Մասնակից:Սյուզաննա Շահբազյան333/Ավազարկղ

«Gender theory» էջը վերահղված է այստեղ։ the term used by critics of gender studies այցելիր Anti-gender movement էջը։

«Sexuality studies» էջը վերահղված է այստեղ։ the scientific study of sexuality այցելիր Sexology էջը։

Գենդերային հետազոտությունները միջգիտակարգային ակադեմիական ոլորտ է, որը նվիրված է գենդերային ինքնության և գենդերային ներկայացուցչության վերլուծությանը: Գենդերային հետազոտությունները ծագել է կանանց հետազոտությունների ոլորտում` և առնչվում է կանանց, ֆեմինիզմին, սեռին և քաղաքականությանը: Այժմ ոլորտը ներառում է քվիր հետազոտությունները և տղամարդկանց հետազոտությունները։ 1990-ից հետո դա կարևորություն ձեռք բերեց հատկապես արևմուտքի համալսարաններում և համընկավ ապակառուցման աճի հետ: իտակարգերը, որոնք հաճախ նպաստում են գենդերային հետազոտություններին, ներառում են գրականության, լեզվաբանության, հասարակական աշխարհագրության, պատմության, քաղաքագիտության, հնագիտության, տնտեսագիտության, հասարակագիտության, հոգեբանության, մարդաբանության, կինոյի, երաժշտագիտության, մեդիա ուսումնասիրությունների, մարդկային զարգացման, իրավունքի, հանրային առողջության ոլորտները և բժշկությունը։ Գենդերային հետազոտությունները նաև վերլուծում են, թե ինչպես են ռասան, էթնիկ պատկանելությունը, գտնվելու վայրը, հասարակական դասը, ազգությունը և հաշմանդամությունը հատվում սեռի և սեռականության կարգերի հետ: Գենդերային հետազոտություններում «գենդեր» եզրույթը հաճախ մատնանշում է առնականության և կանացիության հասարակական և մշակութային կառուցվածքները, այլ ոչ թե արական կամ իգական սեռի կենսաբանական հատկանիշները, սակայն ոչ բոլոր գենդերային գիտնականներն են կողմնակից այս տեսակետին։

Սեռը առնչվում է բազմաթիվ գիտակարգերի, ինչպիսիք են գրականության տեսությունը, թատերագիտությունը, կինոյի տեսությունը, ներկայացման տեսությունը, ժամանակակից  արվեստի պատմությունը, մարդաբանությունը, հասարակագիտությունը, հանրալեզվաբանությունը և հոգեբանությունը: Այս ճյուղերը երբեմն տարբերվում են իրենց մոտեցումներով, թե ինչպես և ինչու է ուսումնասիրվում սեռը: Քաղաքականության մեջ սեռը կարող է դիտվել որպես հիմնարար խոսույթ, որը քաղաքական գործիչներն օգտագործում են տարբեր հարցերի շուրջ իրենց դիրքորոշումը արտահայտելու համար։ Գենդերային հետազոտությունները նույնպես գիտության ճյուղ է, որը ներառում է մեթոդներ և մոտեցումներ գիտակարգերի լայն շրջանակից։  

Շատ ոլորտներ սկսեցին դիտարկել «գենդերը» որպես փորձ, որը կատարողական մի բան է նշանակում։ Հոգեվերլուծության ֆեմինիստական տեսությունը, որը ձևակերպվել է հիմնականում Յուլիա Քրիստևայի և Բրախա Լ. Էթինգերի կողմից, և հիմնված է Զիգմունդ Ֆրոյդի, Ժակ Լականի և օբյեկտային հարաբերությունների տեսության վրա, շատ մեծ ազդեցություն ունի գենդերային հետազոտությունների վրա։

Քրիստևան պնդում է, որ նահապետական մշակույթները, ինչպես անհատները, պետք է բացառեն մայրականը և իգականը, որպեսզի կարողանան գոյություն ունենալ: 1990֊ականների սկզբից  Բրախա Լ. Էթինգերը ժամանակակից հոգեվերլուծության մեջ սուբյեկտիվությունը փոխակերպեց սահմանների կապակցման, սահմանատարածության և համառաջացման մատրիցային կանացի-մայրական և նախամայրական էրոսի։ Մատրիցային կանացի տարբերությունը սահմանում է որոշակի հայացք և տղամարդկանց , ու կանանց  տրանսսուբյեկտիվության, սուբյեկտիվության, և օբյեկտիվության աղբյուր է։ Էթինգերը վերաիմաստավորում է մարդկային սուբյեկտը, որն իրազեկ է մայրական հնադարյան կապին և առաջ է քաշում Դեմետրա-Պերսեփոնեի բարդույթի գաղափարը:

