Յոթ գթասիրտ գործեր (նկար, Կարավաջո)
Յոթ գթասիրտ գործեր | |
---|---|
տեսակ | գեղանկար |
նկարիչ | Կարավաջո[1][2] |
տարի | 1607[2] և 1600[3] |
բարձրություն | 390 սանտիմետր |
լայնություն | 70 սանտիմետր և 260 սանտիմետր |
ուղղություն | բարոկկո[4] |
ժանր | հոգևոր արվեստ[5] |
նյութ | յուղաներկ և կտավ |
գտնվում է | Pio Monte della Misericordia? |
հավաքածու | Pio Monte della Misericordia? |
հիմնական թեմա | works of mercy? |
պատկերված են
| |
https://www.piomontedellamisericordia.it/portfolio/michelangelo-merisi-detto-caravaggio-le-opere-della-misericordia-1607/ կայք | |
Ծանոթագրություններ | |
The Seven Works of Mercy by Caravaggio (Naples) Վիքիպահեստում |
Յոթ գթասիրտ գործեր, իտալացի նկարիչ Կարավաջոյի նկար, որն ստեղծվել է 1606-1607 թվականներին Նեապոլում՝ Պիո Մոնտե դե լա Միզերակորդիա եկեղեցու պատվերով և ներկայումս գտնվում է այնտեղ։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Յոթ գթասիրտ գործեր, քրիստոնեական ավանդույթ, որն սկիզբ է առել Աստվածաշնչից։ Մատթեոսի Ավետարանի 25-րդ Գլխում ասվում է.
34 Այն ժամանակ թագաւորը պիտի ասի նրանց, որ իր աջին են. «Եկէ՛ք, իմ Հօր օրհնեալնե՛ր, ժառանգեցէ՛ք աշխարհի սկզբից ձեզ համար պատրաստուած արքայութիւնը.
35 որովհետեւ քաղցած էի, եւ ինձ ուտելիք տուիք, ծարաւ էի, եւ ինձ ջուր տուիք՝ խմելու. օտար էի, եւ ինձ ձեր մէջ առաք,
36 մերկ էի, եւ ինձ հագցրիք, հիւանդ էի, եւ ինձ տեսնելու եկաք, բանտում էի, եւ ինձ այցի եկաք»։
37 Այն ժամանակ արդարները պիտի պատասխանեն նրան ու ասեն. «Տէ՛ր, ե՞րբ տեսանք քեզ քաղցած ու կերակրեցինք, կամ՝ ծարաւ եւ ջուր տուեցինք.
38 ե՞րբ տեսանք քեզ օտար եւ մեր մէջ առանք, կամ՝ մերկ եւ հագցրինք.
39 ե՞րբ տեսանք քեզ հիւանդ կամ բանտի մէջ ու եկանք քեզ այցի»։
40 Թագաւորը պիտի պատասխանի ու ասի նրանց. «Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, քանի որ իմ այս փոքր եղբայրներից մէկին արեցիք այդ՝ ի՛նձ համար արեցիք»։— Մատթ. 25:34-40
Աստվածաշնչի համաձայն՝ Կաթոլիկ եկեղեցին թվարկում է վեց գթասիրտ գործեր.
- Կերակրել քաղցածին։
- Ջուր տալ ծարավին։
- Օթևանել ճամփորդին։
- Հագցնել մերկին։
- Այցելել հիվանդին։
- Այցելել կալանավորին։
Հին Կտակարանից սրանց ավելանում է նաև.
