Ալիմ (ֆիլմ)
Երկիր | ![]() |
---|---|
Ժանր | համր կինո և դրամա |
Թվական | 1926 |
Ռեժիսոր | Georgi Tasin? |
Սցենարի հեղինակ | Միկոլա Բաժան և Ümer İpçi? |
Դերակատարներ | Hayri Emir-zade? և Q16691976? |
Կինոընկերություն | Համաուկրաինական ֆոտո-կինո վարչություն |
Տևողություն | 2855 րոպե |
Ալիմ, 1926 թվականի խորհրդային համր սև ու սպիտակ ֆիլմ, նկարահանված Գեորգի Տասինի կողմից Ղրիմի թաթարների հերոս Ալիմ Այդամակի մասին: Ֆիլմը նկարահանվել է Համաուկրաինական լուսանկարի և կինոյի վարչության կողմից: Արգելվել է ցուցադրությունը 1937 թվականին։
Բովանդակություն
«Ալիմ» ֆիլմը պատմում է բարեկիրթ ավազակ Ալիմ Այդամակի (1816-1849) ճակատագրի մասին, որը Ղրիմի թաթարների համար դարձել է ազգային հերոս։ Սյուժեն ցույց է տալիս աշխատավոր ժողովրդի դասակարգային պայքարը։ Ալիմն ըմբոստանում է կարաիմ էթնոսից Ալի-Բայի դեմ` կաշվի գործարանում ծանր աշխատանքային պայմանների և ահաբեկման համար, ինչի արդյունքում նրան վտարում են այնտեղից։ Վերադառնալով հայրենի գյուղ՝ նա աշխատանք է ստանում տեղացի մեծահարուստի մոտ, ով ունի Սառա անունով գեղեցիկ դուստր։ Ալիմը գյուղացիներին և գործարանի աշխատողներին համոզում է ապստամբել Ալի Բայի դեմ։ Նրա դեմ կռվում են հողատերերը, պաշտոնյաներն ու մուրզաները[1][2]:
Ալի Բայի հերթական անարդարությունից հետո բանվորները սպանում են նրան։ Թաքնվելով կազակներից՝ Ալիմը թաքնվում է լեռներում՝ դառնալով ճնշվածների պաշտպան։ Կատարում է մի շարք սխրանքներ՝ պատժում է հարսնացուին առևանգող Մուրզային, հողատիրոջից վերցնում է գյուղացիների պարտքի ստացականները, խափանում է ստրկացնող կարգադրիչի աղջկա հարսանիքը[3]։
Արդյունքում կազակները բռնում են Ալիմին։ Բանտից փախուստի ժամանակ մի պահակ սպանում է նրան[4]։
Դերերում
- Խայրի Էմիր-Զադե - Ալիմ
- Ասիե Էմիր-Զադե - Սարա, Բաբաջանի դուստրը
- Միխայիլ Արբենին - Իբրահիմ Մուրզա, հարուստ մարդ
- Վ.Կոլպաշնիկով - Ալի-բայ, Ալիմի գործատուն
- Ալեքսանդր Արբո - ոստիկան
- Գաբրիել Մարինչակ - Ռոժեն, ավազակ
- Ա. Նարովսկի - Պետրենկո, հեղափոխական
- Բ. Գոնչարով - Մուրզա Բատ
- Կ. Ումերով - Բեքիր՝ Ալիմի ընկերը
- Ն. Պլատոնով - մոլլա:
Ստեղծագործություն
Ֆիլմի սցենարը գրել է բանաստեղծ Նիկոլայ Բազանը՝ 1925 թվականին Ումեր Իպչիի համանուն պիեսի հիման վրա։ Մինչ նկարահանումների սկսվելը, ֆիլմի սցենարը համաձայնեցվել է Ղրիմի Ինքնավար Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության կրթության ժողովրդական կոմիսարիատի գիտական խորհրդի թաթարական բաժնի կողմից։ Ղրիմի թաթար համայնքի ներկայացուցիչները 1925 թվականի հոկտեմբերի 7-ին և 8-ին երկու երեկոների ընթացքում քննարկել են սցենարը մինչև ամենափոքր մանրամասները: Հանդիպմանը մասնակցել են Մուստաֆա Բեքիրովը, Օսման Նուրի Աքչոկրակլին, Ումեր Իպչին, Ուսեին Բոդանինսկին։ Հանդիպման ղեկավարն էր Ղրիմի կրթության ժողովրդական կոմիսարիատի ներկայացուցիչ Յագյա Բայրաշևսկին ։ Ժողովն ի վերջո որոշել է, որ կինոնկարը ճիշտ կլինի պատմական ու կենցաղային տեսանկյունից։ Բացի այդ, Բոդանինսկին դարձել է ֆիլմի խորհրդատու նկարիչ[5][6]։
