Ռուդոլֆ Աթամալյան

Ռուդոլֆ Աթամալյան
Անձնական տվյալներ
Ամբողջական անուն	Ռուդոլֆ Սերգեյի Աթամալյան
Ազգությունը	Հայ
Քաղաքացիությունը	ԽՍՀՄ; Ռուսաստան
Ծննդյան ամսաթիվ	հուլիսի 5, 1946
Ծննդավայր	Բաքու, ԽՍՀՄ
Մահվան ամսաթիվ	մարտի 26, 2023 (76 տարեկան)
Մահվան վայր	Սոչի, Կրասնոդարի երկրամաս, Ռուսաստան
Հասակ	182 սմ
Քաշ	89 կգ
Դիրք	հարձակվող
Պատանեկան կարիերա
	Տրուդովիե ռեզերվի
Մասնագիտական կարիերա*
Մարզչական կարիերա
1981-1982; 1987; 1988-1991; 1994-1997; 1999-2000; 2000	Ֆակել (Վորոնեժ); Գեոլոգ (Տյումեն); Գեոլոգ (Տյումեն); Իրտիշ (Տոբոլսկ); Տյումեն; Տյումեն
	* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:;

Ռուդոլֆ Սերգեյի Աթամալյան (հուլիսի 5, 1946(1946-07-05)^[1], Բաքու, ԽՍՀՄ - մարտի 26, 2023(2023-03-26), Սոչի, Կրասնոդարի երկրամաս, Ռուսաստան), հայ խորհրդային ֆուտբոլիստ և մարզիչ։ Խաղացել է հարձակվողի դիրքում։ Սպորտի վարպետ (1973 թվականից)։ 1971 թվականին եղել է Մոսկվայի «Լոկոմոտիվի» ավագը^[2]։

Կարիերան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուդոլֆ Աթամալյանը Բաքվի «Տրուդովիե ռեզերվի» ակումբի սան է։ 1965 թվականին նա սկսել է իր կարիերան Սումգայիթի «Խազար» ակումբում։ Հետո վերադարձել է Բաքու և խաղացել է «Նեֆտյանիկ» ակումբում։ 1966 թվականին Աթամալյանը տեղափոխվել է Երևանի «Արարատ» ակումբ, որտեղ խաղացել է փոխարինողների կազմում։

1968 թվականին Աթամալյանը Մոսկվայի «Լոկոմոտիվի» գլխավոր մարզիչ Վալենտին Բուբուկինին խնդրել է դիտարկել իրեն։

«Լոկոմոտիվի» կազմում Աթամալյանը խաղացել է 5 տարի։ Գրեթե բոլոր տարիներին նա աչքի է ընկել իր ուժգին հարվածներով և հակառակորդի սարսափը լինելով^[3]։ Ռուդոլֆը լավ էր խաղում գլխով։ 1971 թվականին Աթամալյանը դարձել է ակումբի ավագը, բայց խաղաշրջանի սկզբում նա վնասվածք է ստացել^[4], որը նրան ֆուտբոլից հեռու է պահել գրեթե մեկ տարով^[5]։

1972 թվականի ամռանը Աթամալյանը տեղափոխվել է «Ուրալմաշ», որտեղից էլ կես տարի անց՝ «Նիստրու»։ Առաջին իսկ տարում նա ակումբին օգնել է տեղափոխվել բարձրագույն խումբ, որտեղ Ռուդոլֆը 11 խաղում խփել է 1 գոլ՝ գրավելով Կիևի «Դինամոյի» դարպասը և իր ակումբին պարգևելով հաղթանակ^[6]։ Աթամալյանի կարիերայի վերջին ակումբը եղել է Տյումենի «Նեֆտյանիկը»։

Ավարտելով ֆուտբոլիստի կարիերան՝ Աթամալյանը մնացել է Տյումենում և աշխատանքի անցել տեղի Օլիմպիական հերթափոխի մանկապատանեկան դպրոցում։ 1981 թվականին Աթամալյանը դարձել է Վորոնեժի «Ֆակել» ակումբի մարզչի օգնական։ Այդտեղ նա աշխատել է 2 տարի։ Ավարտել է մարզչական դպրոցը և երրորդ անգամ տեղափոխվել Տյումեն, սակայն այս անգամ արդեն որպես մարզիչ։ 1988 թվականին Աթամալյանը գլխավորել է Տյումենի «Գեոլոգ» ակումբը և ակումբին մարզել է 3 տարի։ Դրանից հետո նա մարզել է Տյումենի մեկ այլ ակումբ՝ «Իրտիշը»։ 2009 թվականին Աթամլյանը մարզել է «Լոկոմոտիվ-Սոչի» ակումբի 12-13 տարեկան ֆուտբոլիստներին^[7]։

Աթամալյանը վախճանվել է Սոչիում 77 տարեկանում՝ 2023 թվականի մարտի 26-ին^[8]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աթամալյանին ունի մեկ դուստր՝ Մարիաննան^[3]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
↑ «Профиль на foot-ball.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 24-ին.
↑ ^3,0 ^3,1 Наша история в фотографиях. 1968
↑ «В центре нападения». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 24-ին.
↑ Наша история в фотографиях. 1971
↑ У «Зимбру» 60-летний юбилей(չաշխատող հղում)
↑ «Атамалян: «Я счастливый человек»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 24-ին.
↑ «Ушёл из жизни легендарный футболист и экс-тренер тюменского «Геолога» Рудольф Атамалян». Тюменская Арена (ռուսերեն). Վերցված է 2023 թ․ մարտի 27-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

В центре нападения Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine
Григорян А.Г. Футбольная одиссея Рудольфа Атамаляна - Газета «Урарту» №31 2000 г.

[_ac8177cbd7bfe5db-1] 1,0 ^1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.

[foot-ball-2] «Профиль на foot-ball.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 24-ին.

[Наша_история_в_фотографиях._1968-3] 3,0 ^3,1 Наша история в фотографиях. 1968

[4] «В центре нападения». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 24-ին.

[5] Наша история в фотографиях. 1971

[6] У «Зимбру» 60-летний юбилей(չաշխատող հղում)

[7] «Атамалян: «Я счастливый человек»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 24-ին.

[8] «Ушёл из жизни легендарный футболист и экс-тренер тюменского «Геолога» Рудольф Атамалян». Тюменская Арена (ռուսերեն). Վերցված է 2023 թ․ մարտի 27-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]