Վալերի Հասրաթյան
| Վալերի Հասրաթյան | |
|---|---|
 Քրեական գործի նկարը | |
| Ի ծնե անուն | Վալերի Գեորգիի Հասրաթյան |
| Մականուն | «Ռեժիսոր» |
| Ծննդյան ամսաթիվ | 1958 թվական |
| Ծննդավայր | Երևան, Հայկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Մահվան ամսաթիվ | մոտ 1996 թվական |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Մահվան պատճառ | գնդակահարություն |
| Պատիժ | մահապատիժ |
| Սպանություն | |
| Զոհերի թիվ | 2 |
| Սպանության շրջան | 1988—1990 |
| Սպանության հիմնական տարածք | Մոսկվա |
| Սպանության եղանակ | սպանության տարբեր եղանակներ |
| Դրդապատճառ | սեռական (Նաբոկովի «Լոլիտա» վեպի ազդեցության տակ) |
| Ձերբակալության ամսաթիվ | 1990 թվական |
Վալերի Հասրաթյան (1958, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - 1990, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային սերիական մարդասպան։ Հայտնի է «Ռեժիսոր» մականվամբ։ Վալերի Հասրաթյանը ծնվել է 1958 թվականին Երևանում՝ ապահովված ընտանիքում (ըստ խորհրդային չափանիշների)։ Ի տարբերություն սերիական այլ մարդասպանների, մանուկ տարիքում շրջապատող մարդկանցից սեռական բռնության կամ դաժան վերաբերմունքի չի արժանացել։ Հասրաթյանը եղել է թույլ և հիվանդոտ երեխա[1]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դեռ մանուկ հասակում Հասրաթյանի մոտ սկսել են խանգարումներ դրսևորվել։ Մանկապարտեզում նա իր խմբի աղջիկների հետ սկսել է «բժիշկ-բժիշկ» խաղալ։ Խաղի նպատակը հիվանդին մերկացնելն ու հեշտոցին ձեռք տալն էր։ Հասրաթյանը երիտասարդ տարիքում ակտիվ սեռական կյանք է վարել։ Սեռական առաջին հարաբերությունը ունեցել է 13 տարեկանում, ընդ որում զուգընկերուհին նրանից 15 տարով մեծ է եղել։ Քանի որ հետագա մի քանի տարիներին նրա զուգընկերուհիները եղել են հասակակիցներ, իսկ Հասրաթյանը վախեցել է հղիացնել նրանց, նրանք, հիմնականում, զբաղվել են օրալ սեքսով՝ փորձելով սեռական հարաբերությունների ոչ ավանդական տարբերակներ։ Դպրոցում Հասրաթյանը սկսել է հետաքրքրվել հոգեբանությամբ։ Ավարտելով դպրոցը՝ 1975 թվականին ընդունվել է Հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի «նախադպրոցական մանկավարժության և հոգեբանության» բաժին։ Հենց այս ժամանակահատվածում էլ սերիական ապագա մարդասպանի մոտ ձևավորվել են ապագա զոհերի պատկերները։ Դրանք եղել են 10-14 տարեկան աղջիկներ։ Կարդալով Վլադիմիր Նաբոկովի «Լոլիտա» վեպը՝ Հասրաթյանը նմանություններ է գտել իր և հանրահայտ վեպի գլխավոր հերոս Հումբերտի միջև, իսկ Լոլիտայի կերպարը նրա համար դարձել է իդեալ։ 1980 թվականին Հասրաթյանը, ավարտելով համալսարանը, աշխատանքի է անցել ուղեղային կաթվածով և պոլիոմիելիտ հիվանդ երեխաների հատուկ գիշերօթիկ դպրոցում։ 1981 թվականին ամուսնացել է Մոսկվայում բնակվող մի կնոջ հետ և տեղափոխվել այնտեղ։
Այդ տարի Հասրաթյանը առաջին անգամ հանցագործություն է կատարել։ Նա բռնաբարել է անչափահաս աղջկա, սակայն, շուտով, նրա հանցանքը բացահայտվել է և 1982 թվականին դատարանի որոշմամբ ուղարկվել է բանտ։ 1984 թվականին Հասրաթյանը ազատ է արձակվել։ 1985 թվականին դարձյալ բռնաբարել է անչափահաս աղջկա և բանտ նետվել։ 1987 թվականին, պատիժը կրելուց հետո, տեղափոխվել է Բելգորոդի մարզի Վալույկի քաղաք։ 1988 թվականին վերադարձել է Մոսկվա։ Հասրաթյանի կինը նրան դուրս է արել տնից։ Ավելի ուշ, հանդիպել է մի կնոջ, ում հետ մտել է քաղաքացիական ամուսնության մեջ։ Կնոջ 14-ամյա դուստրը նույնպես սեռական հարաբերություններ է ունեցել Հասրաթյանի հետ։ Մնալով Մոսկվայում՝ նա ստիպել է երկուսին էլ՝ օգնելու իրեն կատարել հանցագործությունները։
