Դավիթ Արախամիա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դավիթ Արախամիա
ուկրաիներեն՝ Давид Георгійович Арахамія
 
Կուսակցություն՝ Ժողովրդի ծառա
Կրթություն՝ European University?
Մասնագիտություն՝ ձեռնարկատեր և քաղաքական գործիչ
Ազգություն վրացի
Ծննդյան օր մայիսի 23, 1979(1979-05-23) (44 տարեկան)
Ծննդավայր Սոչի, Կրասնոդարի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն  Վրաստան,  Ուկրաինա և  ԽՍՀՄ
Ի ծնե անուն ուկրաիներեն՝ Арахамія Давид Георгійович
 
Պարգևներ
«Վաստակի համար» ІІІ աստիճանի շքանշան (Ուկրաինա)

Դավիթ Արախամիա (վրաց.՝ დავით გიორგის ძე არახამია, ուկրաիներեն՝ Давид Георгійович Арахамія, մայիսի 23, 1979(1979-05-23), Սոչի, Կրասնոդարի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), հայտնի է նաև Դավիթ Բրաուն (անգլ.՝ David Braun կեղծանունով), վրացական ծագմամբ ուկրաինացի պետական և քաղաքական գործիչ, գործարար, հանրային գործիչ և կամավոր։ 2019 թվականի օգոստոսի 29-ից Ուկրաինայի Գերագույն ռադայի իշխող «Ժողովրդի ծառա» խմբակցության ղեկավարը։

Արախամիան նաև Ուկրաինայի ազգային ներդրումային խորհրդի քարտուղարն է[1]։ ՏՏ մի քանի ընկերությունների համահիմնադիր է։

Արախամիան նաև «Ժողովրդական նախագիծ» կամավորական կազմակերպության հիմնադիրն է, որն օգնում է Ուկրաինայի արևելքում զինված հակամարտության գոտում գտնվող ուկրաինացի զինվորականներին։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1979 թվականի մայիսի 23-ին Սոչիում։ Որոշ ժամանակ ապրել է Աբխազիայի Գագրա քաղաքում։ 1992 թվականին, փրկվելով վրաց-աբխազական պատերազմից, ծնողների հետ միասին տեղափոխվել է Ուկրաինայի Նիկոլաև քաղաք։ Այնտեղ ավարտել է թիվ 36 հանրակրթական դպրոցը[2]։

Ուկրաինայի եվրոպական համալսարանում ավարտել է տնտեսագիտության մագիստրոսական բաժինը[3]։ Բացի այդ, Լոնդոնի բաց համալսարանում սովորել է «Պրոֆեսիոնալ մենեջմենթ» մասնագիտացմամբ[4]։

2002 թվականին հիմնել է TemplateMonster ՏՏ ընկերությունը, որը դարձել է Ուկրաինայում առաջինը՝ վեբ կայքերի կաղապարների ստեղծման ոլորտում։

2014 թվականի մարտին Արախամիան իր մտերիմներից մեկի հետ բացել է Ուկրաինայի զինված ուժերի 79-րդ առանձին դեսանտագրոհային բրիգադի դեսանտայինների համազգեստի համար միջոցների հավաքման կայք։ Այդտեղից սկսվեց «Ժողովրդական նախագիծ» կամավորական նախաձեռնությունը։

2014 թվականի օգոստոսին նշանակվել է Նիկոլաևի մարզային պետական վարչակազմի ղեկավարի կամավորական գործունեության հարցերով խորհրդականի պաշտոնում[5], սեպտեմբերին՝ գնումների հարցերով Ուկրաինայի պաշտպանության նախարարի հանձնակատար, իսկ հոկտեմբերին՝ պաշտպանության նախարարի խորհրդական և ՊՆ կամավորների խորհրդի նախագահ։ 2014 թվականի նոյեմբերին դարձել է Ուկրաինայի ժողովրդական կամավորների ասոցիացիայի համանախագահ և «կամավորների դեսանտի» համակարգող։ Վերջինս կամավորների խմբեր են, որոնք սկսել են աշխատել Ուկրաինայի պաշտպանության նախարարությունում։

2015 թվականի փետրվարին Վրաստանի քաղաքացի Արախամիան ստացել է Ուկրաինայի քաղաքացու անձնագիր[6]։

Նիկոլաևի քաղաքապետի ընտրություններում Արախամիան 2015 թվականին սատարել է Ալեքսանդր Սենկևիչի թեկնածությունը[7][8]։

2019 թվականի հուլիսի 9-ին Ուկրաինայի նախագահ Վոլոդիմիր Զելենսկին Արախամիային նշանակել էր «Укроборонпром» կոնցեռնի դիտորդական խորհրդի անդամ։

