Ոստան (հանդես), գրականության, արվեստի և գիտության եռամսյա, վերջում՝ կիսամսյա հանդես։ Լույս է տեսել 1911—1912, 1919-1922 թվականներին, Կոստանդնուպոլսում։ Հիմնադիր-խմբագիրներ՝ Մ․ Շամտանճյան, Տ․ Չոկյուրյան։ Տպագրել է Երուխանի, Զ․ Եսայանի, Երվանդ Օտյանի, Հ․ Մնձուրու, Հ․ Օշականի և ուրիշների գործերը, թարգմանաբար ներկայացրել օտար հեղինակներին։ Լեզվաբանական, հոգեբանական, պատմագիտական հոդվածների հեղինակներ են Հրաչյա Աճառյանը, Հ․ Սիրունին, Ե․ Տեմիրճիպաշյանը և այլք։ «Տեղեկությանց բաժին» ծանոթացրել է հայ և համաշխարհային գրականության ընթացքին։ Գրախոսականներ է տպագրել հայգրողների և բանասերներիստեղծագործությունների վերաբերյալ։ Ներկայացրել է հայ ժողովրդական երգն ու հայ գաղթավայրերի մշակութային կյանքը, արվեստի հայ երախտավորներին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 640)։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ոստան (այլ կիրառումներ)