Ֆիլմի բյուջեն 1925 թվականին կազմել է 103 հազար ռուբլի, իսկ հաջորդ տարի՝ 69 հազար ռուբլի։ Ֆիլմը սկսել է նկարահանվել Յալթայի կինոստուդիայում՝ բնիկացման արշավի ժամանակ, երբ ազգային պատմության նկատմամբ պահանջարկ կար։ Նկարահանումները սկսվել են 1925 թվականի աշնանը։ Նկարահանումները տեղի են ունեցել Այ-Պետրիում, Չատիր-Դաղում, Վորոն գյուղում և Բախչիսարայի շուկայում[7]։
Ցուցադրություններ
Ֆիլմի պրեմիերան կայացել է 1926 թվականի օգոստոսի 16-ին Մոսկվայում և 1926 թվականի նոյեմբերի 30-ին Կիևում։ Ֆիլմը թողարկվել է ռուսերեն և ուկրաիներեն ենթագրեր[8][9]։
1927 թվականին ֆիլմը ցուցադրվել է Բեռլինում և Փարիզում[10]։
1935 թվականին ֆիլմը վերամոնտաժվել և թողարկվե է նոր տարբերակով։ 1937 թվականի ապրիլի 21-ին «Ուկրաինֆիլմ»-ի հրամանով արգելվել է ֆիլմի ցուցադրությունը, և դրա պատճենները հրամայվել են վերադարձնել ստուդիա։ Ֆիլմի արգելքը տեղի է ունեցել ազգայնական բուրժուական կազմակերպություն ստեղծելու մեղադրանքների և ֆիլմի ստեղծման մեջ ներգրավված Ղրիմի թաթարական մտավորականության անդամների ձերբակալության ֆոնին[11][12]։
1998 թվականին պատմաբան Տ. Դերևյանկոն վերհիշել է ֆիլմի պատմությունը «Խայրին գլխավոր դերում» հոդվածում[13]։
2013 թվականին ATR հեռուստաալիքը պատրաստվում էր ֆիլմն առաջին անգամ ցուցադրել հեռուստատեսությամբ[14]։ Ֆիլմը կրկին հրապարակայնորեն ցուցադրվել է 2014 թվականի հունիսին՝ Օդեսայում Համր ֆիլմերի և ժամանակակից երաժշտության «Լուռ գիշերներ» փառատոնի շրջանակներում։ Շոուն ուղեկցվում էր Էնվեր Իզմայիլովի ջազային իմպրովիզացիայով[15][16]։
Քննադատություն
Ֆիլմի հանրաճանաչությունը նկարագրել է արվեստաբան Ջ. Կալբերտը «Ալիմը կենդանացավ» հոդվածում. « Չնայած ցրտին ու մշուշին, մարդիկ թերակղզու բոլոր անկյուններից՝ ձիերով և ոտքով, սայլերով ու սայլակառքերով, ուղղություն էին վերցրել դեպի Սիմֆերոպոլ։ Նրանք հավաքվել էին Գյուղացիների կենտրոնական տանը, որտեղ ցուցադրվելու էր ֆիլմը։ Երբ լույսերն անջատվեցին, և հերոսի անունը հայտնվեց էկրանին, լսվեցին բուռն ծափահարություններ, որոնք արտահայտում հասարակ մարդկանց պաշտպան Ալիմի նկատմամբ իրենց անկեղծ սերը»: Պատմաբան Բորիս Զմերզլին նույնպես ընդգծել է ֆիլմի հանրաճանաչությունը և դրա բազմակի կրկնացուցադրումները[17]։
Գլխավոր դերասան Խայրի Էմիր-Զադեն արժանացել է դրական արձագանքների 1927 թվականին «Սովետական էկրան» ամսագրում[18]։
Ծանոթագրություններ
- ↑ «Фильм АЛИМ. (1926)». old2019.gosfilmofond.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-07-ին. Վերցված է 2020-06-07-ին.