Նույն տարում ընտրվել է «Ժողովրդի ծառա» խորհրդարանական խմբակցության ղեկավար։ Հայտարարել է խմբակցության ներսում ազդեցության տարբեր խմբերի միջև հակասության վտանգների մասին։ Կոռուպցիոն ռիսկերի նվազեցման համար Արախամիան առաջարկեց ներդնել պատգամավորների աշխատանքի մոնիթորինգի էլեկտրոնային համակարգ, որը հնարավորություն կտա քվեարկությունների ժամանակ ճանաչել անոմալիաները և վերլուծել, թե արդյոք այդպիսի անոմալիան կարող է կապ ունենալ կոռուպցիոն ռիսկերի հետ[9][10]։

Դավիթ Արախամիան «Ժողովրդի ծառա» կուսակցության անդամ է[11]։

«МВА — Կենտրոն» ՍՊԸ-ի, «Արտահանման և ներդրումների ուկրաինական գործակալություն» ՍՊԸ-ի և «Անվտանգության և պաշտպանության ռազմավարությունների միջազգային կենտրոն» ՍՊԸ համահիմնադիր[12]։

Խորհրդարանական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արախամիան «Ժողովրդի ծառա» խորհրդարանական խմբակցության ղեկավարն է[13]։

Ուկրաինայի Գերագույն ռադայի ազգային անվտանգության, պաշտպանության և հետախուզության հարցերով հանձնաժողովի անդամ է, գլխավորում է իրավապահ մարմինների գործառույթ ունեցող պետական մարմինների, իրավապահ մարմինների, հատուկ նշանակության իրավապահ մարմինների և հետախուզական մարմինների նկատմամբ վերահսկողության հարցերով ենթահանձնաժողովը[14]։

2014-2018 թվականներին եղել է Չեռնիգովի մարզի Իչնյա, Վիննիցայի մարզի Կալինովկա, Խարկովի մարզի Բալակլեյա, Լուգանսկի մարզի Սվատովո, Դնեպրոպետրովսկի մարզի Կրիվոյ Ռոգ քաղաքներում գտնվող սպառազինության պահեստներում հրդեհների հետաքննության հարցերով Ուկրաինայի Գերագույն ռադայի ժամանակավոր քննչական հանձնաժողովի ղեկավար[15][16]։

Արախամիան նաև Գերագույն ռադայի Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականության վերականգնման և ինքնիշխանության ապահովման պետական քաղաքականության ձեւավորման և իրականացման հարցերով ժամանակավոր հատուկ հանձնաժողովի անդամ[17]։

Ղեկավարում է Գերագույն ռադայի ԱՄՆ-ի հետ միջխորհրդարանական կապերի պատգամավորական խումբը[18][19]։

Դավիթ Արախամիայի համակարգմամբ իրականացվել են կադրային փոփոխություններ Ուկրաինայի պետական կադաստրի մի շարք ոլորտներում[20]։

2022 թվականին դարձել է ռուս-ուկրաինական բանակցություններում ուկրաինական պատվիրակության ղեկավարը, որը փորձում էր զբաղվել ռուս-ուկրաինական ճգնաժամի հանգուցալուծմամբ։

Ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2019-2021 թվականներին Արախամիան ներառվել է «Новое время» ամսագրի կազմած Ուկրաինայի 100 ամենաազդեցիկ մարդկանց ցանկում՝ զբաղեցնելով, համապատասխանաբար, 36-րդ[21], 43-րդ[22] և 37-րդ հորիզոնականները[23]։

2020 թվականին Դավիթ Արախամիան զբաղեցրել է 21-րդ հորիզոնականը ուկրաինական Фокус ամսագրի կազմած 100 ամենաազդեցիկ ուկրաինացիների ցանկում[24]։ Իսկ արդեն 2021 թվականին զբաղեցրել է 6-րդ հորիզոնականը[25]։

Խորհրդարանում աշխատանքի մեկ ու կես տարվա ընթացքում Դավիթ Արախամիան ՏՏ գործարարից վեր է ածվել պրոֆեսիոնալ քաղաքական գործչի, որը կարողանում է ամեն ինչին մոտեցում ցուցաբերել։ Մենեջեր, բանակցող, թիմային խաղացող, այդպիսին են նրան տեսնում խմբակցության իր գործընկերները[24]։

