Միայնակներին տրվում է հանրակացարան
 ռուս.՝ Одиноким предоставляется общежитие | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | ռոմանտիկ կատակերգություն |
| Թվական | 1983 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Սամսոն Սամսոնով |
| Սցենարի հեղինակ | Արկադի Ինին |
| Դերակատարներ | Նատալյա Գունդարևա |
| Օպերատոր | Վիկտոր Յակուշև |
| Երաժշտություն | Եվգենի Դոգա |
| Պատմվածքի վայր | Մոսկվա |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
| Տևողություն | 84 րոպե |
«Միայնակներին տրվում է հանրակացարան» (ռուս.՝ «Одиноким предоставляется общежитие»), խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որ նկարահանվել է 1983 թվականին ռեժիսոր Սամսոն Սամսոնովի կողմից Արկադի Ինինի սցենարով։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վերա Գոլուբևան տեքստիլ ֆաբրիկայի աշխատող է, ապրում է հանրակացարանում։ Ազատ ժամանակ նա կարգավորում է իր ընկերուհիների կյանքը։ Սակայն դա անշահախնդիր ու ոչ պաշտոնական զբաղմունք է. աշխատում է մամուլի հետ, ուղարկում ամուսնական հայտարարություններ ամբողջ Խորհրդային Միությունով մեկ և ջանադրությամբ ընտրում փեսացուներին։ Վերան ինքը միայնակ է և մասնակցելով այլոց հարսանիքներին՝ մոռացել է մտածել սեփական ընտանեկան երջանկության մասին։
Հանրակացարանի՝ միայն կանանցից կազմված կոլեկտիվում հայտնվում է նոր պարետ՝ Վիկտոր Պետրովիչը, որ նախկին նավաստի է, ում լքել է կինը։ Սկզբում նա փորձում է պայքարել հաստատված կարգի դեմ և փակել Վերայի ամուսնական գործակալությունը։ Սակայն շուտով Վիկտոր Պետրովիչն սկսում է հասկանալ, որ Վերան հենց այն կինն է, որին նա փնտրել է ամբողջ կյանքում։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Նատալյա Գունդարևա – Վերա Նիկոլաևնա Գոլուբևա
- Ալեքսանդր Միխայլով – Վիկտոր Պետրովիչ Ֆրոլով, պարետ
- Թամարա Սյոմինա – Լարիսա Եվգենևնա, դաստիարակ
- Ելենա Դրապենկո – Նինա
- Մհեր Մկրտչյան – Վարդան, Նինայի ամուսինը
- Վիկտոր Պավլով – Իլյա Բելենկի («Բոցման»), Վիկտորի ընկերը
- Տատյանա Բոժոկ – Մաշա
- Տատյանա Ագաֆոնովա – Լիզա Լապտևա
- Ելենա Մայորովա – Իրա Սանկո
- Վերա Տրոֆիմովա – Միլոչկա
- Ելենա Սկորոխոդովա – Գալինա
- Լյուդմիլա Կոնիգինա – Լյուսյա
- Ելենա Անտոնովա – Վալյա
- Մարիա Սկվորցովա – մորաքույր Զինա, պահակ
- Լյուդմիլա Շևել – Ժենյա
- Վլադիմիր Սիմոնով – Միտյա, Լյուսկայի փեսացուն
- Աննա Ֆրոլովցևա – Ալլա Պետրովնա, հանձնաժողովի անդամ
Փառատոններ և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1984 – Համամիութենական 17-րդ փառատոն (Կիև), գեղարվեստական ֆիլմերի ծրագրում ֆիլմն արժանացել է մրցանակի լավագույն կատակերգության համար[1],
- 1984 – «Советский экран» ամսագրի հարցումներով Նատալյա Գունդարևան ընտրվել է լավագույն դերասանուհի,
- 1985 – Շանրուսի կինոփառատոնի մրցանակ։
Փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1984 թվականին ֆիլմն զբաղեցրել է 12-րդ տեղը կինովարձույթում. այն դիտել է 23,2 մլն հանդիսատես։
- Ֆիլմում չի ընդգրկվել «Поздняя встреча» երգը, որ այդ ֆիլմի համար կատարել են Ալեքսանդր Միխայլովն ու Նատալյա Գունդարևան («Черты лица твои ловлю, от тайной радости робею…»)
- Ֆիլմի մի մասը նկարահանվել է ԳԱԱ Ն. Սեմյոնովի անվան քիմիական ֆիզիկայի ինստիտուտի և ԳԱԱ Ն. Էմանուելի անվան կենսաքիմիական ֆիզիկայի ինստիտուտի նոր մասնաշենքի շինարարական հրապարակում, ինչպես նաև Մոսկվայի № 35 դպրոցում և նրա շրջակայքում։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ КИНО: Энциклопедический словарь, главный редактор С.И. Юткевич, М. Советская энциклопедия, 1987, с.538-539
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Рецензия: Татьяна Хлоплянкина. Если бы... // Литературная газета 14 ноября 1984.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Միայնակներին տրվում է հանրակացարան» «Հայրենական կինոյի հանրագիտարան» կայքում
- «Միայնակներին տրվում է հանրակացարան»(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
|