Հասրաթյանը, հանցագործությունների իրականացումից առաջ, ընունել է ուժեղ ազդեցություն ունեցող հոգեմետ դեղեր, որոնց բաղադրության մեջ եղել են նեյրոլեպտիկներ և տրանսկվիլիզատորներ։ Նա հանել է ռեժիսորի կեղծ փաստաթուղթ, որտեղ անվան դիմաց գրված է եղել Սվյատոսլավ Չապլիգին։ Հենց այս փաստաթղթի միջոցով է կարողացել գրավել իր զոհերի վստահությունը։ Իր բոլոր զոհերին գտել է «Մանկական աշխարհ» խանութ սրահի շրջակայքում[2]։
1988 թվականի փետրվարին կինոփորձերի պատրվակով բնակարան է բերել մի աղջկա։ Հոգեմետ դեղեր լցնելով նրա սուրճի մեջ՝ Հասրաթյանը սպասել է, մինչև աղջկա գիտակցության կորուստը։ Մի քանի ժամ շարունակ Հասրաթյանը բռնաբարել է նրան, վերցրել փողերը և իրերը, որից հետո տարել է նրան Պոդոլսկ երկաթուղային կայարանի մոտ և թողել այնտեղ։ Աղջկան հայտնաբերել են պատահական անցորդները, սակայն նա ոչինչ չի հիշել։ Վաճառելով իրերը՝ Հասրաթյանը գնել է շամպայն և ծաղիկներ՝ նոր զոհերի համար։ Այս ճանապարհով նա բռնաբարել է տասից ավելի աղջիկների։ Նրա զոհերի մեծ մասը բնակարանում մնացել են մի քանի օր։ Ժամանակի հետ Հասրաթյանը սկսել է լրջորեն մտածել բռնվելու մասին։ Որպեսզի թաքցնի հետքերը, սկսել է սպանել իր զոհերին։
Հասրաթյանի առաջին զոհը մահացել է «կոկտեյլի» չափից շատ դոզայից։ Երկրորդ սպանվել է դանակի հարվածներից, իսկ երրորդը՝ խեղդամահ է արվել։ Նա հանցագործությունները իրականացրել է տարբեր ձեռագրերով, որպեսզի իրավապահ մարմինները չկասկածեն, որ գործ ունեն սերիական մարդասպանի հետ։ Նրա զոհերից մեկը, որին կենդանի էր թողել, ամբողջությամբ չէր կորցրել հիշողությունը և պատմել է, որ իրեն է մոտեցել մի «ռեժիսոր» և առաջարկել նկարահանվել կինոյում։ Նա նշել է, թե որ շրջանում է իրեն մոտեցել տղամարդը։ Հասրաթյանը ձերբակալվել է՝ իրավապահ մարմինների լրտես աղջկան առաջարկություն անելու պահին։ Նա ահավոր վախեցել է հայտնվել բանտում, որտեղ բռնաբարողների նկատմամբ մյուս բանտարկյալները փորձարկում էին բռնի միասեռական հարաբերություններ։ Նա մտածված պահանջել է պատժի խստագույն ձևը՝ խոստովանելով երեք աղջիկների մահվան և ավելի քանի 10 աղջիկների բռնաբարության մեջ։ Դատարանում նա պահանջել է, որ իրեն գնդակահարեն։ Դատարանը բավարարել է մարդասպանի խնդրանքը։ Նա հրաժարվել է բողոքարկել դատավճիռը, որից հետո իրականացվել է մահապատիժը[2]։
Զանգվածային մշակույթում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հետաքննությունը վարել են»… «Մահվան ռեժիսոր»,
- «Խորհրդային լեգենդների դարաշրջան» «Աղջիկ, ուզո՞ւմ ես նկարահանվել կինոյում»
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Н. С. Модестов. (1997). «Валерий Асратян (Режиссёр)». Маньяки… Слепая смерть. [1]. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 26-ին. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 27-ին.
{{cite web}}: External link in|publisher= - ↑ 2,0 2,1 ««Режиссёр смерти»». Документальный фильм цикла Следствие вели…. НТВ. 2009. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 26-ին. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 27-ին.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Секс под наркозом Արխիվացված 2018-01-16 Wayback Machine
- Режиссёр смерти — фильм из цикла Следствие вели…
- Девочка, хочешь сниматься в кино? — фильм из цикла Легенды советского сыска