Մեղրու բերդ
Նկարագրություն | |
Տեսակ | ամրոց և մշակութային արժեք |
Վարչական միավոր | Մեղրի |
Երկիր | Հայաստան |
Կառուցված | 1083 |
Իրադարձություններ | նորոգում |
Meghri Fortress Վիքիպահեստում |
Մեղրու բերդ, հայկական ճարտարապետական հուշարձան Մեղրի քաղաքի շրջակա լեռնաշղթայի գագաթների վրա, հյուսիսից պայտաձև, ընդգրկելով քաղաքը։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մեղրու բերդի մասին առաջին պատմական տեղեկատվությունը տալիս է Սյունյաց աշխարհի պատմիչ Ստեփանոս Օրբելյանը, ըստ որի 1083 թվականին բերդն արդեն կանգուն էր և հայտնի[1]
Բերդի կառուցման ժամանակը ճշգրիտ հայտնի չէ, սակայն ամենահավանականը Սյունիքի թագավորության ստեղծման և հզորացման տարիներին՝ 10-րդ դարի վերջ - 11-րդ դարի սկիզբ։ Հետագա դարերում Մեղրու բերդը չի հիշատակվում, բայց ակտիվ դեր է խաղացել Սյունիքի հարավային գավառում՝ Արևիքում տեղի ունեցած բոլոր պատերազմական գործողություններում։ Այդ պատերազմների հետևանքով բերդը ենթարկվել է բազմաթիվ ավերածությունների ու վերակառուցումների, որի պատճառով դժվար է վերականգնել նրա սկզբնական հորինվածքը։ Պատերազմները Մեղրիում սկսվում են 18-րդ դարի սկզբին, Կապանի անկախ իշխանության կողմից թուրք նվաճողների դեմ մղած կռիվների ժամանակ[2]
Բերդի մասին Ալիշանը գրում է.
Նկարագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սյունիքն իր աշխարհագրական դիրքով, անանցանելի լեռնաշղթաներով, խոր ձորերով մի բնական անառիկ ամրոց է, որի հնագույն ամրոցների թվին է պատկանում նաև Մեղրու բերդը։
Մեղրու բերդը չունի պարսպապատեր՝ լեռնաշղթաներն իրենք են ծառայում պարիսպների փոխարեն, ինչպես նաև բնակավայրը գտնվում է ոչ թե աշտարակների միջև, այլ նրանց հարևանությամբ։ Բերդը բաղկացած է վեց աշտարակներից։ Գտնվում է Մեղրի քաղաքի Մեծ թաղի հյուսիսային կողմում։ Երկու լեռնաշղթաներ հատվելով հյուսիսում, ստեղծում են եռանկյունաձև պատվանդան, որի առանձին դժվարամատչելի գագաթների վրա կառուցված են բերդի աշտարակները։ Աշտարակների տեղադրությունը պաշտպանում է Մեղրի քաղաքի մատույցները հյուսիսային, արևելյան և արևմտյան կողմերից։
Մեղրու բերդի աշտարակները հատակագծով ու տարածական ձևերով երկու տեսակ են՝ կլոր և ուղղանկյուն[3]։ Կլոր աշտարակների խմբին են պատկանում չորսը՝ հարավ-արևմտյան, արևմտյան, հյուսիս-արևմտյան և հարավային աշտարակները, սիկ ուղղանյուն աշտարակներին՝ հյուսիսայինն ու արևելյանը։ Վեց աշտարակներն էլ կառուցված են նույն շինությունից՝ կոպտատաշ և անմշակ գրանիտե քարերից՝ կավե շաղախով շարված։ Պատերի մեջ, որպես սեյսմիկ գոտիներ, օգտագործվել են փայտե հեծաններ, որոնք դրված են աշտարակի ամբողջ պարագծով։ Հյուսիս-արևմտյան աշտարակում փայտե գոտին օգտագործվում է նաև որպես հրակնատների վերին շարքի համար բարավոր։ Կլոր աշտարակները իրար նման են հատակագծային և տարածական լուծումով։ Ուղղանկյուն և կլոր աշտարակների պատերը վերևում ավելի նեղ են, քան հիմքի մոտ. ամբողջ աշտարակը դեպի վերև դրսից նեղանում է։
Հարավ-արևմտյան և և արևմտյան աշտարակները կրկնում են միմյանց՝ հատակագծային չափերով և պահպանված մասի ծավալային լուծումով։ Հարավ-արևմտյան աշտարակը ամբողջությամբ հողով է լցված, իսկ արևմտյանը՝ կիսով չափ։ Հատակագծերը կանոնավոր շրջանագծեր են, նույն տրամագծով՝ երկուսի արտաքին տրամագիծը հավասար է 5.5 մետրի, իսկ պատերի հաստությունը՝ 1 մ-ի։ Մուտքերը հյուսիսային կողմից են։ Հրակնատներ բացված են ամբողջ շրջանագծով, ճառագայթաձև, հատակից մոտ 1 մ բարձրությամբ։ Հեռավորությունը միմյանցից՝ աշտարակի պատի դրսի երեսում՝ 1 մ - 1.15 մ է, անցքերի չափերն են՝ 0.16 մ x 0.6 մ։
