Սերգեյ Օբորին
 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Քաղաքացիությունը |
 ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան | ||||||||||||||
| Ծննդյան ամսաթիվ | դեկտեմբերի 12, 1956 (66 տարեկան) | ||||||||||||||
| Ծննդավայր | Lysva, Պերմի շրջան, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ | ||||||||||||||
| Դիրք | դարպասապահ | ||||||||||||||
| Պատանեկան կարիերա | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Մասնագիտական կարիերա* | |||||||||||||||
| Տարի | Ակումբ | Խաղ | (Գոլ) | ||||||||||||
| |||||||||||||||
| Ազգային հավաքական | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
| |||||||||||||||
|
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը ըստ 16.10.2019: | |||||||||||||||
Սերգեյ Գրիգորևիչ Օբորին (ռուս.՝ Серге́й Григо́рьевич Обо́рин, դեկտեմբերի 12, 1956, Lysva, Պերմի շրջան, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), սովետական և ռուսական ֆուտբոլիստ, դարպասապահ։ Սպորտի վարպետ։ Խաղային կարիերայի ավարտից հետո դարձել է ֆուտբոլային մարզիչ։
Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ունի բարձրագույն կրթություն։ «Լիսվա» սպորտային ակումբի սան է, առաջին մարզիչը Գ. Ա. Մելչակովն է։ Մեկ տարի անցկացնելով «Տուրբինա» (Նաբերեժնիե Չելնի) ակումբում՝ տեղափոխվել է Պերմի «Զվեզդա»։ Երկրի առաջնություններում անցկացրել է 448 հանդիպում, այդ թվում՝ «Զվեզդայում» (Պերմ)՝ 335:
1995 թվականին եղել է Պերմի «Ամկարի» գլխավոր մարզիչը։ Հեռացել է թիմից, որը դուրս է մնացել Պրեմիեր լիգայից, 2006 թվականի օգոստոսին (այն ժամանակ թիմը վատ արդյունքներ է ունեցել՝ թիմը չի կարողացել հաղթել առաջնության վերսկսումից հետո ոչ մի անգամ ԱԱ-2006-ի դադարից հետո), այն բանից հետո, երբ չի համաձայնել իր օգնական՝ ավագ մարզիչ Իգոր Շինկարենկոյի ազատման հետ․ ակումբի ներքին քաղաքականության որոշ ուղղություններ Օբորինին չէին բավարարում[1][2]։ 2007 թվականին (մինչև օգոստոս) մարզել է Սամարայի «Կռիլյա Սովետով»[3][4], 2008 թվականին (մայիսի 31)՝ Նովոսիբիրսկի «Սիբիր» ակումբը[5][6]։
2019 թվականի հունիսի 12-ին մարզչական աշխատանքում երկար դադարից հետո նշանակվել է Վորոնեժի «Ֆակելի» գլխավոր մարզիչ, 2019 թվականի հոկտեմբերի 16-ին հեռացել է ակումբից[7][8]։
Նա եղել է Ռուսաստանի Պրեմիեր լիգայի պատմության մեջ առաջին մարզիչը, որը հարցազրույց է տվել խաղի ընթացքում (Մոսկվայի «Դինամոյի» դեմ արտագնա խաղում, «Ամկարն» այն ժամանակ հաղթել էր 2:1 հաշվով)[9][10]։
Ձեռքբեումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Խաղացողի կարգավիճակում
- ՌՍՖՍՀ-ի գավաթ դափնեկիր - 1987
- Տարածաշրջանային մրցաշարի երկրորդ լիգայի հաղթող - 1978, 1985 և 1987
- 1990 թվականին ստացել է ԽՍՀՄ սպորտի վարպետի կոչումը։
- Մարզչի կարգավիճակում
- Առաջին դիվիզիոնի հաղթող - 2003 (անցում Պրեմիեր լիգա)
- Տարածաշրջանային մրցաշարի երկրորդ դիվիզիոնի հաղթող - 1998 (անցում առաջին դիվիզիոն)
- Տարածաշրջանային մրցաշարի երկրորդ լիգայի բրոնզե մեդալակիր - 1996
- Տարածաշրջանային մրցաշարի երկրորդ լիգայի արծաթե մեդալակիր - 1997
- Տարածաշրջանային մրցաշարի երրորդ լիգայի արծաթե մեդալակիր - 1995 (անցում երկրորդ դիվիզիոն)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Кадры решили всё»։ Коммерсантъ։ 2006-08-24
- ↑ «Сергей Оборин: поступил правильно»։ Championat.com։ 2006-09-23
- ↑ «Оборин возглавил «Крылья Советов»»։ Спорт. РБК։ 2006-12-05
- ↑ «Сергей Оборин покинул «Крылья Советов»»։ МК։ 2007-08-12
- ↑ «Оборин возглавил «Сибирь»»։ Championat.com։ 2008-05-31
- ↑ ««Сибирь» рассталась с Обориным»։ Gazeta.ru։ 2008-12-12
- ↑ «Воронежский «Факел» досрочно покинул главный тренер Сергей Оборин»։ Bloknot-voronezh.ru։ 2019-10-16
- ↑ «Главный тренер покинул «Факел» после провальной игры команды»։ Moe-online.ru։ 2019-10-16
- ↑ Еженедельник «Футбол», № 21/2005, стр. 15
- ↑ «Гордеев дал интервью во время матча»։ Советский спорт։ 2010-04-25
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
