Ռոզա Ստեփանյան
| Ռոզա Ստեփանյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1925 |
| Ծննդավայր | Դարղալու, Հայաստան |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | գինեգործ և կոլտնտեսական |
| Պարգևներ և մրցանակներ |    և  |
Ռոզա Վարդանի Ստեփանյան (1925, Դարղալու, Հայաստան), ՀԽՍՀ Արտաշատի շրջանի Այգեզարդ գյուղի կոլտնտեսության օղակավար, Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս[1] (04/30/1966)[2]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է 1925 թվականին Հայկական ԽՍՀ Երևանի գավառի Դարգալու գյուղում, ներկայիս ՀՀ Արարատի մարզում[2]։
Ռոզան վաղ տարիքից է սկսել իր աշխատանքային գործունեությունը։ Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին գյուղական դպրոցն ավարտելուց անմիջապես հետո աշխատանքի է անցել Փարիզի կոմունայի անվան Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանակիր տեղական խաղողագործական կոլտնտեսությունում[2]։ Այդ կոլտնտեսությունում Ռոզա Ստեփանյանը երկու տասնամյակ աշխատել է Արարատյան դաշտավայրի խաղողի այգիներում՝ սովորելով խաղողի մշակության գաղտնիքները կոլտնտեսության խաղողագործներից, որոնցից վեցը Սոցիալիստական աշխատանքի հերոսներ էին՝ կոլտնտեսության նախագահ Գ. Պ. Խաչատրյանի գլխավորությամբ[2]։
Հետագայում Ստեփանյանը գլխավորել է խաղողագործական օղակը, որը 7-րդ յոթնամյա պլանի (1959–1965) աշխատանքի արդյունքներով, ստացել է խաղողի ամենաբարձր բերքը կոլտնտեսությունում՝ արդեն նախագահ Սարգսյանի գլխավորությամբ[2]։
ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության 1966 թվականի ապրիլի 30-ի հրամանագրով մրգերի և խաղողի արտադրության և մթերման ավելացման գործում ձեռք բերված հաջողությունների համար Ռոզա Վարդանի Ստեփանյանին շնորհվել է Սոցիալիստական աշխատանքի հերոսի կոչում՝ նրան հանձնելով Լենինի շքանշան և «Մուրճ ու մանգաղ» ոսկե մեդալ[2]։
8-րդ հնգամյա պլանի հետագա տարիներին (1966-1970) Այգեզարդ գյուղի նրա օղակի աշխատողները շարունակել են պահպանել առաջատարի դիրքերը և հաղթող ճանաչվել Հայկական ԽՍՀ խաղողագործների սոցիալիստական մրցակցությունում[2]։
Բազմիցս մասնակցել է Ժողովրդական տնտեսության նվաճումների ցուցահանդեսների (ԺՏՆՑ)։
Բնակվել է հայրենի Այգեզարդ գյուղում (մինչև 1957 թվականը՝ Անաստասավան, մինչև 1949 թվականը՝ Դարղալու)[2]։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Մուրճ և մանգաղ» ոսկե մեդալ (04/30/1966),
- Լենինի շքանշան (04/30/1966),
- Մեդալ «Ի նշանավորումն Վլադիմիր Իլյիչ Լենինի ծննդյան 100-ամյակի»,
- «1941-1945 թվականների Հայրենական մեծ պատերազմում անձնվեր աշխատանքի համար» մեդալ,
- Ժողովրդական տնտեսության նվաճումների ցուցահանդեսի (ԺՏՆՑ) մեդալներ։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Музалевский М. В. Герои Социалистического Труда. Биобиблиографический словарь. — М.: РИЦ "Кавалер", 2008. — Т. 2. — 200 с.
