Մաուրիցիո Մարտինա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մաուրիցիո Մարտինա
իտալ.՝ Maurizio Martina
 
Կուսակցություն՝ Դեմոկրատական կուսակցություն
Կրթություն՝ University of Macerata?
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր սեպտեմբերի 9, 1978(1978-09-09) (45 տարեկան)
Ծննդավայր Կալչինատե, Բերգամո, Լոմբարդիա, Իտալիա
Քաղաքացիություն  Իտալիա
Ի ծնե անուն իտալ.՝ Maurizio Martina
 
Կայք՝ mauriziomartina.it

Մաուրիցիո Մարտինա (իտալ.՝ Maurizio Martina, սեպտեմբերի 9, 1978(1978-09-09), Կալչինատե, Բերգամո, Լոմբարդիա, Իտալիա), իտալացի քաղաքական գործիչ, գյուղատնտեսության նախարար (2014-2018)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1978 թվականի սեպտեմբերի 9-ին Կալչինատում, ստացել է միջնակարգ մասնագիտական կրթություն գյուղատնտեսության ոլորտում՝ ավարտելով Բերգամոյի ագրարային քոլեջը (Istituto tecnico Agrario di Bergamo)[1], իսկ 2004 թվականին՝ բարձրագույն կրթություն՝ Մաչերատայի համալսարանում քաղաքագիտության մասնագիտացմամբ (Università di Macerata)[2]: 1994 թվականին ընտրվել է Բերգամո նահանգի Մոռնիկո ալ Սերիո քաղաքային խորհրդի անդամ։ 2004 թվականին գլխավորել է ձախ դեմոկրատների գավառական կազմակերպությունը Բերգամոյում, 2007 թվականին՝ Լոմբարդիայում դեմոկրատական կուսակցության տարածաշրջանային կազմակերպությունը, 2010 թվականից մտել է Լոմբարդիայի տարածաշրջանային խորհրդարան, 2013 թվականին զբաղեցրել է Իտալիայի գյուղատնտեսության, պարենի և անտառային քաղաքականության նախարարության կրտսեր ստատս քարտուղարի (sottosegretario di stato) պաշտոնը, 2014 թվականի փետրվարի 22-ից՝ Ռենցիի կառավարությունում գյուղատնտեսության նախարարի պաշտոնը[3]։

2014 թվականի ապրիլի 22-ին, ելույթ ունենալով պատգամավորների պալատի գյուղատնտեսության հանձնաժողովի առջև, Մարտինան հայտնել է ագրարային ոլորտի զարգացման մեջ ներդրումների ծրագրի մշակման մասին, որը Եվրամիության հիմնադրամներից 4,5 մլրդ եվրոյի չափով ֆինանսավորում կստանա ընդհանուր ագրարային քաղաքականության ծրագրի շրջանակներում։ Հայտարարված նպատակների թվում նա նշել է Իտալիայում կենսատեխնոլոգիաների արգելափակումը, Իտալիայի տարածաշրջանների հետ գյուղատնտեսության զարգացման անհրաժեշտ միջոցների համաձայնեցումը, գյուղատնտեսական արդյունաբերության բյուջետային սուբսիդիաների փոխադարձ նվազեցման շուրջ ԵՄ-ի և ԱՄՆ-ի բանակցությունների առաջխաղացումը[4]։ 2015 թվականի հունվարի 1-ին ընդհանուր ագրարային քաղաքականությունը (Politica agricola comune, PAC) ուժի մեջ մտավ։

2015 թվականի հունիսի 19-ին Մարտինան դարձել Է Դեմոկրատական կուսակցության ներսում նոր հոսանքի համահիմնադիրներից մեկը՝ «Sinistra è cambiamento» (ձախերը փոփոխություններ են), որը կոչված է ձևակերպելու վարչապետ Ռենցիի ծրագրի ձախ ընդդիմությունը։ Հայտարարված նպատակների թվում են հռչակվել ԱԱՀ-ի դրույքաչափի նվազեցումը 27 %-ից մինչև 24 %՝ նախատեսված մինչև 33% բարձրացման փոխարեն, առնվազն 35 տարի աշխատանքային ստաժի առկայության դեպքում 62 տարեկանում թոշակի անցնելու հնարավորության տրամադրումը, անցկացվող դպրոցական բարեփոխումների տեմպերի արագացումըդպրոցական բարեփոխումների տեմպերի արագացումը, որի նպատակն է մինչև սեպտեմբերի 1-ը լրացուցիչ 100 հազար դասախոսների վարձում ապահովել[5]։ Հետագայում մոտ 50 պատգամավոր ունեցող խմբի առաջնորդը դարձավ Մարտինը։ 2016 թվականի դեկտեմբերին Սենատի բարեփոխման շուրջ հանրաքվեի նախապատրաստման ընթացքում շարժման կողմնակիցները կողմ էին քվեարկել[6]։

2016 թվականի դեկտեմբերի 12-ին կրկին ստացել է գյուղատնտեսության նախարարի պորտֆելը՝ Մատտեո Ռենցիի հրաժարականից հետո ձևավորված Ջենտիլոնիի կառավարությունում[7]։

2017 թվականի մայիսի 7-ին ընտրվել է դեմոկրատական կուսակցության ազգային քարտուղարի միակ տեղակալ Մատտեո Ռենցին[8]։