- 7. Հուղարկավորել մահացածին։
Նկարագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սովորաբար այս գործերը պատկերվել են առանձին նկարներում, սակայն Կարավաջոն ստեղծել է բարդ կոմպոզիցիա և բոլոր գործերը զետեղել է մեկ նկարի մեջ։ Աջ կողմում պատկերվել է մի դրվագ, որտեղ վախվորած հայացքով շուրջը նայող կինը կրծքով կերակրում է զնդանում գտնվող բանտարկյալին (1-ին և 6-րդ գործեր)։ Սյուժեն հիշեցնում է Caritas Romana-ին (իտալ.՝ Caritas Romana):
Մյուս դրվագում գերեզմանափորները տեղափոխում են մահացածին՝ ջահով լուսավորելով ճանապարհը (7-րդ գործ)։
Ձախակողմյան տեսարանում երևում է, թե ինչպես է պատանին դաշույնով երկու հավասար մասիերի բաժանում իր անձրևանոցը, որպեսզի այն տա երկու չքավորների, ընդ որում՝ նրանցից մեկը մերկ է, մյուսը՝ հիվանդ, և երևում են նրա հենակները (4-րդ և 5-րդ գործեր)։
Նկարի ձախ անկյունում հյուրանոցի տերը ներս է հրավիրում տարագիր ճամփորդին (3-րդ գործ)։ Նրանց ետևում աստվածաշնչյան Սամսոնը ավանակի ծնոտից հագեցնում է ծարավը (2-րդ գործ)։
Վերևից Աստվածամայրը, Մանուկը և երկու հրեշտակները հետևում են տեղի ունեցող իրադարձություններին։
Նկարի ճակատագիր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]«Նկարը մեծ տպավորություն է թողել պատվիրատուների վրա, և նրանք երդվել են, որ նկարը երբևէ որևէ գումարի դիմաց չի լքի Պիո Մոնտե դե լա Միզերոկորդիա եկեղեցու գլխավոր խորանը։ Նրանք նույնիսկ արգելել են կրկնօրինակել նկարը։ Նրանց որոշումները տեղին էին։ Նկարն այնպիսի հետաքրքրություն էր առաջացրել, որ իսպանացի ազդեցիկ մեծահարուստներից մեկը, ով մտերիմ էր կոմս Խուան դե Տասիս Վիլլամեդիայի հետ, փափագում էր գնել Կարավաջոյի այս նկարը կամ, մերժվելու դեպքում, այն կրկնօրինակելու թույլտվություն ստանալ։ Տեղացի գեղանկարիչ Բատտիստելլոն արդեն համաձայնել էր կատարել իսպանացու խնդրանքը, ով հիացած էր Կարավաջոյի հռոմեական աշխատանքներով և պատրաստ էր ցանկացած քայլի, միայն թե ձեռք բերեր այդ գլուխգործոցի կրկնօրինակը։ Սակայն նկարի երիտասարդ տերերը, առաջնորդվելով հայրենասիրական մղումներով, մերժել են հարուստ օտարականի բոլոր առաջարկները։ 1607 թվականին նրանց կողմից ընդունված որոշումը սրբորեն պահպանվում է մինչ օրս՝ չնայած հետագա զարգացումներին, որոնք կապված էին Կարավաջոյի հալածանքների հետ։ Նկարի մոտ՝ ապակու տակ, որպես թանկագին մասունք պահապանվում է նկարի ստեղծման վերաբերյալ պայմանագիրը, որտեղ հիշատակվում է նաև Կարավաջոյին տրվելիք հոնորարի չափը՝ չորս հարյուր յոթանասուն ոսկե սկուդո։ Նկարը երբեք չի լքել եկեղեցու գլխավոր խորանը, նույնիսկ այն ժամանակ, երբ Հռոմում հրամայվել էր եկեղեցիներից հանել Կարավաջոյի նկարները, իսկ բազմաթիվ նկարներ պահվել էին նկուղներում և ձեղնահարկերում»[6]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Hibbard H. Caravaggio — Oxford, Boulder: Westview Press, 1985. — P. 213. — ISBN 978-0-06-430128-2
- ↑ 2,0 2,1 https://www.piomontedellamisericordia.it/portfolio/michelangelo-merisi-detto-caravaggio-le-opere-della-misericordia-1607/
- ↑ Schütze S. (unspecified title) — Taschen, 2009. — P. 239.
- ↑ Hibbard H. Caravaggio — Oxford, Boulder: Westview Press, 1985. — P. 215. — ISBN 978-0-06-430128-2
- ↑ Hibbard H. Caravaggio — Oxford, Boulder: Westview Press, 1985. — P. 219. — ISBN 978-0-06-430128-2
- ↑ Махов А. Караваджо. — М.: Молодая гвардия, 2009. — 331 с. — (Жизнь замечательных людей). — 3000 экз. — ISBN 978-5-235-03196-8
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Caravaggio’s ‘Seven Works of Mercy’ in Naples. The relevance of art history to cultural journalism, in Church, Communication and Culture 2 (2017), pp. 63–87
- Alfredo Ferrara (web), Le Sette Opere di Misericordia, Iride, 2009
- Michèle Kahn Spike, Caravaggio with Catalogue Raisonné of the Paintings on CD-ROM, New York: Abbeville Press 2001 — ISBN 978-0-7892-0639-8
- Die Werke der Barmherzigkeit in der Kunst des 12.-18. Jahrhunderts. Zum Wandel eines Bildmotivs vor dem Hintergrund neuzeitlicher Rhetorikrezeption (Studien zur Kunstgeschichte, vol. 115), Hildesheim / Zürich / New York: Verlag Georg Olms 1998 — ISBN 3-487-10319-2
- Maurizio Calvesi[it], Le realtà del Caravaggio, Torino, Einaudi, 1989.
- Vincenzo Pacelli, Le Sette Opere di Misericordia, Salerno, Cooperativa Editrice, 1984.
- Bernard Berenson, Del Caravaggio, delle sue incongruenze e della sua fama, Firenze, Electa, 1951.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Յոթ գթասիրտ գործեր (նկար, Կարավաջո)» հոդվածին։ |
|