Սյուզաննա Ստանիկ
| Սյուզաննա Ստանիկ | |
| |
| Կրթություն՝ | Լվովի համալսարան (1977) |
|---|---|
| Գիտական աստիճան՝ | իրավաբանական գիտությունների թեկնածու |
| Մասնագիտություն՝ | դատավոր |
| Ծննդյան օր | սեպտեմբերի 27, 1954 (69 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Լվով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Ուկրաինա
|
| Պարգևներ |
    և  |
Սյուզաննա Ստանիկ (ուկրաիներեն՝ Сюзанна Романівна Станік, սեպտեմբերի 27, 1954, Լվով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի պետական գործիչ, դիվանագետ, իրավաբան, Իրավաբանական գիտությունների թեկնածու (2000)։
Ուկրաինայի ընտանիքի և երիտասարդության հարցերի նախարար (1996-1997)[1][2], Ուկրաինայի արդարադատության նախարար (1997-2002)[3][4]։ Եվրոպայի խորհրդին կից Ուկրաինայի մշտական ներկայացուցիչ (2001-2003)[5][6]։ Շվեյցարիայի Համադաշնությունում արտակարգ և լիազոր դեսպան (2003-2004)[7][8]։ Ուկրաինայի Սահմանադրական դատարանի դատավոր[9][10]։ Ուկրաինայի վաստակավոր իրավաբան (1998)[11]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Լվովում։ 1977 թվականին գերազանցությամբ ավարտել է Լվովի Իվան Ֆրանկի անվան պետական համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը։ 1990 թվականին Օդեսայի քաղաքագիտության և սոցիոլոգիայի ինստիտուտը։
Աշխատանքային գործունեությունը սկսել է 1978 թվականին։ 1978-2002 թվականներին զբաղեցրել է գործադիր իշխանության մարմինների պատասխանատու պաշտոններ նախ Լվովի մարզում, ապա Ուկրաինայի նախարարների կաբինետում։
2002 թվականի հունիսին նրան շնորհվել է արտակարգ և լիազոր դեսպանի կոչում։
2004 թվականի մարտի 25-ին նշանակավել է Ուկրաինայի Սահմանադրական դատարանի դատավոր։
2002 թվականին ամուսնացել է լրագրող Վադիմ Դոլգանովի հետ։ Ունի մեկ որդի։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Օլգայի իշխանուհու 3-րդ աստիճանի շքանշան[12] (1998)
- Լիտվայի Մեծ իշխան Գյադիմինասի 3-րդ աստիճանի շքանշան (1998)[13]
- «Արժանիքների համար» 3-րդ աստիճանի շքանշան[14] (2004)
- Ուկրաինայի Գերագույն ռադայի պատվոգիր (2006)[13]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Указ президента Украины от 5 сентября 1996 года № 798/1996 «О назначении С. Станик министром по делам семьи и молодёжи»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 7-ին.
- ↑ Указ президента Украины от 21 августа 1997 года № 858/1997 «Об увольнении С. Станик с должности министра по делам семьи и молодёжи»
- ↑ Указ президента Украины от 21 августа 1997 года № 859/1997 «О назначении С. Станик министром юстиции Украины»
- ↑ «Указ президента Украины от 7 мая 2002 года № 437/2002 «Об увольнении С. Станик с должности министра юстиции Украины»». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 7-ին.
- ↑ «Указ президента Украины от 7 декабря 2001 года № 1196/2001 «О назначении С. Станик Постоянным представителем Украины при Совете Европы»». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 8-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 7-ին.
- ↑ Указ президента Украины от 12 сентября 2003 года № 1018/2003 «Об увольнении С. Станик с должности Постоянного представителя Украины при Совете Европы»
- ↑ Указ президента Украины от 12 сентября 2003 года № 1019/2003 «О назначении С. Станик Чрезвычайным и Полномочным послом в Швейцарской Конфедерации»
- ↑ Указ президента Украины от 25 марта 2004 года № 367/2004 «Об увольнении С. Станик с должности Чрезвычайного и Полномочного посла в Швейцарской Конфедерации»
- ↑ «Указ президента Украины от 25 марта 2004 года № 368/2004 «О назначении С. Станик судьей Конституционного суда Украины»». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 3-ին. Վերցված է 2020 թ․ մարտի 7-ին.
- ↑ Указ президента Украины от 29 апреля 2010 года № 587/2010 «Об увольнении С. Станик с должности судьи Конституционного суда Украины»
- ↑ Указ президента Украины от 6 марта 1998 года № 172/1998 «О присуждении С. Станик почетного звания «Заслуженный юрист Украины»»
- ↑ Указ президента Украины от 26 сентября 1998 года № 1068/1998 «О награждении С. Станик отличием Президента Украины «Орден княгини Ольги»»
- ↑ 13,0 13,1 Конституційний Суд України. Станік Сюзанна Романівна(ուկր.)
- ↑ Указ президента Украины от 25 сентября 2004 года № 1137/2004 «О награждении С. Станик орденом «За заслуги»»