Սարգիս Սարաֆյան
| Սարգիս Սարաֆյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1699 |
| Ծննդավայր | Ադրիանապոլիս, Օսմանյան կայսրություն |
| Մահացել է | հոկտեմբերի 2, 1773 |
| Մահվան վայր | Լիվոռնո, Տոսկանա, Իտալիա[1] |
| Մասնագիտություն | հոգևորական և տպագրիչ |
Սարգիս Սարաֆյան (Սարգիս արքեպիսկոպոս Կոստանդնուպոլսեցի, Ալեքսանդրյան, Բյուզանդյան, Կեսարյան, 1699, Ադրիանապոլիս, Օսմանյան կայսրություն - հոկտեմբերի 2, 1773, Լիվոռնո, Տոսկանա, Իտալիա[1]), հայ եկեղեցական գործիչ, տպագրիչ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սովորել է Կոստանդնուպոլսում, 1719 թվականին աշակերտել է Հովհաննես Կոլոտ պատրիարքին։
1747 թվականին Վենետիկում համագործակցել է Անտոնի Բորտոլիի հետ, որի տպարանում մինչև 1752 թվականը հրատարակել է 15 անուն գիրք՝ Նոր կտակարան (1751 թվական), «Պատմութիւն վարուց Յօհաննու Ոսկեբերանի» (1751 թվական)։ 1752 թվականին Հովհաննես Չելեպի Սեղբոսյանի նվիրատվությամբ տպագրել է Մովսես Խորենացու «Պատմութիւն Հայոց»-ը և «Աշխարհագրութիւնը»-ը (1 գրքով)։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է «Հայ գրատպություն և գրքարվեստ» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում-Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|