Պատմիչ Գենեսիոսի վկայությամբ՝ ծագումով հայ։ Ծառայել է կայսրության արևելյան զորքերում, մասնակցել Նիկեփորոս առաջինի դեմ Վարդան զորավարի ապստամբությանը։ Լևոն հինգերորդ Հայկազնի ժամանակ (813-820) աչքի է ընկել բուլղարների դեմ մարտերում։ Փախչելով արաբների մոտ՝ իրեն ներկայացրել է հրաշքով փրկված Կոստանդին վեցերորդ կայսր և թագադրվել Անտիոքում։ 820 թվականին գլխավորել է Բյուզանդիայի արևելյան շրջաններում բռնկած հակաֆեոդալական ապստամբությունը, որին մասնակցել են սլավոնական ցեղեր, պավլիկյան աղանդավորներ, հայեր, վրացիներ, աբխազներ և այլն։ Բուլղարների խանի օգնությամբ Միքայել երկրորդ կայսրը Կ. Պոլիսը պաշարած Թովմա Սլավոնին ստիպել է նահանջել Արկադիուպոլիս, որտեղ նա ձերբակալվել և մահվան է դատապարտվել։ Նրա կողմնակիցները շարունակել են պայքարը մինչև 825 թվականը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 202)։