Սեդրակ Ռաշմաճյան

Սեդրակ Ռաշմաճյան
Ի ծնե	Սեդրակ Տիգրանի Ռաշմաճյան
Ծնվել է	1907, մայիսի 10 (մայիսի 23)
Ծննդավայր	Ալեքսանդրապոլ
Վախճանվել է	1978, դեկտեմբերի 1
Մահվան վայր	Երևան
Ազգություն	հայ
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Կրթություն	Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի պետական քոլեջ
Մասնագիտություն	նկարիչ
Պարգևներ

Սեդրակ Տիգրանի Ռաշմաճյան (մայիսի 10, 1907(1907-05-10), Ալեքսանդրապոլ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 1, 1978(1978-12-01), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), նկարիչ, ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ (1967)։

Մանկավարժ, փիլիսոփայական գիտությունների թեկնածու Տիգրան Ռաշմաճյանի որդին է։

Կենսագրություն

• 1923-1927 թվականներին սովորել է Երևանի գեղարվեստի ուսումնարանում
• 1927-1930 թվականներին` Մոսկվայի գեղարվեստա-տեխնիկական բարձրագույն, 1930-1931 թվականներին` Լենինգրադի պրոլետարական կերպարվեստի ինստիտուտներում

Ստեղծագործական ուղի

1930-ական թվականներին Սեդրակ Ռաշմաճյանն իր գործերում ընդարձակել է իրապաշտական կերպավորման սահմանները («Փողոց Աշտարակում», «Շինուհայրցի կինը», երկուսն էլ՝ 1939, Հայաստանի ազգային պատկերասրահ)։

1940-ական թվականներին անմիջականորեն բնորդներից կերպավորած նրա դիմանկարներին («Առաջավոր բանվոր», 1947 թվականին ՀԱՊ-ի Դիլիջանի մասնաճյուղ, «Գործարանի կոշկակարը», «Ձուլող Արամը», «Ձուլող Արիստոն», «Ձուլարանի Արշակը», վերջին չորսը՝ 1949, ՀԱՊ) բնորոշ է հոգեբանական նուրբ արտացոլումը։

Ստեղծել է նաև թեմատիկ պատկերներ («Գործարանի ինտերիեր։ Չուգունի ձուլում», 1959, ՀԱՊ), բնանկարներ («Սևան», 1939, «Ուռենիներ», 1943, երկուսն էլ՝ ՀԱՊ), գրաֆիկական գործեր (կոմպոզիցիաներ, դիմանկարներ, «Սասունցի Դավիթ» էպոսի ուշագրավ նկարազարդումները, 1939, 30 թերթ, 11-ը՝ ՀԱՊ-ում)։

Սեդրակ Ռաշմաճյանի արվեստը բարձր է գնահատել Եղիշե Չարենցը։

Անհատական ցուցահանդեսներ

Անհատական ցուցահանդես է ունեցել Երևանում (1966)։

Արտաքին աղբյուրներ

• Սոցռեալիզմ, Սեդրակ Ռաշմաճյան (լուսանկարներ)
• Սեդրակ Ռաշմաճյանի աշխատանքները Հայաստանի ազգային պատկերասրահում