«Էկլեկտիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ հայերեն անվանում |
ավելացվեց Կատեգորիա:Փիլիսոփայական տեսություններ ՀոթՔաթ գործիքով |
||
Տող 13. | Տող 13. | ||
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայական ուղղություններ և դպրոցներ]] |
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայական ուղղություններ և դպրոցներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Ճարտարապետական ոճեր]] |
[[Կատեգորիա:Ճարտարապետական ոճեր]] |
||
[[Կատեգորիա:Փիլիսոփայական տեսություններ]] |
|||
20:03, 19 հունվարի 2017-ի տարբերակ
Էկլետիզմ (հին հունարեն՝ ἐκλέγω «ընտրում եմ» բառից) փիլիսոփայական համակարգի ստեղծման եղանակ՝ տարբեր դրույթներ հաշվի առնվելով, որոնք փոխառնված են այլ փիլիսոփայական համակարգերից։ Այս տերմինն առաջին անգամ օգտագործվել է 2-րդ դարում ալեքսանդրիացի փիլիսոփա Փոթամոնի կողմից, որի մասին Դիոգենես Լայերտացին գրել է իր «Հայտնի փիլիսոփաների կյանքի, ուսմունքի և ասույթների մասին» տրակտատի վերջում։
Ճարտարապետություն և արվեստ
Էկլեկտիկա տերմինն արվեստի մեջ օգտագործվում է նրա համար, որպեսզի բնութագրի մի աշխատանքի մեջ օգտագործված տարբեր պատմական ոճերը։ Այն հիմնականում մեծ կիրառություն ունի ճարտարապետությունում և դեկորատիվ արվեստում։ Այս տերմինը երբեմն օգտագործվում է 19-րդ դարի ճարտարապետական ոճը բնութագրելու համար, որը հաջորդել էր Նեոկլասիցիզմին (1820 թ.),[1] բայց 1970 թ.-ից սկսած այդ ոճի զարգացումն արդեն վերագրում են Հիստորիցիզմին։
Գրականություն
- «Էկլեկտիզմ». Փիլիոսոփայական հանրագիտարան. Արխիվացված է օրիգինալից 2012-08-21-ին.
Ծանոթագրություններ
- ↑ Ճարտարապետության ընտրություն. Էկլեկտզիմը Ամերիկայում, 1880-1910. Հեղ. Լեոնարդ Կ. Էաթոն, 1975