China: Through the Looking Glass
China: Through the Looking Glass, Նյու Յորքի Մետրոպոլիտեն թանգարանի Զգեստների ինստիտուտի ցուցահանդեսը՝ նվիրված չինական գեղագիտության ազդեցությանը արևմտյան դիզայներների և նորաձևության դիզայներների աշխատանքի վրա, որն անցկացվել է 2015 թվականի մայիսի 7-ից մինչև սեպտեմբերի 7-ը։ Ցուցադրությունը դարձել է Զգեստների ինստիտուտի ցուցահանդեսների պատմության մեջ ամենաբարձր հաճախելիություն ապահոված միջոցառումը, որտեղ այցելել է 815992 մարդ[1][2]։
Ցուցահանդեսի մասին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
China: Through the Looking Glass-ն անցկացվել է Մետրոպոլիտեն թանգարանում 2015 թվականի մայիսի 7-ից սեպտեմբերի 7-ը։ Ցուցահանդեսի թեման չինական մշակույթի ազդեցությունն էր Արևմուտքի նորաձևության վրա։ Ցուցահանդեսի կազմակերպիչը Էնդրյու Բոլթոնն էր (Հարոլդ Կոդինի աջակցությամբ)[3][4][5]։
Ցուցահանդեսը վերափոխում է օրիենտալիզմի հայեցակարգը՝ կենտրոնանալով «Արևելքը որպես առաջնային աղբյուր» հայեցակարգի վրա[4]։ Ցուցադրության «նպատակ է եղել վերագնահատել Էդվարդ Սաիդի «Արևելաբանություն» գրքում ներկայացված հայեցակարգը, որտեղ արևմտյան հեղինակների ստեղծագործություններում արևելքի պատկերները անվստահելի են թվում և արդարացնում են Արևմուտքի կայսերական պահանջները[6]։
Ցուցահանդեսը դարձել է Նյու Յորքի ամենահայտնի նորաձևության իրադարձություններից մեկը, այն ունեցել է ռեկորդային թվով այցելուներ՝ առաջ անցնելով նախորդ ռեկորդակիրից՝ Savage Beauty ցուցահանդեսից ավելի քան 150,000 վաճառված տոմսերով։ Ընդհանուր առմամբ ցուցահանդես է այցելել 815992 մարդ[1]։ Ի սկզբանե ցուցահանդեսը պետք է տևեր մինչև օգոստոսի 16-ը, սակայն իրարանցման արդյունքում այն երկարաձգվել է մինչև սեպտեմբերի 7-ը, իսկ ցուցահանդեսի վերջին շաբաթում թանգարանը բաց է եղել 24 ժամ շուրջօրյա[7]։
Ցուցահանդեսի մասին նկարահանվել է The First Monday in May վավերագրական ֆիլմը, որը ցուցադրվել է 2016 թվականի ապրիլի 15-ին[8][9]։
Արձագանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սկզբում ցուցահանդեսի թեմատիկան քննադատության է ենթարկվել, քանի որ ցուցադրությունը ընկալվել է որպես «նուրբ ինստիտուցիոնալացված ռասիզմի հիշեցում, որը սրվել է դարավոր ասիական մեկուսացման և արևմտյան կայուն կարծրատիպերի հետևանքով, սոցիալական ցանցերի անտեղյակության և հուշագրության պատճառով»[10]։
The Washington Postն իր հրապարակման վերնագրում ցուցահանդեսն անվանել է «մեծ գեղեցիկ սուտ», որը հիմնված է օրիենտալիզմի հայեցակարգի վրա, սակայն այն «առաջարկում է Չինաստանի խոհուն, արտահայտիչ և երբեմն անհավատալիորեն հուզիչ ուսումնասիրություն՝ որպես ավելի լայն մշակութային լանդշաֆտի մաս» և որ «ցուցահանդեսը պարզապես ընդգծում է մշակութային շփման և փոխըմբռնման բարդ բնույթը»[11]։
The Wall Street Journal-ի ակնարկում ցուցահանդեսը նկարագրվում է որպես «մուլտիմեդիական հեքիաթային սյուժեով ներկայացում, որը շարժվում է հանգիստ մտորումների և փայլուն տեսողական հարձակումների միջև»[12]։ The Economist-ի քննադատներից մեկը հայտարարել է, որ ցուցահանդեսն այն մասին է, թե ինչպես է «արևմտյան նորաձևությունն արտացոլում Չինաստանի խեղաթյուրված հայացքները և բազմաթիվ հղումներ անում Հոլիվուդի փառքի օրերին»։ Գրախոսը ցուցահանդեսի որոշ պահեր համարել էր գռեհիկ, օրինակ՝ դիզայներ Գո Պեյի ոսկեգույն հսկա զգեստի հայտնվելը բուդդայական սրբերի արձանների հետ նույն սենյակում, ինչպես նաև «բուդդայականության խորհրդանիշների օգտագործումը կտորի ձևավորման մեջ ըստ երևույթին, պատճառ է դարձել նման միջավայրի ընտրության համար, բայց դա սխալ դատողություն է»։ Այնուամենայնիվ, հեղինակը եզրակացնում է, որ ցուցահանդեսը կարողացել է «նոր այցելուներին ծանոթացնել թանգարանում ասիական արվեստի ակնառու նմուշներին և անկասկած դարձել է զվարճալիք։ Թեև նրա գլամուրային կարոտն ավելի անմեղ և պարզամիտ ժամանակների նկատմամբ կարող է դիտվել որպես թերություն, բայց դա համարվում է նրա հմայքի մի մասը[12]։
