Մարմարե տունը
 ռուս.՝ Мраморный дом | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | արկածային ֆիլմ |
| Թվական | 1972 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Բորիս Գրիգորև |
| Սցենարի հեղինակ | Վասիլի Ակսյոնով |
| Երաժշտություն | Գեորգի Դմիտրիև |
| Կինոընկերություն | Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա |
«Մարմարե տունը» (ռուս.՝ «Мраморный дом»), խորհրդային մանկական արկածային ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Բորիս Գրիգորևը 1972 թվականին Վասիլի Ակսյոնովի սցենարով։ Ֆիլմի պրեմիերան տեղի է ունեցել 1973 թվականի դեկտեմբերի 30-ին[1][2]։ Ֆիլմի հիմքում ընկած է Ակսյոնովի «Ով առաջինը կբռնի Հիտլերին» (ռուս.՝ «Кто первый поймает Гитлера») կինոպատմությունը[3]։։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1945 թվականի ապրիլ։ Տարհանված լենինգրադցի Պետյա Կոլչանովը (մականունը՝ «Վարպետ Փիթ»), ինչպես և խորհրդային շատ երեխաներ, երազում են արկածների մասին։ Նա և նրա հավատարիմ ընկեր Իլգիզը («Դուքս Գիզ») ուզում են միանգամից ամեն ինչ՝ բռնել Հիտլերին և օգնել թիմուրականներին։
Պետյայի քրոջը՝ բժշկական ինստիտուտի ուսանող Մարինեին, ամուսնության առաջարկություն են արել բժիշկների որոշմանն սպասող ծովային հետևակային Մալախիտովը և վիրավորվելու պատճառով արդեն զորացրված երկրորդ կարգի կապիտան Մամոչկոն, որը փորձել է Մալախիտովից ձեռք բերել նրա պարգև ստացած ատրճանակը, սակայն մերժում է ստացել։ Անհաջողության է հասնում նաև տեղացի մի երիտասարդի, որը նույն երեկոյան փորձում էր զենք վերցնել ուժով։
Ցերեկը Պետյան և Իլգիզը կռվում են խուլիգանների հետ՝ պաշտպանելով իրենց ընկերուհուն՝ պիոներ Էլմիրային։ Այնուամենայնիվ, խուլիգանների պարագլուխն արագ հանգստանում է, որովհետև նրա ենթականերից մեկն ասում է, որ Պետյայի պատճառով նրա հետ հաշվեհարդար կտեսնի ոմն Ալեհեր։
Մարինան վաճառում է մորս կոշիկները, որպեսզի կոշիկ գնի իր ու Պետյայի համար։ Նա իր քրոջը շնորհակալություն հայտնելու համար փորձում է տարբեր ձևերով փող հավաքել. վաճառում է (անհաջող) նամականիշների հավաքածու, փորձում է աշխատել որպես կոշիկի մաքրող և կինոյի տոմսերը վերավաճառել։ Պետյայի հետ կռված Պիլյուլյային հանդարտեցնում է նույն Մամոչկոն, որին Պիլյուլյան չգիտես ինչու անվանում է «Ալեհեր»։ Այնուամենայնիվ, Պետյան ուշադրություն չի դարձնում դրան, վստահությամբ և հպարտությամբ է վերաբերվում նրան, որը նույնիսկ անձամբ ճանաչել է Չկալովին, Պապանինին և դարաշրջանի այլ նշանավոր գործիչներին... Իրականում, հայտնի մարդկանց հետ բոլոր լուսանկարները ոչ այլ ինչ են, քան ֆոտոմոնտաժ,իսկ ՆԳԺԿ ի ծառայողական փաստաթղթի տեղ ընդունված վկայականը վերաբերում է կրկեսին։ Մամոչկոն պատմում է այն մասին, որ կասկածում է Մալախիտովին և խնդրում է Պետյային աննկատ գողանալ նրա ատրճանակը, ինչն էլ նա անում է։
Գանձի որոնումները, տղաների կարծիքով, որոնք թաքցրել են հին տան նախկին սեփականատեր միլիոնատեր Ժերեբցովը, հանգեցնում են կայանից հափշտակված պենիցիլինով արկղերի հայտնաբերմանը և Պետյայի ընկեր ձևացող բանդիտ Մամոչկոյի դիմակազերծմանը։ Մալախիտովը վիրավորվում է հանցագործների ձերբակալության ժամանակ, որը տեղի է ունենում Հաղթանակի օրը։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Սերգեյ Խորեև – Պետյա
- Ռիֆաթ Մուսին – Իլգիզ
- Ելենա Տոմոսյանց – Էլմիրա
- Իրինա Շևչուկ – Մարինա Կալգանովա, բժշկական ինստիտուտի ուսանողուհի
- Սերգեյ Նիկոնենկո – Մալախիտով
- Նիկոլայ Ռիբնիկով – Մամոչկո
- Ալեքսանդր Կավալերով – Պիլյուլյա
- Յուրի Կատին – քեռի Լազիկ
- Ցեցիլիա Մանսուրովա – մորաքույր Նինա
- Վալերի Նոսիկ – Հիտլեր
Նկարահանումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էկրանավորվող ստեղծագործության հեղինակ Վասիլի Ակսյոնովը հուշերում գրել է, որ երբ ռեժիսորը կոտրել է ոտքը, ինքն ստիպված է եղել փոխարինել նրան, և «նույնիսկ ինքն է նկարահանել երեք հարյուր մետր» (ամբողջ ֆիլմը 2233 մետր է)[4]։
Ֆիլմը նկարահանվել է Տոբոլսկում, շատ կադրերում առկա է տեղի տեսարժան վայրը՝ Տոբոլսկի Կրեմլը[5].
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Дмитрий Петров Василий Аксенов. Сентиментальное путешествие. — М.: Эксмо, 2022-04-29. — 748 с. — ISBN 978-5-457-22699-9
- ↑ Советские художественные фильмы: 1972-1973. — Нива России, 1996. — 312 с. — ISBN 978-5-88289-008-6
- ↑ Василий Аксенов О, этот вьюноша летучий!. — М.: Эксмо, 2022-05-15. — 657 с. — ISBN 978-5-457-22870-2
- ↑ Зеница ока: вместо мемуаров / Василий Павлович Аксенов. — М.: Вагриус, 2005. — 491 с. — стр. 456
- ↑ «Мраморный дом», «Золотая баба», «Война» и другие ленты(չաշխատող հղում) // Официальный сайт администрации города Тобольска, 28.03.2016
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Мраморный дом // Советские художественные фильмы: 1972—1973. — М.: Нива России, 1996. — стр. 65
- Мраморный дом // Домашняя синематека: отечественное кино 1918—1996. — М.: Дубль-Д, 1996. — 520 с. — стр. 258
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
