1895— 1899 թվականներին սովորել է Պետերբուրգի համալսարանում։ 1911 թվականից հետազոտել է հավերժական սառածության երևույթները։ Հավերժական սառածությունն ուսումնասիրող ԽՄՀՄ ԳԱ հանձնաժողովի կազմակերպիչներից 1930, իսկ 1939 թվականներից՝ Սառույցագիտության ինստիտուտի տնօրենի տեղակալը։ Սումգինն առաջինն ի մի բերեց հավերժական սառածության տարածման և նրա ծագման վերաբերյալ տեղեկությունները «Հողի հավերժական սառածությունը ԽՍՀՄ սահմաններում» աշխատության մեջ (1927, 2 հրտ․ 1937), սահմանելով սառցույթագիտության՝ որպես գիտության ինքնուրույն բնագավառի, խնդիրները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 190)։