Դոնի պատմություն (ֆիլմ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դոնի պատմություն
ռուս.՝ Донская повесть
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրդրամա
Թվական1964
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորՎլադիմիր Ֆետին
Սցենարի հեղինակԱռնոլդ Վիտոլ
ԴերակատարներԵվգենի Լեոնով, Լյուդմիլա Չուրսինա և Բորիս Նովիկով
ԵրաժշտությունՎասիլի Սոլովյով-Սեդոյ
ԿինոընկերությունԼենֆիլմ
Տևողություն91 րոպե

«Դոնի պատմություն» (ռուս.՝ Донская повесть), խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ-դրամա։ 1964 թվականին «Լենֆիլմում» նկարահանել է կինոռեժիսոր Վլադիմիր Ֆետինը՝ Միխայիլ Շոլոխովի «Շիբալկովի սերունդը» և «Ծննդանշան» պատմվածքների մոտիվներով։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարմիրբանակայինը փորձում է կրծքի երեխային կերակրել ձիու կաթով։ Հաջորդ տեսարաններում պարզվում է, որ նա գնդացրորդ է հանդիսանում կարմիրների հարյուրապետ Կոշևոյի գնդի, որը հետապնդում է Կոշևոյի (իր անվանակից) ավազակախմբին[1]։ Այնուամենայնիվ, երեխան խոչնդոտում է զինվորական ծառայությանը, և նա երեխային տալիս է մանկատուն։ Այնտեղ նա պատմում է նախորդ պատմությունը մոր՝ Դարիայի մասին, որին գտնում են ջրաղացում։ Նա խոստովանում է, որ իրեն բռնաբարել են ավազակները։ Գնդացրորդ Յակովը իր երաշխավորության տակ է վերցնում նրան, բայց կինը բարոյապես գործում է ջոկատի վրա։ Հրամանատարն արդեն մտածում է թողնել նրան մոտակա գյուղում, բայց մարտի ընթացքում կինը պահում է սայլը, որը տանում էին վախեցած ձիերը։ Դարիան դառնում է սայլի կառապան և գայթակղում է է Յակովին։ Այնուամենայնիվ, գտնվելով հարազատ ֆերմայի տարածքում, նա «հարազատներին» հայտնում է, որ կարմիր ջոկատի փամփուշտները վերջացել են։ Լինելով հղի՝ նա Յակովին խնդրում է իրեն թողնել իրենց հետ։ Կազակները հարձակվում են կարմիրների ջոկատի վրա և ոչնչացնում են այն գրեթե ամբողջությամբ։ Տեսարանը դառնում է դրամատիկ, որտեղ կազակները թույլ են տալիս կարմիրներին նվագել Ինտերնացիոնալը և մեղեդին կատարելու ընթացքում գնդակահարում են նրանց։ Յակովին և Դարիային հաջողվում է հեռանալ և գտնել ջոկատի մնացորդները, ներառյալ մահացու վիրավորված հրամանատարին։ Դարիան սկսում է ծննդաբերել և խոստովանում է Յակովին, որ հենց նրա պատճառով է, որ կազակները հարձակվել են կարմիրների ջոկատի վրա, որովհետև նրանք հաստատ գիտեին զինամթերքի պակասի մասին։ Յակովը պատմում է ջոկատի մնացած մասին դավաճանության մասին։ Չուբուկովը պահանջում է Դարիայի անհապաղ մահը, մյուսներն ասում են, որ ինքնադատաստանը նրանց նմանեցնում է խմբավորմանը և որոշում կկայացնի հետաձգել այդ հարցը։ Յակովը վերադառնում է Դարիայի մոտ, վերցնում իր երեխային և հրացանով սպանում է նրան։ Յակովի համար երեխան այժմ միակ հարազատ մարդն է, չնայած Չուբուկովը նրան ասում է, որ երեխայի հայրը կարող է լինել խմբավորման ատաման։ Քանի որ երեխան չի կարող ապրել առանց կրծքի կաթի, Յակովը փորձում է նրան կցել երիտասարդ կազակուհու հետ, բայց նա հրաժարվում է «կթու կով» լինելուց և նա հեռացնում է «կարմիր կազակուհուն»։ Յակովը, ատրճանակի օգնությամբ, կնոջը պարտադրում է կրծքով կերակրել երեխային։ Պատմությունը ավարտվում է և Յակոբը հրաժեշտ է տալիս երեխային մանկատան ներսում։ Վերջապես, Յակովը հայտնում է նրա անունը։ Նիկոլկա (դա մահացած Կարմիր հրամանատարի անունն էր)։

Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Եվգենի Լեոնով — Յակով Շիբալոկ
  • Լյուդմիլա Չուրսինա — Դարյա
  • Ալեքսանդր Բլինով - Նիկոլայ Կոշևոյ, էսկադրոնի հրամանատար (հարյուրապետ)
  • Բորիս Նովիկով — Իվան Չուբուկով
  • Նիկոլայ Մելնիկով Ալյոխա

Դրվագներում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Վալենտինա Վլադիմիրովնա-Ֆրոսյա
  • Ալեքսեյ Գրիբով-ծեր կազակ Կուզմիչ
  • Լիլիա Գուրովա-Նիզովսկու մանկատան վարիչ
  • Սերգեյ Լյախնիցկի- կարմիր հրամանատար
  • Լեոնիդ Պարխոմենկո-Սպիտակ կազակ
  • Գեորգի Սատինի-ավազակախմբի ղեկավար
  • Գեորգի Շտիլ-Զոտով
  • Գլիկերիա Բոգդանովա-Չեսնիկովա-լաստանավորդ (չկա տիտրում)
  • Ալեքսեյ Սմիռնով-խոհարար (չկա տիտրում)
  • Ալեքսանդր Աֆանասև-կազակ (չկա տիտրում)
  • Արկադի Տրուսով-Եֆիմ (չկա տիտրում)
  • Ռոման Ֆիլիպպով-Ռրմակով (չկա տիտրում)
  • Օլեգ Խրոմենկով-Ֆիշչենկո, ոտաբոբիկ երաժիշտ (չկա տիտրում)
  • Ալեքսեյ Կոժևնիկով-երաժիշտ (չկա տիտրում)
  • Վիկտոր Տերեխով-երաժիշտ (չկա տիտրում)
  • Նիկոլայ Կուզմին-Պետրովիչ (չկա տիտրում)
  • Պավել Պերվուշին-կարմիր կազակ (չկա տիտրում)
  • Միխաիլ Մուդրով-կարմիր կազակ (չկա տիտրում)
  • Արկադիի Պիշնյակ-կարմիր կազակ (չկա տիտրում)

Ֆիլմի անձնակազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սցենարի հեղինակ-Առնոլդ Վիտոլ
  • Բեմադրություն-Վլադիմիր Ֆետին
  • Գլխավոր օպերատոր-Եվգենիի Կիրպիչով
  • Գլխավոր նկարիչ-Ալեքսեյ Ռուդյակով
  • Ռեժիսոր-Լև Մախտին
  • Կոմպոզիտոր-Վասիլիի Սոլովյով-Սեդոյ
  • Ձայնային օպերատոր-Նիկոլայ Կոսարև
  • Խմբագիր-Ֆրիժետտա Ղուկասյան
  • Օպերատոր-Ռոստիսլավ Դավիդով
  • Մոնտաժող-Ե. Օռլովա
  • Նկարիչ-դիմահարդար-Ա. Գրիբով
  • Ռեժիսորի օգնական-Վ. Ժուռավել, Կ. Կիրպիչյովա
  • Խորհրդատու-Ս. Մ. Տուրկովա-Շոլոխովա
  • Ռազմական խորհրդատու-Գեներալ-լեյտենանտ Ի. Պ. Կալյուժնիի
  • Լենինգրադի պետական ֆիլհարմոնիայի նվագախումբ դիրիժոր-Վիկտոր Շիրոկով
  • Նկարների տնօրեն-Յու. Մակարով
  • Ֆիլմի զանգվածային նկարահանումներին մասնակցում էին Ստորին Դոնի կազակները։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Սովետական էկրան» ամսագրի կողմից անցկացվող ամենամյա հանդիսատեսի մրցույթի արդյունքների համաձայն ՝ Լյուդմիլա Չուրսինան ճանաչվել է տարվա լավագույն դերասանուհի (1964)։
  • Ֆիլմի մրցանակ և պատվավոր մրցանակ «Արծաթագույն սիրամարգ»՝ Եվգենի Լեոնովի լավագույն տղամարդկային ներկայացման համար Հնդկաստանի Նյու Դելիի 3-րդ ՄԿՓ-ում (1965)։
  • Տղամարդու դերի համար երկրորդ մրցանակը Ե. Լեոնովին II Համամիութենական կինոփառատոնում (1966)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Согласно тексту произведения Шолохова «Родинка», атаман банды был отцом красного командира Николки Кошевого

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Донская повесть» «Հայրենական կինոյի հանրագիտարան» կայքում
  • ««Донская повесть»». Аннотированный каталог фильмов киностудии «Ленфильм» 1918—2003. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 23-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 21-ին.
  • «Донская повесть»(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում