Ռայա Խասապետյան

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Խասապետյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Ռայա Խասապետյան
Ծնվել է	մայիսի 30, 1935(1935-05-30) (89 տարեկան)
Ծննդավայր	Մեծ Թաղեր, Հադրութի շրջան, Արցախ
Մասնագիտություն	արձակագիր, լրագրող և թարգմանչուհի
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան (1958)
Անդամակցություն	ՀԳՄ
Ռայա Խասապետյան Վիքիդարանում

Ռայա Ռուբենի Խասապետյան (մայիսի 30, 1935(1935-05-30), Մեծ Թաղեր, Հադրութի շրջան, Արցախ), հայ արձակագիր, լրագրող, թարգմանիչ, Հայաստանի գրողների միության անդամ (1985)։ ՀԽՍՀ վաստակավոր ժուռնալիստ (1982)։

Կենսագրություն

Ռայա Խասապետյանը ծնվել է Արցախի Հադրութի շրջանի Մեծ Թաղեր գյուղում։ 1958 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի ժուռնալիստիկայի բաժինը։ Աշխատել է Հայաստանի գրողների միությունում, Գրական թերթում, վարել է քննադատության, արվեստի և գիտության, հրապարակախոսության բաժինները։ Գրական մամուլում տպագրվել են Խասապետյանի բազմաթիվ հոդվածներ, ակնարկներ, հարցազրույցներ, գրախոսություններ՝ նվիրված արվեստի և գիտության, մշակույթի զանազան խնդիրներին, ինչպես նաև պատմվածքներն ու թարգմանությունները։

Երկեր

• Շատը գնաց, քիչը մնաց, Երևան, 2010։
• Շարունակություն, Երևան, 2008։
• Գեներալի ուղին, Երևան, 2003։
• Հեքիաթ, որ չունի սկիզբ ու վերջ, Երևան, 2002։
• Սև ծովահենը, Երևան, 1988

Թարգմանություններ

Այս հեղինակի կատարած թարգմանությունների ցանկը կարող եք որոնել «Թարգմանչաց արվեստ» շտեմարանի «Թարգմանիչներ» բաժնում

• Վասիլի Բիկով, Աղետի նշան, Քարհանք, Երևան, 1990։
• Էմիլիո Սալգարի, Սև ծովահենը, Երևան, 1988։
• Ալեքսանդր Կուզնեցով, Հնագույն զենքեր որոնելիս, Երևան, 1985։
• Վյաչեսլավ Տոլստիխ, Սոկրատեսը և մենք, Երևան, 1982
• Մարկ Սերգեև, Անձնուրաց սիրո սխրանքը, Երևան, 1982։

Մրցանակներ

• Ֆրիտյոֆ Նանսենի անվան ոսկե մեդալ, 2010
• ՀԳՄ Եղիշե Չարենցի անվան ամենամյա գրական մրցանակ Վասիլի Բիկովի «Աղետի նշան» և «Քարհանք» վիպակների թարգմանության համար, 1991
• ՀԽՍՀ վաստակավոր ժուռնալիստ, 1982

Արտաքին հղումներ

Ռայա Խասապետյանի ծննդյան 80-ամյակը

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռայա Խասապետյան» հոդվածին։