Մյուս երկու շրջանաձև աշտարակները՝ հյուսիս-արևմտյանն ու հարավ-արևելյանն, արտաքին տրամագծով չեն տարբերվում առաջիններից և ունեն պատերի նույն հաստությունը։ Այս աշտարակներում հրակնատներն ըստ բարձրության եռաշարք են և շարքերը շեղված են այնպես, որ բացվածքները միմյանց նկատմամբ շախմատաձև են դասավորված։ Աշտարակների մուտքերը, ուղղանկյուն բացվածքներով և փայտե բարավորներով, նույնպես հյուսիսային կողմից են։ Տվյալ կողմնորոշումն ունի լայն առավելություն, որ հյուսիսից բերդը պաշտպանված է բնական պատնեշներով և թշնամու հարձակումը միայն հակառակ կողմից է հնարավոր։
Ուղղանկյուն հատակագծով երկու աշտարակների երկարությունը գրեթե նույնն են՝ 10.2 մ և 10.6 մ, բայց լայնությունները տարբեր են՝ համապատասխանաբար 2.7 մ և 3.95 մ։ Աշտարակների պատերի հաստությունը և շարման տեխնիկան նույնն է, ինչ կլորներինը, ընդ որում պատերը հատվում են ոչ թե ուղիղ անկյան տակ, այլ կլորությամբ։ Արևելյան աշտարակի հարավային պատում կա կիսաքանդ բացվածք, որը նայում է դեպի բնակավայրը։ Բայց այն որպես մուտք չէր ծառայում, քանի որ դրսից գետնից զգալի բարձր էր։ Հրակնատները կառուցվածքի ամբողջ պարագծով են, շախմատաձև դասավորված, արևելյանում՝ չորս շարքով։
Հրակնատների կառուցվածքն ընդհանուր է Մեղրու բերդի բոլոր աշտարակների համար։ Դրանք ուղղանկյուն բացվածքներ են, ուղղաձիգ համաչափություններով, որոնք կտրվածքում, դեպի դուրս, թեք են 30°: Հրակնատների բարավորները ունեն՝ քարից, եռաշարք, դրված միմյանց հանդեպ աստիճանաձև, իջնելով դեպի դուրս, կառուցվածք։ բացվածքի տվյալ ձևը միաժամանակ պաշտպանում է թշնամու գնդակներից։
Աշտարակներից երեքը՝ հյուսիս-արևմտյանը, արևելյանը և հարավ-արևմտյանը, երկհարկանի են եղել։ Պահպանվել են պատերի մեջ միջհարկային ծածկերի փայտե հեծանների հետքերը։ Հրակնատների շարքերը դասավորված են ըստ հարկերի՝ երկուական շարք ներքևում և վերևում։ Հարկերի բարձրությունները երկու մետրի սահմաններում է։ Դեպի երկրորդ հարկ տանող աստիճանները փայտյա են եղել, այդ իսկ պատճառով աշտարակներից և ոչ մեկում չեն պաշտպանվել ոչ աստիճանները, և ոչ էլ միջհարկային ծածկերը։ Հրակնատների շախմատաձև դասավորությունը տարբեր բարձրությունների շարքերով (ներքևի շարքը ծնկաչոք կրակելու համար է, իսկ վերևինը՝ կանգնած), հնարավորություն է տվել առավելագույն օգտագործել պատը ըստ երկարության և բարձրության[4] Լինելով լեռնաշղթայի բարձր կատարներին՝ Մեղրու բերդը անմատչելի էր թշնամուն թնդանոթի կրակոցներից։
Հիմնովին վերակառուցվել է 18-րդ դարի սկզբում։ Մեղրու բերդի առաջին կարևորագույն առանձնահատկությունն այն է, որ հայկական ճարտարապետության մեջ միակ պաշտպանական կառույցն է, որը կառուցվել է հաշվի առնելով թշնամու կողմից հրազենի օգտագործումը: Երկրորդ առանձնահատկությունը, որ այն կազմված է առանձին աշտարակներից՝ առանց պարսպապատերի։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Պատմութիւն նահանգին Սիսականարարեալ Ստեփաննոսի Օրբելեան արքեպիսկոպոսի Սիւնեաց», Թիֆլիս, 1911 թվական, էջ 331
- ↑ Ս.Խ. Մնացականյան, Հայկական ճարտարապետության սյունիքի դպրոցը, Երևան, 1960 թվական, էջ 195
- ↑ «Սյունիքի մարզպետարան, պատմամշակութային հուշարձաններ, Մեղրիի բերդ». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 23-ին.
- ↑ Արևելյան աշտարակից միաժամանակ կարող են կրակել մոտ 70 հրաձիգ։