Jump to content

Շատ կարևոր անձնավորություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Շատ կարևոր անձնավորություն
ռուս.՝ Очень важная персона
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրկինոկատակերգություն
Թվական1984
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորԵվգենի Գերասիմով
Սցենարի հեղինակՍերգեյ Բոդրով
ԴերակատարներՅուրի Նազարով և Նինա Ռուսլանովա
ԵրաժշտությունԳենադի Գլադկով
ԿինոընկերությունՄոսֆիլմ
Տևողություն70 րոպե

«Շատ կարևոր անձնավորություն» (ռուս.՝ «Очень важная персона»), խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ-կատակերգություն[1]։ Դերասան և ռեժիսոր Եվգենի Գերասիմովի երկրորդ բեմադրությունը։

Գլխավոր հերոս Ռոդիոն Շիշկինը միջին օղակի խորհրդային ղեկավարն է։ Բայց նա նման չէ սովորական ֆիլմերի բյուրոկրատ չինովնիկներին։ Նրա կերպարը կարծես վերցված է Վասիլի Շուկշինի «հրաշագործ» հերոսներից։ Ռոդիոնը համառորեն հրաժարվում է իր պաշտոնի համար նախատեսված մեքենայից և շրջկենտրոն է գնում ձիով, հյուրերին ու պատվիրակություններին ընդունում է սեփական տանը և իր հաշվին, ոչ մի դեպքում չի ցանկանում իր լեզուն զսպել շրջանային գործադիր կոմիտեի կարգերի վերաբերյալ խոսելիս («Թեև ես լավ մարդ եմ, բայց վնասակար»,— խոստովանում է նա)։ Բնական է, որ նման պահվածքի շնորհիվ արժանանում է տեղական իշխանության թշնամական վերաբերմունքին։ Բայց ֆիլմի ժանրը կատակերգություն է։ Եվ ահա Շիշկինին նշանակում են նույն շրջանի գործադիր կոմիտեի նախագահի պաշտոնում։ Սակայն նա հավատարիմ է մնում իր էությանը, և կրկին ձիով շրջում է իր հողերը, աշխատանքից ազատում չաշխատողներին, կեղծ տվյալներ հանում եզրահանգումներից և անխնա քննադատում մարզային բյուրոկրատներին։ Ղեկավարության համբերությանը հատնում է, և ահա Շիշկինը մեկնում է մարզային կենտրոն՝ ակնկալելով պաշտոնանկություն, սակայն վերադառնում է... նոր նշանակմամբ՝ արդեն մարզային մասշտաբներով։ Շիշկինը տեղափոխվում է նոր ծառայության վայր։

  • Յուրի Նազարով – Ռոդիոն Շիշկին
  • Նինա Ռուսլանովա – Գալինա
  • Միխայիլ Զիմին – Իվան Սերգեևիչ
  • Ռաիսա ՌյազանովաՄաքսիմի մայրը
  • Յուրի Գորոբեց – Ռակիտին
  • Եվգենի Գերասիմով – նկարիչ
  • Վյաչեսլավ Նեվիննի – Նեդուգով
  • Յուրի Չեռնով – մեխանիկ կարուսելի վրա
  • Ելենա Մետելկինա – Իրինա, երաժշտության ուսուցչուհի
  • Բաադուր Ցուլաձե – Գեորգի
  • Վլադիմիր Գուսև – Մատվեև
  • Տատյանա Բոժոկ – քարտուղարուհի Սվետա
  • Նիկոլայ Պարֆյոնով – Պետրյակով
  • Իգոր ՕխլուպինԴեմյանով
  • Ալեքսանդր Վդովին – Ֆոկին
  • Վլադիմիր Պավլենոկ – Վալկա
  • Ստանիսլավ Չեկան – Ալեքսեիչ
  • Իրինա Մուրզաևա – Մատրյոնա Իվանովնա
  • Գենադի Մատվեև – Մատրյոնա Իվանովնայի փեսան
  • Արկադի Արկանովիտալացի հյուր
  • Օլեգ Խաբալով – իտալացի մաֆիոզո
  • Վադիմ Անդրեև – երիտասարդ տնօրեն
  • Վիկտոր Շուլգին – փեսայի հայրը
  • Նադեժդա Սամսոնովա – փեսայի մայրը
  • Լյուբով Գերմանովա – հարս
  • Նիկոլայ Սմիրնով – Վասիլիչ
  • Ալեքսանդր ՅանվարյովՈւնեստր
  • Յուրի Սարանցև – ժողովների մասնակից
  • Վլադիմիր Սմիրնով – ժողովների մասնակից
  • Արթուր Մուրչենկին – ժողովների մասնակից
  • Անատոլի բորիսով
  • Ս. Վասյակին
  • Ի. Կազիլյունաս
  • Սվետլանա Օռլովա
  • Մանեֆա Սոբոլևսկայա
  • Վ. Սորոկին
  • Վալերի Ցարիև

Նկարահանող խումբ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Ռեժիսոր՝ Եվգենի Գերասիմով
  • Ռեժիսորի օգնական՝ Վարվառա Սաֆոնովա
  • Սցենարիստ՝ Սերգեյ Բոդրով (ավագ)
  • Օպերատոր՝ Վլադիմիր Արխանգելսկի
  • Կոմպոզիտոր՝ Գենադի Գլադկով
  • հնչյունային օպերատոր՝ Պավել Դրոզդով
  • Դիրիժոր՝ Ալեքսանդր Պետուխով
  • Նկարիչ՝ Ալֆրեդ Տալանցև[2]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • А. Егоров. Лукавые уроки сатиры. // Литературная газета 12.04.1985.