2018 թվականի մարտի 4-ին ԴԿ-ն ծանր պարտություն է կրել հերթական խորհրդարանական ընտրություններում[9][10], և 2018 թվականի մարտի 12-ին ԴԿ-ի ազգային վարչությունը որոշում է ընդունել ազգային քարտուղար Մատտեո Ռենցիի պաշտոնից հրաժարվելու և կուսակցության առաջիկա համագումարից առաջ առաջնորդի պարտականությունների ժամանակավոր կատարումը Մաուրիցիո Մարտինայի վրա դնելու մասին[11]։

Մարտի 13-ին Մարտինան դուրս է եկել կառավարությունից, իսկ գյուղատնտեսության նախարարի պարտականությունները ժամանակավորապես անցել են վարչապետ Ջենտիլոնիին[12]։

2018 թվականի հուլիսի 7-ին ԴԿ Ազգային ասամբլեան ճնշող մեծամասնությամբ (7 դեմ, 13 ձեռնպահ) Մարտինային հաստատել է նոր ազգային քարտուղար[13]։

2018 թվականի նոյեմբերի 17-ին հայտարարել է կուսակցության առաջնորդի պաշտոնից հրաժարականի մասին՝ կապված կուսակցական համագումարի նախապատրաստման և ազգային քարտուղարի ուղղակի ընտրությունների մեկնարկի հետ մինչև 2019 թվականի մայիսը, երբ պետք է տեղի ունենային եվրոպական ընտրությունները[14]։

2019 թվականի մարտի 3-ին պարտվել է դեմոկրատական կուսակցության ազգային քարտուղարի ընտրությունները, որոնցում նրա մրցակիցներն են դարձել Նիկոլա Ձինգարետին և Ռոբերտո Ջակետին)[15] (հաղթող է դուրս եկել Ձինգարետին, որը ստացել է ընտրողների 70  %-ի աջակցությունը)[16]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնողները Ռեմիջիո Մարտինան և Լիանա Գաթին են։ 2007 թվականին ամուսնացել է Մարե Թեսիի հետ, 2008 թվականին ծնվել է դուստրը Ջորջիան[17]։ 2014 թվականի մարտի 27-ին, լինելով գյուղատնտեսության նախարար, Մաուրիցիո Մարտինան ստորագրել է կնոջ և մերձավոր ազգականների գույքային դրության հայտարարագիր ներկայացնելուց պաշտոնական հրաժարումը[18]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Biografia di Maurizio Martina» (իտալերեն). Governo Italiano. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  2. «Governo Renzi: c'è anche Maurizio Martina, laureato all'Università di Macerata» (իտալերեն). CronacheMaceratesi.it. 21-02-2014. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  3. Giorgio Dell’Arti (2014 թ․ փետրվարի 26). «Maurizio Martina» (իտալերեն). Corriere della Sera: Cinquantamila giorni. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 27-ին.
  4. Annamaria Capparelli (2014 թ․ ապրիլի 22). «Ministro Martina: un piano strategico da 4,5 miliardi per la ricerca agricola» (իտալերեն). il Sole 24 Ore. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 8-ին.
  5. «SCHEDA / Pd, "Sinistra è cambiamento": cinque proposte per riformare il Paese» (իտալերեն). la Repubblica. 2015 թ․ հունիսի 19. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 18-ին.
  6. «Sinistra è cambiamento». Le anime dei democratici (իտալերեն). il Sole 24 Ore. 2016 թ․ դեկտեմբերի 10. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 18-ին.
  7. «Gentiloni ha accettato l'incarico, nasce il suo governo . Alfano agli Esteri, Minniti all'Interno, Boschi sottosegretario» (իտալերեն). la Stampa. 2016 թ․ դեկտեմբերի 12. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  8. Mariolina Sesto (2017 թ․ մայիսի 8). «Maurizio Martina, la lunga ascesa del ministro «invisibile»» (իտալերեն). il Sole 24 Ore. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 20-ին.
  9. «Elezioni politiche 2018 - Camera - I risultati completi» (իտալերեն). la Repubblica. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 7-ին.
  10. «Elezioni politiche 2018 - Senato - I risultati completi» (իտալերեն). la Repubblica. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 7-ին.
  11. «La direzione del PD senza Renzi» (իտալերեն). la Repubblica. 2018 թ․ մարտի 12. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 19-ին.
  12. Valentina Santarpia (2018 թ․ մարտի 13). «Pd, Martina si dimette da ministro. A Gentiloni l'interim dell'agricoltura» (իտալերեն). Corriere della Sera. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 19-ին.
  13. «Pd, Martina nuovo segretario. Renzi contestato. Zingaretti: "Non ascolta, è un limite enorme"» (իտալերեն). la Repubblica. 2018 թ․ հուլիսի 7. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 7-ին.
  14. «È cominciato il congresso del PD» (իտալերեն). il Post. 2018 թ․ նոյեմբերի 17. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 5-ին.
  15. «Martina, Zingaretti o Giachetti? Ecco dove votare a Torino il nuovo segretario del Pd» (իտալերեն). La Stampa. 2019 թ․ մարտի 3. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 4-ին.
  16. Carlo Bertini (2019 թ․ մարտի 4). «Primarie Pd, trionfa Zingaretti: "I delusi stanno ritornando". L'affluenza supera 1,8 milioni» (իտալերեն). La Stampa. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 4-ին.
  17. «Maurizio Martina» (իտալերեն). Partito Democratico. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.
  18. «Maurizio Martina». Il ministro (իտալերեն). Ministero delle politiche agricole, alimentari e forestali. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 28-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մաուրիցիո Մարտինա» հոդվածին։