Օդեոն թատրոն
Օդեոն թատրոն | |
---|---|
Տեսակ | թատրոն |
Երկիր | Ֆրանսիա[1] |
Գտնվելու վայրը | Փարիզի 6-րդ շրջան[1] |
Հիմնադրման ամսաթիվ | 1782 |
Անվանված է | Օդեոն |
Ճարտարապետ | Charles de Wailly?[2] և Marie-Joseph Peyre?[2] |
Կայք | theatre-odeon.eu |
Théâtre de l'Odéon Վիքիպահեստում |
«Օդեոն» թատրոն կամ «Տեատր դե Ֆրանս» (ֆր.՝ Théâtre de l’Odéon), ֆրնասիական ազգային վեց թատրոններից մեկն է։ Գտնվում է Փարիզի VI շրջանում, Սենի ձախ ափին, Լյուքսեմբուրգյան այգու մոտ` «Օդեոն» մետրոյի հարևանությամբ:,
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Թատրոնի շենքը կառուցվել է կլասիցիզմի ոճով 1779 և 1782 թվականներին Կոնդե իշխանների նախկին դղյակում` Շառլ դե Վայի և Մարի Ժոզեֆ Վայի նախագծով` Կոմեդի ֆրանսեզ թատրոնի նմանությամբ։ «Օդեոն» թատրոնը բացվել է 1782 թվականի ապրիլի 9-ին թագուհի Մարի Անտուանետի կողմից։ 1784 թվականին այս թատրոնում է կայացել Պիեռ Բոմարշեի «Խենթ օր կամ Ֆիգարոյի ամուսնությունը» պիեսի բեմադրությունը։
1990 թվականին «Օդեոն» թատրոնը ստացել է «Եվրոպական թատրոն» անվանումը։ Հանդիսանում է` Եվրոպայի թատրոնների միության անդամ։ 2011 թվականին թատրոնի տնօրեն Օլիվիե Պիի հեռանալուց հետո կառավարության որոշմամբ[3] (Պին թատրոնը հաջողությամբ ղեկավարել է 2007 թվականից) նրա տեղը 2012 թվականի մարտին զբաղեցրել է Լյուկ Բոնդին, որը պաշտոնավարել է մինչև 2015 թվականի ավարտը։ 2016 թվականի հունվարի 15-ին թատրոնի նոր տնօրենի պաշտոնը ստանձնել է բեմադրիչ Ստեֆան Բրաունշվեյգը[4]։
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Christian Genty, Histoire du Théâtre national de l'Odéon : Journal de bord, 1782-1982, Paris : Fischbacher, 1982, 320 p. (+ 40 pl.) (ISBN 2-7179-0002-0).
- Raymond Genty, Les Souterrains de l'Odéon, Paris, Éditions Glomeau, 1945, 72 p.
- Jean-Claude Daufresne, Le Théâtre de l'Odéon - Architectures, Décors, Musée, Liège : Mardaga Éditions, Collection : Architecture + recherche, 2004, 297 p. (ISBN 2-87009-873-1).
- Daniel Rabreau, Le Théâtre de l'Odéon : Du monument de la Nation au théâtre de l'Europe, Naissance du monument de loisir urbain au XVIIIe siècle, Paris : Belin, 2007, 183 p. (ISBN 978-2-7011-3304-1).
- Antoine de Baecque, L'Odéon, un théâtre dans l'Histoire, Paris : Gallimard, 2010, 309 p. (ISBN 978-2-07-013043-6).
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 base Mérimée (ֆր.) — ministère de la Culture, 1978.
- ↑ 2,0 2,1 European Theatre Architecture — Arts and Theatre Institute.
- ↑ Директор «Одеона» уволен за критику Саркози
- ↑ Guillaume Tion, «Stéphane Braunschweig, eurodéon» Արխիվացված 2016-05-05 Wayback Machine Libération, 28 апреля 2016
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Hemmings, F. W. J. (1994). Theatre and State in France, 1760–1905. New York: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-03472-2 (2006 reprint).
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օդեոն թատրոն» հոդվածին։ |
|