Իվան Դեդյուլյա

Իվան Դեդյուլյա;
Ծնվել է	սեպտեմբերի 18, 1917
Ծննդավայր	Մինսկի նահանգ, Ռուսական հանրապետություն
Մահացել է	2013
Մահվան վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Գերեզման	Տրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Ռուսաստանի ԱԳՆ դիվանագիտական ակադեմիա
Մասնագիտություն	դիվանագետ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Իվան Դեդյուլյա (ռուս.՝ Дедюля, Иван Прохорович, սեպտեմբերի 18, 1917(1917-09-18), Մինսկի նահանգ, Ռուսական հանրապետություն - 2013, Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային հետախույզ, դիվանագետ, ԽՍՀՄ Պետական անվտանգության կոմիտեի գնդապետ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողությունների մասնակից, ԽՍՀՄ պետական անվտանգության կոմիտեի նախագահի օգնական։

Կենսագրություն

Իվան Դեդյուլյան ծնվել է 1917 թվականի սեպտեմբերի 18-ին, բելառուսական գյուղացիակական ընտանիքում։ 1939 թվականին ավարտել է Մոգիլյովի մանկավարժական ինստիտուտի մանկավարժական ֆակուլտետը, զորակոչվել է Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակ։ 1941 թվականից մասնակցել է Գերմանա-խորհրդային պատերազմին, եղել է վաշտի հրամանատար, վիրավորվել է։

1942 թվականին խմբի կազմում նրան ուղարկել են Մինսկի մարզ՝ կուսակցական շարժում կազմակերպելու համար։ Նույն թվականին նշանակվել է ստեղծված «Մահ ֆաշիզմին» կուսակցական ջոկատի հանձնակատար։ 1943 թվականին նշանակվել է «Մահ ֆաշիզմի» պարտիզանական բրիգադի հրամանատար։

1944 թվականից՝ Բելառուսի ազատագրումից հետո, աշխատել է Բելառուսի Կոմկուսի Սմոլևիչի շրջկոմում։ 1947 թվականից՝ ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության դիվանագիտական ակադեմիան ավարտելուց հետո, աշխատել է Գերմանիայում խորհրդային ռազմական կառավարման քաղաքական խորհրդատուի պաշտոնում և ղեկավարել է Դրեզդենում հյուպատոսական բաժինը։

1951 թվականից որպես առաջին քարտուղարի աշխատել է ԽՍՀՄ Արտաքին գործերի նախարարության կենտրոնական ապարատում։ Պատրաստվում էր գրել թեկնածուական ատենախոսություն, երբ նա առաջարկ է ստացել աշխատանքի անցնել հետախուզությունում^[1]։ 1954 թվականից՝ հետախուզական դասընթացներն ավարտելուց հետո, նշանակվել է պետի օգնական, ԽՍՀՄ պետական անվտանգության կոմիտեի առաջին գլխավոր վարչության հատուկ ղեկավարման երկրորդ բաժնի ղեկավար։ 1957 թվականինց նշանակվել է Ավստրիայում ԽՍՀՄ պետական անվտանգության կոմիտեի առաջին գլխավոր վարչության լիազոր ներկայացուցչի նախ օգնական, ապա` տեղակալ, աշխատել է դեսպանատան հյուպատոսության բաժնի աշխատակցի, այնուհետև` հյուպատոսի անվան տակ։

1962 թվականից եղել է Իսրայելում ԽՍՀՄ-ի լիազոր ներկայացուցիչ^[1]։ 1967 թվականին նշանակվել է ԽՍՀՄ պետական անվտանգության հետախուզության գծով նախագահի օգնական։

1985 թվականից պաշտոնաթող է եղել։

Մահացել է 2013 թվականի մարտի 5-ին Մոսկվայում։ Թաղված է Տրոեկուրովյան գերեզմանատանը։

Հեղինակ է մի շարք գրքերի, որոնք վերաբերում են Երկրորդ աշխարհամարտի տարիներին բելառուսական պարտիզանների սխրանքներին։ Նրա հեղինակած գրքերից են «Անտառային գվարդիան», «Կուսակցական ճակատը» և «Անավարտ ճակատամարտը»։

Կինը Վալենտինա Պավլովնան է. ունեցել են ունի երեք որդի, մեկ դուստր, ութ թոռ և ինը ծոռ^[1]։

Պարգևներ

Կարմիր նշանի շքանշան
Հայրենական պատերազմի երկու շքանշան, առաջին աստիճան
Կարմիր աստղի երկու շքանշան
«Հայրենական մեծ պատերազմի պարտիզանին», 1-ին և 2-րդ աստիճանների մեդալ
«Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ
Գերազանցության գերատեսչական շքանշաններ
Պետական անվտանգության պատվավոր աշխատակից շքանշան

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 «ПРОВАЛ ПЕНЬКОВСКОГО НАЧАЛСЯ С ТАЙНИКА». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 25-ին.

Աղբյուրներ

Энциклопедия секретных служб России. — М.: АСТ., 2003. — 800 стр.
Дедюля Н. П. на сайте Службы Внешней разведки РФ
Дедюля Иван Прохорович на сайте истории Советских спецслужб
Владимир Карпов (составитель). Рассекречено внешней разведкой // Иван Дедюля. ВЫСОКОЕ ДОВЕРИЕ. — М.: ОЛМА-ПРЕСС Образование, 2003. — ISBN 5-94849-084-X.

[ReferenceA-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 «ПРОВАЛ ПЕНЬКОВСКОГО НАЧАЛСЯ С ТАЙНИКА». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 25-ին.

[1]