Նատրիումի մետագերմանատ
Արտաքին տեսք
Նատրիումի մետագերմանատ | |
---|---|
Ընդհանուր տեղեկություններ | |
Դասական անվանակարգում | նատրիումի մետագերմանատ |
Քիմիական բանաձև | GeNa₂O₃ |
Մոլային զանգված | 2,8E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ |
Խտություն | 3,31 գ/սմ³ գ/սմ³ |
Ջերմային հատկություններ | |
Հալման ջերմաստիճան | 1060; 1070; 1083 °C °C |
Քիմիական հատկություններ | |
Լուծելիությունը ջր-ում | 23,620; 49,250; 13280 գ/100 մլ |
Բեկման ցուցիչ | 1,59 |
Բյուրեղային կառուցվածք | շեղանկյուն բյուրեղային համակարգ |
Դասակարգում | |
CAS համար | 12025-19-3 |
PubChem | 13783481 |
EINECS համար | 234-703-0 |
SMILES | [O-][Ge](=O)[O-].[Na+].[Na+] |
ЕС | 234-703-0 |
ChEBI | 11214192 |
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) |
Նատրիումի մետագերմանատ, անօրգանական միացություն՝ Na2GeO3 բանաձևով։ Առաջացնում է անգույն բյուրեղներ։ Լուծվում է ջրում։ Առաջացնում է բյուրեղահիդրատներ։
Ստացումը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ստացվում է գերմանիումի օքսիդի և նատրիումի օքսիդի փոխազդեցությունից.
- Ստացվում է գերմանիումի օքսիդի և նատրիումի կարբոնատի փոխազդեցությունից.
- Ստացվում է գերմանիումի օքսիդի և նատրիումի հիդրօքսիդի փոխազդեցությունից.
- Ստացվում է գերմանիումի և ջրածնի պերօքսիդի փոխազդեցությունից՝ հիմնային միջավայրում.
Ֆիզիկական հատկությունները
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Նատրիումի մետագերմանատը առաջացնում է անգույն բյուրեղներ։ Մոլեկուլի պարամետրերը՝ a=0,622 նմ, b=1,087 նմ, c=0,492 նմ, Z=4։ Լավ լուծվում է ջրում՝ առաջացնելով բյուրեղահիդրատներ՝ Na2GeO3•7H2O, որոնք 83°С լուծվում են ջրում։
Քիմիական հատկությունները
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Բյուրեղահիդրատը բարձր ջերմաստիճաններում քայքայվում է.
- Ենթարկվում է հիդրոլիզի՝ հիդրօքսիդ իոններ առաջացնելով.
- Փոխազդում է կոնցենտրիկ թթուների հետ.
- Փոխազդում է ուժեղ թթուների հետ.
- Փոխազդում է նատրիումի հիդրօքսիդի ջրային լուծույթի հետ.
Կիրառումը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Կիրառվում է գերմանիումի այլ միացությունների սինթեզի մեջ։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Химическая энциклопедия / Редкол.։ Кнунянц И.Л. и др.. — М.։ Советская энциклопедия, 1988. — Т. 1. — 623 с.
- Справочник химика / Редкол.։ Никольский Б.П. и др.. — 3-е изд., испр. — Л.։ Химия, 1971. — Т. 2. — 1168 с.
- Лидин Р.А. и др. Химические свойства неорганических веществ։ Учеб. пособие для вузов. — 3-е изд., испр. — М.։ Химия, 2000. — 480 с. — ISBN 5-7245-1163-0.
- Рипан Р., Четяну И. Неорганическая химия. Химия металлов. — М.։ Мир, 1971. — Т. 1. — 561 с.
- Танаев И. В., Шпирт М. Я. Химия германия. — М.։ Химия, 1967. — 452 с.