Jump to content

Ալես Բաչիլո

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ալես Բաչիլո
բելառուս․՝ Алесь (Аляксандр Мікалаевіч) Бачы́ла
Ծնվել էմարտի 2, 1918(1918-03-02)
ԾննդավայրԼեշնիցա, Gmina Pereżyry, Վանահոր Գավառ, Մինսկի նահանգ
Վախճանվել էհունվարի 3, 1983(1983-01-03) (64 տարեկան) կամ հունվարի 4, 1983(1983-01-04)[1] (64 տարեկան)
Վախճանի վայրՄինսկ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանԱրևելյան գերեզմանատուն
Մասնագիտությունդրամատուրգ, թարգմանիչ, բանաստեղծ, արձակագիր, լիբրետիստ և խմբագիր
Լեզուբելառուսերեն
Քաղաքացիություն Բելառուսական ԽՍՀ
ԿրթությունՄաքսիմ Տանկի անվան Բելառուսի պետական մանկավարժական համալսարան (1939)
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ Գրողների միություն
ԱշխատավայրLitaratura i mastactva?, Պոլմիա, Mastatskaya Litaratura?, Nastaŭnickaja hazieta?, Լիտերատուրնայա գազետա և Բեռալռուս
Պարգևներ
Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան
և Բելառուսի մշակույթի վաստակավոր գործիչ
 Aleś Bačyła Վիքիպահեստում

Ալես Բաչիլո (Ալեքսանդր Նիկոլաևիչ Բաչիլո, բելառուս․՝ Алесь (Аляксандр Мікалаевіч) Бачы́ла, մարտի 2, 1918(1918-03-02), Լեշնիցա, Gmina Pereżyry, Վանահոր Գավառ, Մինսկի նահանգ - հունվարի 3, 1983(1983-01-03) կամ հունվարի 4, 1983(1983-01-04)[1], Մինսկ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), բելառուս արձակագիր, դրամատուրգ, թարգմանիչ, բանաստեղծ։ Բելառուսական ԽՍՀ-ի արվեստի վաստակավոր գործիչ (1967):

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալես Բաչիլոն ծնվել է 1918 թվականի մարտի 2-ին բելառուսական Լեշնիցա բնակավայրում՝ գյուղացու ընտանիքում։ Սովորել և ավարտել է Բելառուսի մանկավարժական տեխնիկումն ու Մինսկի ուսուցիչների ինստիտուտը։ Բելառուսի տարբեր գյուղերի դպրոցներում բելառուսերեն ու բելառուսական գրականություն է դասավանդել։ 1939 թվականին հրավիրվել է Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակ։

Ալես Բաչիլոն մասնակցել է Հայրենական Մեծ պատերազմին ընդհուպ դրա ավարտը։ Հետպատերազմյա տարիներին աշխատել է «Настаўніцкай газеце» (Ուսուցչական թերթ) թերթի խմբագրությունում։ Հետո աշխատել է «Літаратура і мастацтва» (Գրականություն և արվեստ) թերթում որպես գլխավոր խմբագրի տեղակալ։ Նա «Полымя» (Պլամյա) ամսագրի քարտուղարն էր։ 1972-ից 1978 թվականներն ընկած ժամանակահատվածում Ալես Բաչիլոն որպես խմբագիր աշխատել է «Мастацкая літаратура» (Գեղարվեստական գրականություն) խմբագրությունում։ 1946 թվականից սկսած նա ԽՍՀՄ Գրողների միության անդամ է եղել[2]։

Ալես Բաչիլոն իր մահկանացուն կնքել է 1983 թվականի հունվարի 3-ին։

Ստեղծագործություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալես Բաչիլոն իր ստեղծագործությունները հրատարակել է 1934 թվականից։ Նրա գրքերից են.

  • Шляхі (Ուղիներ, 1947)
  • Подых вясны (Գարնան շունչը, 1950)
  • Зоры вясеннія (Գարնան արշալույս, 1954)
  • Юнацтва (Պատանեկություն, 1959)
  • Калючая ружа (Փշոտ վարդ, 1962)
  • Асенняя аповесць (Աշնանային պատմվածք, 1965)
  • Дарыце цюльпаны (Կակաչներ նվիրեք, 1966)
  • Кавалер Мікіта (Ասպետ Նիկիտան, 1967)
  • Снежная балада (Ձյունոտ բալլադ, 1968)
  • Тры багіні (Երեք աստվածուհիներ, 1973)
  • Вершы (Բանաստեղծություններ, 1974)
  • Белы бярэзнік (Սպիտակ կեչիներով անտառ, 1976)
  • Гараць лісты кляновыя (Վառվում են թխկիների տերևները, 1981)
  • Мне купілі самакат (Ինձ ինքնաշարժ նվիրեցին, 1981)

Ալես Բաչիլոն զբաղվել է նաև թարգմանական աշխատանքով։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 Library of Congress AuthoritiesLibrary of Congress.
  2. Алесь Бачыла // Беларускія пісьменнікі (1917—1990) : Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі; нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мінск : Мастацкая літаратура, 1994. — С. 52—53.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Беларуская ССР: кароткая энцыклапедыя. У 5 т. Т. 5. — Мінск, 1981.
  • Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 2. — Мінск, 1996.
  • Беларусь: энцыклапедычны даведнік. — Мінск, 1995.
  • Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі. У 5 т. Т. 1. — Мінск, 1984.
  • С. Грахоўскі. У бядзе не пакідай. 1986 г. www.grahouski.org.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալես Բաչիլո» հոդվածին։