Ֆեմինիստ տեսաբանները, ինչպիսիք են Ջուլիետ Միտչելը, Նենսի Չոդորովը, Ջեսիկա Բենյամինը, Ջեյն Գելոփը, Բրախա Լ. Էթինգերը, Շոշանա Ֆելմանը, Գրիզելդա Փոլլոքը, Լյուս Իրիգարեյը և Ջեյն Ֆլաքսը, զարգացրել են ֆեմինիստական հոգեվերլուծություն և պնդում են, որ հոգեվերլուծության տեսությունը կենսական նշանակություն ունի ֆեմինիստական տեսության համար և ինչպես մյուս տեսական ավանդույթները, պետք է քննադատվի կանանց կողմից, ինչպես նաև փոխակերպվի, որպեսզի ազատվի սեքսիզմի մնացորդներից (այսինքն՝ գրաքննության ենթարկվի): Շուլամիթ Ֆայրսթոունը «Սեքսի դիալեկտիկա»-ում Ֆրոյդիզմն անվանում է արատավոր ֆեմինիզմ և քննարկում, թե ինչպես է Ֆրոյդիզմը գրեթե ամբողջությամբ ճշգրիտ, բացառությամբ մի կարևոր կետի.` ամենուր, որտեղ Ֆրոյդը գրում է «առնանդամ», այդ բառը պետք է փոխարինվի «ուժով»:

Քննադատները, ինչպիսին Էլիզաբեթ Գրոսն է, Ժակ Լականին մեղադրում են հոգեվերլուծության մեջ սեքսիստական բարքերը պահպանելու համար։ Մյուսները, ինչպիսիք են Ջուդիթ Բաթլերը, Բրախա Լ. Էթինգերը և Ջեյն Գելոփը, օգտագործել են լականյան աշխատանքը, թեև քննադատաբար, գենդերային հետազոտությունները զարգացնելու համար: Ըստ Յ. Բ. Մարչանդի, «գենդերային հետազոտությունները և քվիր տեսությունը բավականին վատ և թշնամական են տրամադրված եղել հոգեվերլուծության մոտեցման նկատմամբ։ Ըստ Ժան-Կլոդ Գիլբոյի գենդերային հետազոտությունները (և սեռային փոքրամասնությունների ակտիվիստները) «վերացել են» և հոգեվերլուծությունն ու հոգեվերլուծաբաններին համարում են «նոր քահանաներ, սեռական օրգանների նորմալության, բարոյականության, բարոյախոսության կամ նույնիսկ խավարամտության վերջին պաշտպանները:

Ջուդիթ Բաթլերի մտահոգությունը հոգեվերլուծության հայացքի վերաբերյալ այն է, որ սեռական տարբերությունը «անհերքելի» է և ախտաբանական է համարում ցանկացած ջանք՝ ենթադրելու, որ դա այնքան էլ կարևոր և միանշանակ չէ…: Ըստ Դենիել Բոնի և Կատերինա Ռիայի, գենդերային հետազոտությունները «հաճախ քննադատաբար են մոտենում հոգեվերլուծությանը» պահելով հայրիշխանության ընտանեկան և հասարակական կերպարը՝ հիմնված ծնողի կոպիտ և մշտապես իշխող տարբերակի վրա:

Հոգեվերլուծական ուղղվածություն ունեցող ֆրանսիական ֆեմինիզմը միշտ կենտրոնացել է տեսողական և գրական տեսության վրա: Վիրջինիա Վուլֆի ժառանգությունը, ինչպես նաև «Ադրիեն Ռիչի կոչը կանանց` վերանայելու գրական տեքստերը ինչպես նաև պատմությունը, ոգեշնչեցին ֆեմինիստ հեղինակների սերնդին գրել  սեփական տեքստերը»: Գրիզելդա Փոլլոքը և այլ ֆեմինիստներ առասպելը, պոեզիան և գրականությունը  արտահայտել են գենդերային տեսանկյունից:

Պոստմոդեռնիզմի տեսությունների առաջացումը ազդել է գենդերային հետազոտությունների վրա՝ ստիպելով ինքնության տեսություններին հեռանալ ֆիքսված կամ էսենցիալիստական սեռային ինքնության հայեցակարգ, դեպի պոստմոդեռն հոսուն կամ բազմակի ինքնություններ: Պոստստրուկտուրալիզմի և դրա գրական տեսության` պոստմոդեռնիզմի ազդեցությունը գենդերային հետազոտությունների վրա առավել ակնառու էր հայտնի պատումներին մարտահրավեր նետելիս: Պոստստրուկտուրալիզմը ճանապարհ հարթեց գենդերային հետազոտություններում քվիր տեսության առաջացման համար, ինչը ստիպեց ոլորտին ընդլայնվել` դեպի սեքսուալություն։  

