Պոտ Սարասին

	Պոտ Սարասին
Կուսակցություն՝	անկախ քաղաքական գործիչ
Կրթություն՝	Wilbraham & Monson Academy? և Bangkok Christian College?
Մասնագիտություն՝	դիվանագետ, քաղաքական գործիչ և պետական ծառայող
Դավանանք	բուդդայականություն
Ծննդյան օր	մարտի 25, 1905
Ծննդավայր	Բանգկոկ, Թաիլանդ
Վախճանի օր	սեպտեմբերի 28, 2000 (95 տարեկան)
Վախճանի վայր	Բանգկոկ, Թաիլանդ
Դինաստիա	Sarasin family?
Քաղաքացիություն	Թաիլանդ
Հայր	Thian Hee?
Զավակներ	Pong Sarasin?, Pao Sarasin? և Asa Sarasin?
Պարգևներ	և
Pote Sarasin

Պոտ Սարասին (մարտի 25, 1905(1905-03-25)^[1], Բանգկոկ, Թաիլանդ - սեպտեմբերի 28, 2000(2000-09-28)^[1], Բանգկոկ, Թաիլանդ), թաիլանդացի դիվանագետ և քաղաքական գործիչ՝ ազդեցիկ Սարասինների ընտանիքից։

Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պոտ Սարասինը վաճառականների և հողատերերի հին ընտանիքից էր։ Նրա հայրը՝ Թիան Հի Սարասինը (թայերեն՝ เทียน ฮี้ สารสิน), բժիշկ էր, զբաղվել է նաև բրնձի վաճառքով։ Պոտն իրավագիտություն է սովորել Ուիլբրահամի Մասաչուսեթս նահանգի Ուիլբրահամ ակադեմիայում և Լոնդոնի Միջին տաճարում։ 1933-1945 թվականներին Բանգկոկում զբաղվել է փաստաբանի գործունեությամբ։

Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պոտն ընդգրկված էր վարչապետ Ֆիբունսոնգրամի (Ֆիբուն) մոտ շրջապատում և 1946 թվականին նրա՝ բանտից ազատվելուց հետո նրան ֆինանսական օգնություն է ցուցաբերել։ Դրա դիմաց նա 1948 թվականին Պոտին նշանակել է արտաքին գործերի փոխնախարար։

Որպես արտաքին գործերի նախարար՝ Պոտը դեմ էր Ֆիբունի՝ Վիետնամում Ֆրանսիայի կողմից աջակցվող Բաո-Դաիի ռեժիմը ճանաչելու փորձերին։ Այդ դիրքորոշումը վայելում էր խորհրդարանի, մամուլի և կառավարության մեծ մասի լիակատար աջակցությունը։ Պոտը ճանաչել է Բաո Չիի հայտնիության բացակայությունը և կասկածի տակ առել փլեյբոյ-կայսեր հաջողության հասնելու հնարավորությունը և «New York Times»-ի լրագրողին բացատրել, որ «եթե թաիլանդցիները սատարեն Բաո Դաիին, և նա ձախողվի, ապա Վիետնամի ժողովրդի թշնամանքը կդառնա սիամականության դեմ»^[2]։ Ի վերջո, Ֆիբունը մերժեց արտգործնախարարության ամիսների առաջարկությունները և փետրվարի 28-ին պաշտոնապես ճանաչեց Լաոսի, Կամբոջայի և Վիետնամի թագավորական կառավարությունները^[3]։ Զայրացած Պոտը հրաժարական տվեց։ Դա միակ դեպքն էր, երբ Թաիլանդի արտաքին գործերի նախարարը հրաժարական է տվել սկզբունքորեն^[4]։ Դրանից անմիջապես հետո նա կրկին դարձել է դեսպան Վաշինգտոնում։

1957 թվականի սեպտեմբերի 21-ին Սարիթը ընտրեց Պոտին՝ հեղաշրջման արդյունքում հաստատված կառավարությունը գլխավորելու համար, հիմնականում այն պատճառով, որ ամերիկացի կրթություն ստացած դիվանագետը լավ հարաբերությունների մեջ էր ամերիկացիների հետ։ Նրա օրոք դեկտեմբերին հիմնականում անցկացվեցին ազատ և արդար ընտրություններ^[5]։ Նա հրաժարվեց վարչապետի պաշտոնից այդ նույն ամիս` ՍԵԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարի պաշտոնը վերսկսելու համար։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պոտը Բանգկոկի ամենահին և ամենահարուստ ընտանիքներից մեկի՝ Սարասինների ընտանիքի գլուխն էր^[6]։ Սարասինները միշտ լավ հարաբերություններ ունեին 19-րդ դարի բյուրոկրատական վերնախավի հետ, և 1950-ականների սկզբին զգալի հետաքրքրություն ունեին անշարժ գույքի և բրնձի առևտրի նկատմամբ^[7]։ Նրա հայրը՝ Թիան Հին (չին.՝ 黄天喜^[8], որի պաշտոնական կոչումը Ֆրայա Սարասինսավամիփախն էր, չինական ավանդական բժշկի և դեղագործի որդի էր, որը 19-րդ դարի սկզբին Հայնանից Սիամ էր գաղթել^[9]։

