորի տարիները։ |
||
06:58, 12 փետրվարի 2016-ի տարբերակ
| Ծաղկած փշալարեր | |
|---|---|
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
| Ժանր | վիպակ |
| Հեղինակ | Գուրգեն Մահարի |
| Բնագիր լեզու | հայերեն |
| Վիքիքաղվածք | Ծաղկած փշալարեր |
Ծաղկած փշալարեր, Գուրգեն Մահարու ինքնակենսագրական վիպակներից։ Առաջին անգամ տպագրվել է 1971-72 թվականներին Բեյրութում Ա. Ծառուկյանի «Նաիրի» շաբաթաթերթում։ Առանձին գրքում հրատարակվել է դարձյալ Բեյրութում 1986 թվականին։
Վիպակի բնաբանն է՝ «Ու երգում էին փշալարերը, իսկ նրանց երգը ժանգոտ էր ու արյունոտ, իսկ արյունը սև էր»[1]:
Նախապատմություն
Գուրգեն Մահարու բազմաթիվ ստեղծագործություններ ինքնակենսագրական բնույթի են։ Նրա «Մանկություն» (1928), «Պատանեկություն» (1929-1930), «Երիտասարդության սեմին» (գրվել է 1952-1955 թվականներին` երկրորդ աքսորի տարիներին) եռագրությունն արտացոլում է հեղինակի կյանքը մինչ 1920 թվականը։ «Երիտասարդություն» վեպը պիտի արտացոլեր 1920-1936 թվականների իրադարձությունների շղթան։ Վեպը գրվել է 1968 թվականին, սակայն մնացել է կիսատ։ «Ծաղկած փշալարեր» վիպակը կոչված էր շարունակելու հեղինակի կենսապատումը սկսած 1936 թվականից և հասցներ մինչև 1947 թվականը` ընդգրկելով գրողի առաջին աքսորի տարիները։
Իր կյանքի այս հնգապատումի գրված էջերով Գուրգեն Մահարին վերակենդանացնում է հանրային, ազգային, քաղաքական, մշակութային իրադարձությունների բարդ պայմաններում մարդկային սերունդներին վիճակված մի ամբողջ ժամանակաշրջանի որքան անձնական, նույնքան էլ անանձնական կյանքի հավաստի պատմությունը։ Անմռունչ, ինքնակեղեքման գնով վերականգնված մի այդպիսի անխարդախ վավերագիր է «Ծաղկած փշալարեր» վիպակը[2]։
Սյուժե
1936 թվականին Գուրգեն Մահարուն ձերբակալում են։ Երկու տարի անց երեք րոպեանոց դատավարության արդյունքում նրան դատապարտում են 10 տարվա ազատազրկման ու աքսորում։
Աքսորի տարիներին Մահարին աշխատել է բրուտանոցում։ Նրա հետ աշխատում են Աշոտ դային, լիտվացի Իոնասը, ադրբեջանցի նախկին կառապան Մամոն, Բեռլինի նկարչական ակադեմիայի նախկին ուսանողուհի, քանդակագործ Լյուդմիլա Շարթը և այլք։
Ծանոթագրություններ