Բացի ընդլայնումից, որը ներառում է սեքսուալության ուսումնասիրությունները պոստմոդեռնիզմի ազդեցությամբ գենդերային հետազոտությունները ուշադրությունը սևեռել է  նաև առնականության ուսումնասիրության վրա հասարակագետների և տեսաբանների շնորհիվ, նրանց թվում են Ռ. Վ. Քոնելը, Մայքլ Քիմելը և Է. Էնթոնի Ռոտոնդոն: Այս փոփոխություններն ու ընդլայնումները հանգեցրել են ոլորտում որոշ անհամաձայնությունների, ինչպես, օրինակ, երկրորդ ալիքի ֆեմինիստների և քվիր տեսաբանների միջև: Այս երկու խմբերի անհամաձայնությունը պայմանավորված է նրանով, որ քվիր տեսաբանները  կարծում են, թե ամեն ինչ մասնատված է, և չկան ոչ միայն հայտնի պատումներ այլև միտումներ կամ կարգեր: Ֆեմինիստները պնդում են, որ սա ընդհանրապես ջնջում է սեռային կարգերը, բայց չի հակասում գենդերով առարկայացված ուժի դինամիկային:

Այլ կերպ ասած, այն փաստը, որ սեռը հասարակական կառուցվածք է, չի փոխում սեռերի միջև ճնշվածության շերտերի առկայության փաստը։

Գենդերային հետազոտությունների պատմությունը ուսումնասիրում է սեռը տարբեր տեսանկյուններից։ Այս գիտակարգը ուսումնասիրում է, թե ինչպես են պատմական, մշակութային և հասարակական իրադարձությունները ձևավորում սեռի դերը տարբեր հասարակություններում: Գենդերային հետազոտությունների ոլորտը,  տղամարդկանց և կանանց միջև եղած տարբերությունների վրա կենտրոնանալու ընթացքում, նաև դիտարկում է սեռական տարբերությունները և սեռային դասակարգման ավելի պակաս երկակի սահմանումները:

20-րդ դարի համընդհանուր ընտրական իրավունքի հեղափոխությունից հետո 1960-ականների և 1970-ականների կանանց ազատագրական շարժումը նպաստեց, որ ֆեմինիստները վերանայեն իրենց կասկածամտությունը պատմության սովորական և ընդունված տարբերակների վերաբերյալ, ինչպես հայտնի էր այն ժամանակ: Շատ ֆեմինիստ գիտնականների նպատակն էր կասկածի տակ առնել կանանց և տղամարդկանց հատկանիշների վերաբերյալ նախնական ենթադրությունները, իրականում չափել դրանք և հայտնել կանանց և տղամարդկանց միջև նկատված տարբերությունների մասին։  Սկզբում այս ծրագրերը հիմնականում ֆեմինիստական բնույթ էին կրում, որոնք նախատեսված էին ճանաչելու կանանց, ինչպես նաև տղամարդկանց կողմից կատարված ներդրումները: Շուտով տղամարդիկ սկսեցին առնականությանը վերաբերվել այնպես, ինչպես կանայք էին վերաբերվում կանացիությանը, և զարգացրին ուսումնասիրության մի ոլորտ, որը կոչվում էր «արական հետազոտություններ»: Միայն 1980-ականների վերջին և 1990-ականներին գիտնականները հասկացան սեռականության ոլորտում հետազոտության անհրաժեշտությունը: Դա պայմանավորված էր լեսբիների և գեյերի իրավունքների նկատմամբ աճող հետաքրքրությամբ, և գիտնականները պարզեցին, որ անհատների մեծամասնությունը սեքսուալությունն ու սեռը համարում են մեկ ընդհանուր, ոչ թե առանձին սուբյեկտներ:

Թեև կանացի հետազոտությունների դոկտորական ծրագրերը գործում են 1990 թվականից, ԱՄՆ-ում գենդերային հետազոտությունների առաջին դոկտորական ծրագիրը հաստատվել է 2005 թվականի նոյեմբերին: 2015 թվականին Քաբուլի համալսարանը դարձավ Աֆղանստանի առաջին համալսարանը, որն առաջարկում էր գենդերային և կանացի հետազոտությունների մագիստրոսական դասընթաց։ Երբ թալիբները գրավեցին Աֆղանստանի մայրաքաղաքը, համալսարանն անցավ նրանց վերահսկողության տակ և արգելեց կանանց հաճախել։

Կանացի հետազոտությունը միջգիտակարգային ակադեմիական ոլորտ է, որը կենտրոնանում է կանանց, ֆեմինիզմի, սեռի և քաղաքականության վրա: Այն հաճախ ներառում է ֆեմինիստական տեսություն, կանանց պատմություն (օրինակ՝ կանանց ընտրական իրավունքի պատմություն) և հասարակական պատմություն, կանանց գեղարվեստական գրականություն, կանանց առողջություն, ֆեմինիստական հոգեվերլուծություն և ֆեմինիստական ու գենդերային հետազոտությունների ազդեցությամբ` հումանիտար ու հասարակական գիտությունների մեծ մասը։

