Աբլ-Աբաս, արաբական ծագումով հայկական արական անձնանուն։ Ծագում է արաբերեն՝ ابو العباس (Ab-ul-ʿAbbās), որը բառացի նշանակում է՝ «հայր Աբբասի»։ Արաբական սովորությամբ այսպիսի անուն էր ստանում այն անձը, ով Աբաս անունով որդի կունենար։ Հայերի մեջ նույնպես տարածված է եղել՝ հատկապես Արաբական տիրապետության շրջանում[1]։
↑«Այրարատ բնաշխարհ Հայաստանեայց», Ղևոնդ Ալիշան, Վենետիկ, 1890, էջ 322.
↑«Պատմութիւն տանն Արծրունեաց ի Թովմայ վարդապետէ Արծրունւոյ», Կ. Պոլիս, 1852, էջ 194.
↑«Թովմայի վարդապետի Արծրունւոյ Պատմութիւնն տանն Արծրունեաց», Ստեփան Մալխասյանց, Ս. Պետերբուրգ, 1887, էջ 173.
↑«Սամուէլ Անեցի եւ շարունակողներ, Ժամանակագրութիւն», աշխատասիրությամբ՝ Կարեն Մաթևոսյանի, Երեւան, 2014, Էջ 163․
↑«Սամուէլի քահանայի Անեցւոյ Հաւաքմունք ի գրոց պատմագրաց, յաղագս գիւտի ժամանակաց անցելոց մինչեւ ի ներկայս ծայրաքաղ արարեալ», առաջաբանը, հավելվածը և ծանոթությունները՝ Արշակ Տեր-Միքայելյանի, Վաղարշապատ, 1893, էջ 91, 93.
↑«Հայ-վրացական հարաբերություններ» մատենաշար, գիրք Ա «Վրաց աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին, Մելիքսեթ-Բեկ Լևոն», (խմբ. խորհրդի նախագահ՝ Ա. Հ. Սիմոնյան, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2013, էջ 200 (Աբուլբազ)․
↑«Ստեփաննոսի Սիւնեաց եպիսկոպոսի Պատմութիւն տանն Սիսական», Մկրտիչ Էմին, Մոսկվա, 1861, Գլուխ խթ, Էջ 188 (Աբլ-Աբաս).
«Այրարատ բնաշխարհ Հայաստանեայց», Ղևոնդ Ալիշան, Վենետիկ, 1890, էջ 322.
«Պատմութիւն տանն Արծրունեաց ի Թովմայ վարդապետէ Արծրունւոյ», Կ. Պոլիս, 1852, էջ 194.
«Թովմայի վարդապետի Արծրունւոյ Պատմութիւնն տանն Արծրունեաց», Ստեփան Մալխասյանց, Ս. Պետերբուրգ, 1887, էջ 173.
«Սամուէլ Անեցի եւ շարունակողներ, Ժամանակագրութիւն», աշխատասիրությամբ՝ Կարեն Մաթևոսյանի, Երեւան, 2014, Էջ 163․
«Սամուէլի քահանայի Անեցւոյ Հաւաքմունք ի գրոց պատմագրաց, յաղագս գիւտի ժամանակաց անցելոց մինչեւ ի ներկայս ծայրաքաղ արարեալ», առաջաբանը, հավելվածը և ծանոթությունները՝ Արշակ Տեր-Միքայելյանի, Վաղարշապատ, 1893, էջ 91, 93.
«Հայ-վրացական հարաբերություններ» մատենաշար, գիրք Ա «Վրաց աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին, Մելիքսեթ-Բեկ Լևոն», (խմբ. խորհրդի նախագահ՝ Ա. Հ. Սիմոնյան, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2013, էջ 200 (Աբուլբազ)․
«Ստեփաննոսի Սիւնեաց եպիսկոպոսի Պատմութիւն տանն Սիսական», Մկրտիչ Էմին, Մոսկվա, 1861, Գլուխ խթ, Էջ 188 (Աբլ-Աբաս).