Ցուցանմուշների պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
-
Ալեքսանդր Մակքուինի հեղինակային հագուստ -
Երեկոյան զգեստ Givenchy-ից -
Դիզայներ Լի Սյաոֆենի կողմից պատրաստված Ճենապակյա զգեստ -
Balenciaga զգեստ չինական ծաղկային մոտիվով -
Երեկոյան զգեստ Valentino-ից՝ չինական սիմվոլիզմի ոգով -
Հեղինակության զգեստ Գո Պեյից
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 «China: Through the Looking Glass show breaks Metropolitan museum record». The Guardian. Agence France. 2015 թ․ օգոստոսի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 13-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ «A Look at the Met's Top 10 Most Visited Exhibitions of All Time» (անգլերեն). Art News. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 23-ին.
- ↑ «China: Through the Looking Glass» (անգլերեն). The Metropolitan Museum of Art. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հունիսի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 23-ին.
- ↑ 4,0 4,1 Givhan, Robin (2015 թ․ մայիսի 5). «The fantasy of China: Why the new Met exhibition is a big, beautiful lie». Washington Post. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ նոյեմբերի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 13-ին.
- ↑ Holpuch, Amanda (2015 թ․ մայիսի 4). «Met's China: Through the Looking Glass show presents a fantasy of the far east». The Guardian. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 18-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 13-ին.
- ↑ Michalska, Julia (2015 թ․ մայիսի 5). «The Met launches China show, using a Western lens». The Art Newspaper. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 16-ին.
- ↑ Greenberger, Alex (2015 թ․ օգոստոսի 27). «Met To Remain Open Until Midnight for Final Weekend of 'China: Through the Looking Glass'». ArtNews. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 31-ին. Վերցված է 2015 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ Murphy, Mekado (2016 թ․ փետրվարի 22). «Tribeca Film Festival Opening With Look at Met's Costume Show». New York Times. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 20-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 22-ին.
- ↑ Cox, Gordon (2016 թ․ փետրվարի 22). «Tribeca Film Festival to Open With Met Museum Documentary 'The First Monday in May'». Variety. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 26-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 22-ին.
- ↑ «The China-Themed Met Gala Wasn't Totally Offensive, But Still Problematic». Complex AU. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 11-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 17-ին.
- ↑ Jacobs, Laura (2015 թ․ մայիսի 25). «'China: Through the Looking Glass' Review: Fashion That Stitches Together East and West» (անգլերեն). The Wall Street Journal. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ դեկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 23-ին.
- ↑ 12,0 12,1 «The Chinese effect» (անգլերեն). The Economist. 2015 թ․ մայիսի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 23-ին. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 23-ին.
