Պոլիկարպո Սկալիարինի
| Պոլիկարպո Սկալիարինի իտալ.՝ Policarpo Scagliarini | |
|---|---|
| Ծնվել է | ապրիլի 21, 1884 |
| Ծննդավայր | Իզմիր, Զմյուռնիայի սանջակ, Այդինի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն |
| Մահացել է | 1946 |
| Մահվան վայր | Գուարդիագրելե, Կիետի, Աբրուցցո, Իտալիա |
| Քաղաքացիություն | _crowned.svg){kind=small} Իտալիայի թագավորություն |
| Կրոն | Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի |
| Մասնագիտություն | քրիստոնյա քահանա |
Պոլիկարպո Սկալիարինի (իտալ.՝ Policarpo Scagliarini, ապրիլի 21, 1884, Իզմիր, Զմյուռնիայի սանջակ, Այդինի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն - 1946, Գուարդիագրելե, Կիետի, Աբրուցցո, Իտալիա), 1922 թվականի սեպտեմբերին Քեմալ Աթաթուրքի հրամանատարությամբ քեմալական զորքերի կողմից քաղաքի քրիստոնյա բնակչության կոտորածների ժամանակ սեփական կյանքը վտանգելով հայերին և հույներին փրկող իտալացի կաթոլիկ քահանա։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Զմյուռնիայում (Իզմիր) 1884 թվականի ապրիլի 21-ին Տրանիից եկած ընտանիքում։ Դոն Պոլիակրպո Սկագլիարինին 1922 թվականի[1] սեպտեմբերին Քեմալ Աթաթուրքի հրամանատարությամբ քեմալական զորքերի կողմից քաղաքի քրիստոնյա բնակչության կոտորածների ժամանակ սեփական կյանքը վտանգելով հայերին և հույներին փրկող իտալացի կաթոլիկ քահանա էր։
1922 սեպտեմբերի 8-ին հունական զորքը՝ նահանջելով լքել է Զմյուռնիան՝ անպաշտպան թողնելով Զմյուռնիայի քրիստոնյա բնակիչներին և այստեղ ապաստանած գաղթականներին քեմալական վերահաս հարձակումից։ 1922թ․ սեպտեմբերի 9-ին Զմյուռնիան(Իզմիրը) շրջափակվել է քեմալական զորքերի կողմից, որոնք սկսեցին ավերել և թալանել քաղաքը՝ կոտորելով քրիստոնյա բնակիչներին, հատկապես հայերին և հույներին։ Աղետը շարունակվեց մի քանի օր, իսկ սեպտեմբերի 12-ին քաղաքը հրկիզվեց։
Պոլիկարպո Սկալիարինին, սեփական անձը վտանգելով, Զմյուռնիայի թուրք զիվորականներից մեկին կարողանում է համոզել, որ Սանտա Մարիա եկեղեցում ապաստանած մարդիկ կաթոլիկներ են և պատկանում են իր թեմին։ Այդպիսով նա շուրջ 4000 հայերի և հույների օգնում է օտարերկրյա նավերով հեռանալ հրկիզված Զմյուռնիայից։
Որպեսզի հայերին և հույներին անվնաս տեղափոխեն նավերի մեջ, դոն Պոլիկարպոն սովորեցնում է ուղղափառ հույներին և առաքելական հայերին խաչակնքվել կաթոլիկների պես՝ նրանց անվանակոչելով իտալական անուններով։ Քեմալականները բացահայտում են խաբեությունը և փորձում ձերբակալել Սկալիարինին։ Զմյուռնիայում իտալական հյուպատոսարանի պահանջով հոգևորականի ձերբակալությունը կասեցվում է։ Այրվող քաղաքից իտալական նավերով էվակուացվում է մոտ 7 հազար մարդ՝ 3000 իտալացիներ, 4000 հայեր և հույներ[2]։ Իտալիա մեկնելու պահին՝ հասնելով Հունաստանի Պիրեուսի նավահանգստում, նրան ցնծությամբ ողջունում են հույն փախստականներ, որոնք փրկվել էին քեմալականների կոտորածներից։
Հոգևորականի սխրագործությունները ներկայացվել են Աքիլլե Բելտրամմեի կողմից 1922 թվականի հոկտեմբերի 1-8 Դոմենիկա դել Կորրիեր իտալական պարբերականում[3]։ Վերադառնալով Իտալիա՝ Սկալիարինին դարձավ ծխական հոգևորական Գուարդիագրելում, որտեղ էլ նա վախճանվեց 1946 թվականին։
Հիշատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2008 թվականի սեպտեմբերի 8-ին, Բարի համայնքը Տրիեստե գյուղի ներքին ճանապարհային համակարգը, Համաշխարհային II պատերազմի փախստականներին հյուրընկալող տարածքը, անվանեց Դոն Պոլիկարպոյ Սկագլիարինիի անունով ի պատիվ Զմյուռնիայում կատարած նրա սխրանքի[4]։ Նրա քաջագործությունների մասին հիշատակում կա նաև Գայլզ Միլթոնի[5] «Կորուսյալ դրախտ» գրքում, ինչպես նաև հունարեն շատ գրքերում և պարբերականներում։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Storia contemporanea».
- ↑ «Իտալացի հոգևորականի սխրանքը Հայոց ցեղասպանության տարիներին Պոլիկարպո Սկալիարինի 1887-1955թթ».
- ↑ «Il coraggio di Don Policarpo».
- ↑ «27/03/09 - Comune di Bari - intitolazione don Policarpo Scagliarini».
- ↑ «Paradise Lost: Smyrna 1922: the Destruction of Islam's City of Tolerance».