Դոքսատոն (հուն․՝ Δοξάτον[1]ή Δοξάτο), փոքր քաղաք Հունաստանում։ Գտնվում է ծովի մակարդակից 95 մետր բարձրության վրա[2], Դրամա քաղաքից 9 կմ հարավ-արևելք, Կավալայից 23 կմ հյուսիս-արևմուտք, Սալոնիկից՝ 120 կմ հյուսիս-արևմուտք և Աթենքից՝ 349 կմ հյուսիս։ Մտնում է Արևելյան Մակեդոնիա և Թրակիայի Դրամա ծայրամասային միավորի մեջ։ Ըստ 2011 թվականի վիճակագրության՝ բնակչությունը 2884 մարդ է[1]։ Մակերեսը 27,714 կմ² է[2]։
Քաղաքի արևմտյան ծայրամասով անցնում է Դրամա-Կավալա ազգային ճանապարհ 12-ը։
Քաղաքի պատմության մեջ տեղի է ունեցել երկու կոտորած։ Առաջինը տեղի է ունեցել Երկրորդ Բալկանյան պատերազմի ընթացքում (Հունաստանը և Սերբիան ընդդեմ Բուլղարիայի)։ 1913 թվականի հունիսին Դոքսատոնի հույն բնակչությունը ապստամբություն է բարձրացրել բուլղարական բանակի թիկունքում։ Հունիսի 30-ին նահանջող բուլղարական զորամասերը (հիմնականում հեծելազորային) շրջապատել են ապստամբ քաղաքը, սպանել մոտ 600 քաղաքացիական անձ, այդ թվում՝ կանանց և երեխաների (բնակչության 1500-2700 մարդ) և այրել են քաղաքը[3]։ Քարնեգիի հանձնաժողովը, որը հետաքննել է այդ գործը, վկայակոչում է նրանց կարծիքով մեղմացնող այն հանգամանքը, որ կոտորածները կատարվել են ոչ թե անմիջականորեն բուլղարների, այլ նրանց կողմից զինված բուլղարախոս մուսուլմանների (պոմակների) և թուրքերի կողմից, որոնք վրեժխնդիր են եղել հույներից մուսուլմանների նախորդ կոտորածի համար[4]։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին Բուլղարիան կրկին պահանջներ է ներկայացրել Մակեդոնիային։ Այս անգամ Նացիստական Գերմանիայի օգնությամբ։ Բուլղարիային տրվել է Արևելյան Մակեդոնիայի և Արևմտյան Թրակիայի օկուպացիայի հնարավորություն։ Հույն հայրենասերների, մասնավորապես կոմունիստների արձագանքը բուլղարական օկուպացիային վատ պատրաստված էր։ Սեպտեմբերի 28-ի լույս 29-ի գիշերը հունական Դրամա նոման հույն կոմունիստների ղեկավարությամբ ապստամբել է բուլղարների դեմ։ Դոքսատոնը հայտնվել է իրադարձությունների էպիկենտրոնում։ Հարձակման է ենթարկվել Դոքսատոնի ոստիկանական բաժանմունքը և սպանվել 7 բուլղար ոստիկան։ Չնայած հարձակվողները թաքնվել են լեռներում, հույների դեմ բռնաճնշումները դաժան են եղել։ Հաջորդ օրը բուլղարական զորքերը հավաքել են 14 տարեկանից բարձր բոլոր տղամարդկանց և, նրանց բաժանելով տասնյակ մարդկանց, գնդակահարել են[5]։
Հունաստանի կառավարությունը, չնայած փոքր բնակչությանը, Դոքսատոնին տրամադրել է քաղաքի կարգավիճակ՝ ի նշան զոհերի ճանաչման և այն անվանել է «Հերոս և Նահատակ քաղաք» (Ηρωική και Μαρτυρική Πόλη)[6]։
Հունաստան