- ↑ Волошенюк О. Перший кримськотатарський фільм: постколоніальні студії // Студії мистецтвознавчі. — 2017. — С. 51—64. Архивировано из первоисточника 7 Հունիսի 2020.
- ↑ Волошенюк О. Перший кримськотатарський фільм: постколоніальні студії // Студії мистецтвознавчі. — 2017. — С. 51—64. Архивировано из первоисточника 7 Հունիսի 2020.
- ↑ «Фильм АЛИМ. (1926)». old2019.gosfilmofond.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-07-ին. Վերցված է 2020-06-07-ին.
- ↑ Волошенюк О. Перший кримськотатарський фільм: постколоніальні студії // Студії мистецтвознавчі. — 2017. — С. 51—64. Архивировано из первоисточника 7 Հունիսի 2020.
- ↑ Бекирова Гульнара (2016-08-08). «Справедливый разбойник Алим. О фильме-легенде». Крым.Реалии. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-07-ին. Վերցված է 2020-06-07-ին.
- ↑ {{{վերնագիր}}}. Արխիվացված է 7 Հունիսի 2020 սկզբնաղբյուրից:
- ↑ {{{վերնագիր}}}. Արխիվացված է 7 Հունիսի 2020 սկզբնաղբյուրից:
- ↑ «Алім» (ուկրաիներեն). ВУФКУ. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-03-18-ին. Վերցված է 2020-06-07-ին.
- ↑ {{{վերնագիր}}}. Արխիվացված է 7 Հունիսի 2020 սկզբնաղբյուրից:
- ↑ {{{վերնագիր}}}. Արխիվացված է 7 Հունիսի 2020 սկզբնաղբյուրից:
- ↑ Бекирова Гульнара (2016-08-08). «Справедливый разбойник Алим. О фильме-легенде». Крым.Реалии. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-07-ին. Վերցված է 2020-06-07-ին.
- ↑ {{{վերնագիր}}}. Արխիվացված է 7 Հունիսի 2020 սկզբնաղբյուրից:
- ↑ «По телевидению впервые покажут фильм о крымском "Робин Гуде"». atr.ua. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-07-ին. Վերցված է 2020-06-07-ին.
- ↑ {{{վերնագիր}}}. Արխիվացված է 7 Հունիսի 2020 սկզբնաղբյուրից:
- ↑ «В Одесі покажуть кримськотатарський бойовик 1920-х років. ФОТО». Історична правда. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-07-ին. Վերցված է 2020-06-07-ին.
- ↑ {{{վերնագիր}}}. Արխիվացված է 7 Հունիսի 2020 սկզբնաղբյուրից:
- ↑ Бекирова Гульнара (2016-08-08). «Справедливый разбойник Алим. О фильме-легенде». Крым.Реалии. Արխիվացված է օրիգինալից 2020-06-07-ին. Վերցված է 2020-06-07-ին.
Գրականություն
- Գրուշեցկա V. O. «Ալիմ» ֆիլմը 19-րդ դարի կեսերի Ղրիմի թաթարների և Ղրիմի կարաիտների ավանդական տարազի ժերելո ադապտացիա է: (մինչև Ալիմա Ազամաթ օղլուի ծննդյան 200-ամյակը) // Օդեսայի ազգային համալսարանի պատմական ֆակուլտետի նշումներ. Ի. Ի. Մեչնիկովը։ - Օդեսա Օդեսայի ազգային համալսարանի անվան Ի. Ի. Մեչնիկովա, 2016 թ. - VIP. 27. — Էջ 7-28։
- Պաշչենկո, Ա.Ալիմ - Ղրիմի թաթար ապստամբ / Ա.Պաշչենկո // Կինոթատրոն. - 2016 թ. - Թիվ 4: — Էջ 10-12։
Արտաքին հղումներ
- Ուսեինովա Գուլնարա. «Ալիմ» ֆիլմը Ղրիմի թաթար ժողովրդի մասունքն է (03/04/2016) // Ղրիմի ձայնը
- Ցալիկ Ստանիսլավ. «Ալիմ». Ղրիմի թաթարական առաջին ֆիլմը:
|