2020 թվականին Արախամիան ներառվել է «Корреспондент» ամսագրի կազմած 100 ամենաազդեցիկ ուկրաինացիների կազմում՝ զբաղեցնելով 37-րդ հորիզոնականը[26], իսկ 2021 թվականին՝ 20-րդ հորիզոնականը[27]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2014 թվականի օգոստոսի 23-ին Ուկրաինայի նախագահի հրամանագրով պարգևատրվել է Ուկրաինային մատուցած ծառայությունների համար III աստիճանի շքանշանով[28]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է երկրորդ անգամ։ Ունի վեց երեխա[29]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Президент Украины назначил Давида Арахамию секретарем Национального инвестиционного совета
  2. ↑ «От бизнесмена до политика: история успеха Давида Арахамии». mykolayivski.info (ռուսերեն). 2021 թ․ մարտի 29. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 31-ին.
  3. ↑ Арахамия Давид Георгиевич LB.ua
  4. ↑ Украина может минимум в 3 раза увеличить объем инвестиций в страну — секретарь Нацинвестсовета Арахамия Интерфакс-Украина (24.06.2019)
  5. ↑ Давид Арахамия стал советником главы Николаевской ОГА НикВести (7 августа 2014)
  6. ↑ Арахамия стал гражданином Украины
  7. ↑ Арахамия призвал всех демократов поддержать Сенкевича
  8. ↑ Волонтер Арахамия поддержал Сенкевича на выборах: «Это проевропейский кандидат»
  9. ↑ Украину взяли в надежные слуги. Какую страну строит Владимир Зеленский и его команда // Газета «Коммерсантъ» № 143 от 13.08.2019
  10. ↑ Искусственный интеллект выявит раскольников и коррупционеров. Парламентская фракция «Слуги народа» в Верховной раде будет использовать высокие технологии // «Коммерсантъ» от 05.08.2019
  11. ↑ «Продолжение следует. В Киеве прошел съезд Слуги народа, на котором избрали нового главу партии — хроника». Новое время. 10 ноября 2019. Վերցված է 25 ноября 2019-ին.
  12. ↑ Clarity Project(ուկր.)
  13. ↑ У Раді сформували фракції РБК-Украина (29.08.2019)
  14. ↑ Парламент затвердив список своїх комітетів і їх склад. ХТО В ЯКОМУ Новинарня (29.08.2019)
  15. ↑ Арахамія Давид Георгійович Արխիվացված 2020-06-13 Wayback Machine Верховна Рада України
  16. ↑ Тимчасова слідча комісія Верховної Ради України з питань розслідування пожежі (вибухів) на складах боєприпасів у період з 2014 по 2018 роки в м. Ічня (Чернігівська обл.), м. Калинівка (Вінницька обл.), м. Балаклія (Харківська обл.), м. Сватове (Луганська обл.), м. Кривий Ріг (Дніпропетровська обл.) Верховна Рада України
  17. ↑ Тимчасова спеціальна комісія Верховної Ради України з питань формування і реалізації державної політики щодо відновлення територіальної цілісності та забезпечення суверенітету України Верховна Рада України
  18. ↑ Депутатську групу Верховної Ради України з міжпарламентських зв’язків зі Сполученими Штатами Америки очолив голова фракції «Слуга Народу» Давид Арахамія Верховна Рада України (23 вересня 2019)
  19. ↑ Депутатська група Верховної Ради України з міжпарламентських зв’язків з Сполученими Штатами Америки Верховна Рада України
  20. ↑ Виталий Кравченко (2020 թ․ դեկտեմբերի 3). «Такая корова нужна самому: почему депутаты провалили ликвидацию Госгеокадастра» (ռուսերեն). Буквы. Վերցված է 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին.
  21. ↑ «Вспышка сверхновых. НВ обнародовал рейтинг 100 самых влиятельных людей Украины». nv.ua. Новое время. 2019 թ․ օգոստոսի 15.
  22. ↑ Эмал Наби (2020 թ․ օգոստոսի 20). «Зеленский, Ахметов и Аваков: кто вошел в список самых влиятельных украинцев в 2020 году». 24 канал.
  23. ↑ «Обнародован ТОП-100 самых влиятельных людей Украины в 2021 году». 2021 թ․ հունիսի 24.
  24. ↑ 24,0 24,1 «#21 Давид Арахамия в рейтинге «Время миньонов. 100 самых влиятельных украинцев по версии журнала Фокус»». focus.ua. Фокус. 2020 թ․ դեկտեմբերի 14.
  25. ↑ «#6 Давид Арахамия в рейтинге «Зеленский vs Ахметов. 100 самых влиятельных украинцев по версии журнала Фокус»». focus.ua. Фокус. 2021 թ․ դեկտեմբերի 13.
  26. ↑ «Топ-100 влиятельных украинцев». korrespondent.net. Короеспондент. 2020 թ․ դեկտեմբերի 18.
  27. ↑ «ТОП-100 самых влиятельных. Рейтинг Корреспондента». korrespondent.net. Короеспондент. 2021 թ․ դեկտեմբերի 17.
  28. ↑ «Указ Президента України № 676/2014 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Незалежності України»».
  29. ↑ «Теперь он папа шестерых. У Давида Арахамии родились девочки-двойняшки». 2019 թ․ հոկտեմբերի 8. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 6-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դավիթ Արախամիա» հոդվածին։
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Դավիթ_Արախամիա&oldid=9798676» էջից