Պոտի որդիները՝ Պոնգը՝ առաջատար գործարար է եղել, Պաոն՝ ոստիկանության գեներալ, որը ժամանակին զբաղեցրել է Թաիլանդի թագավորական ոստիկանության պետի պաշտոնը^[10]^[11], և Արսան, որը հոր նման Թայլանդի նախկին արտգործնախարարներից էր և ծառայում էր որպես հանգուցյալ թագավոր Բհումիբոլի գլխավոր անձնական քարտուղար^[12]։ Երեք որդիները՝ Պոնգ, Արսան և Պաո Սարասինները, բոլորն էլ ծառայել են որպես Թաիլանդի փոխվարչապետներ^[13]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 SNAC — 2010.
↑ The New York Times, 14 February 1950
↑ Konthi Suphamongkhon. Thai Foreign Policy. Thammasat University Press (1984).
↑ Konthi.
↑ Fineman, Daniel. A Special Relationship: The United States and Military Government in Thailand 1947-1958
↑ Sarasin Family
↑ The Encyclopedia of the Chinese Overseas, Thailand– Changes in its economic future, page 220
↑ [泰国] 洪林, 黎道纲主编 (2006 թ․ ապրիլ). 泰国华侨华人研究. 香港社会科学出版社有限公司. էջ 17. ISBN 962-620-127-4.
↑ Chris Baker (writer). A History of Thailand. Cambridge University Press. էջ 98. ISBN 0-521-81615-7. {{cite book}}: Text "Chris Baker, Pasuk Phongpaichit" ignored (օգնություն)
↑ «Pao Sarasin dies at 83». Bangkok Post. 2013 թ․ մարտի 8. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 30-ին.
↑ «Former deputy PM Pao Sarasin dies». The Nation (Thailand). 2013 թ․ մարտի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 4-ին. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 30-ին.
↑ Menues chroniques d'un séjour en Thaïlande (1989-1992)
↑ [泰国] 洪林, 黎道纲主编 (2006 թ․ ապրիլ). 泰国华侨华人研究. 香港社会科学出版社有限公司. էջեր 185–6. ISBN 962-620-127-4.

Քաղաքական պաշտոններ
Նախորդող՝ Պլակ Ֆիբունսոնգխրամ	Թայլանդի վարչապետ 1957	Հաջորդող՝ Թանոմ Կիտտիկաչորն

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պոտ Սարասին» հոդվածին։

[_509ba9c52fc54ae6-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 SNAC — 2010.

[2] The New York Times, 14 February 1950

[3] Konthi Suphamongkhon. Thai Foreign Policy. Thammasat University Press (1984).

[4] Konthi.

[5] Fineman, Daniel. A Special Relationship: The United States and Military Government in Thailand 1947-1958

[6] Sarasin Family

[7] The Encyclopedia of the Chinese Overseas, Thailand– Changes in its economic future, page 220

[8] [泰国] 洪林, 黎道纲主编 (2006 թ․ ապրիլ). 泰国华侨华人研究. 香港社会科学出版社有限公司. էջ 17. ISBN 962-620-127-4.

[9] Chris Baker (writer). A History of Thailand. Cambridge University Press. էջ 98. ISBN 0-521-81615-7. {{cite book}}: Text "Chris Baker, Pasuk Phongpaichit" ignored (օգնություն)

[bpost-10] «Pao Sarasin dies at 83». Bangkok Post. 2013 թ․ մարտի 8. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 30-ին.

[nation-11] «Former deputy PM Pao Sarasin dies». The Nation (Thailand). 2013 թ․ մարտի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 4-ին. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 30-ին.

[12] Menues chroniques d'un séjour en Thaïlande (1989-1992)

[13] [泰国] 洪林, 黎道纲主编 (2006 թ․ ապրիլ). 泰国华侨华人研究. 香港社会科学出版社有限公司. էջեր 185–6. ISBN 962-620-127-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]