Արական հետազոտությունը միջգիտակարգային ակադեմիական ոլորտ է, որը կենտրոնանում է տղամարդկանց, սեռի և քաղաքականության հետ կապված թեմաների վրա։ Այն հաճախ ներառում է ֆեմինիստական տեսություն, տղամարդկանց պատմություն և հասարակական պատմություն, տղամարդկանց գեղարվեստական գրականություն, տղամարդկանց առողջություն, ֆեմինիստական հոգեվերլուծություն և ֆեմինիստական ու գենդերային հետազոտությունների ազդեցությամբ` հումանիտար ու հասարակական գիտությունների մեծ մասը։ Թիմոթի Լորին և Աննա Հիքի-Մուդին կարծում են, որ առնականության հետազոտությունների` որպես կիսափակ համայնքի ինստիտուցիոնալացումը միշտ վտանգներ է պարունակել, և նշում են, որ ֆեմինիստական փիլիսոփայության նկատմամբ որոշակի հաղթականությունը հետապնդում է առնականության բազմաթիվ հետազոտությունների»:

Տղամարդկանց վերաբերյալ հետազոտությունների շրջանակներում կարևոր է առանձնացնել հատուկ մոտեցումը, որը հաճախ կոչվում է տղամարդկանց քննադատական հետազոտություններ: Այս մոտեցումը հիմնականում մշակվել է անգլիախոս երկրներում 1980-ականների սկզբից, հատկապես Միացյալ Թագավորությունում, և կենտրոնացած էր Ջեֆ Հերնի, Դեյվիդ Մորգանի և նրանց գործընկերների աշխատանքի վրա։ Այդ ժամանակից ի վեր այս մոտեցման ազդեցությունը տարածվել է ամբողջ աշխարհում։ Այն ոգեշնչված է հիմնականում մի շարք ֆեմինիստական հեռանկարներով (ներառյալ սոցիալիստական և արմատական) և շեշտը դնում է հետազոտության և փորձի անհրաժեշտության վրա՝ բացահայտորեն մարտահրավեր նետելով տղամարդկանց և տղաների սեքսիզմին: Թեև այն ուսումնասիրում է տղամարդկանց փորձի շատ լայն շրջանակ, բայց կենտրոնանում է  հատկապես սեռականության և/կամ տղամարդկանց բռնության հետ կապված հարցերի վրա: Թեև ի սկզբանե մեծապես արմատավորված էր հասարակագիտության մեջ, զբաղվել է նաև այլ ճյուղերի լայն շրջանակով, այդ թվում` հասարակական քաղաքականությամբ, հասարակական աշխատանքով, մշակութային ուսումնասիրություններով, գենդերային հետազոտություններով, կրթությամբ և իրավունքով։ Վերջին տարիներին «Տղամարդկանց քննադատական ուսումնասիրություններ» հետազոտությունը հատկապես ընդգծել է համեմատական և/կամ անդրազգային հեռանկարները: Ինչպես «Տղամարդկանց հետազոտությունները և առնականության հետազոտությունները» այնպես էլ «Տղամարդկանց քննադատական ուսումնասիրությունները» քննադատության է ենթարկվել այն բանի համար, որ պատշաճ կերպով չի կենտրոնացել երեխաների հետ տղամարդկանց հարաբերությունների խնդրի վրա՝ որպես տղամարդու առնականության զարգացման առանցքային կետ, իսկ տղամարդկանց հարաբերությունները կանանց և տղամարդկանց հարաբերությունները այլ տղամարդկանց հետ այն երկու կողմերն են, որոնք համեմատաբար հետազոտված են:

Արևելյան Ասիայում և Խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանում սեռի հետ կապված որոշ խնդիրներ ավելի բարդ են և տարբերվում են ըստ  գտնվելու վայրի և համատեքստի: Օրինակ, Չինաստանում, Վիետնամում, Թայլանդում, Ֆիլիպիններում և Ինդոնեզիայում կնոջը բնորոշող գործոն է աշխատուժը: Այս երկրներում «սեռին առնչվող մարտահրավերները  կապված են տնտեսական հզորացման, զբաղվածության և աշխատավայրի խնդիրների հետ, օրինակ ոչ օրինական աշխատողները, միգրացիոն հոսքերի կանացիացումը, աշխատավայրի պայմանները և երկարաժամկետ սոցիալական ապահովությունը»: Այնուամենայնիվ, տնտեսապես պակաս կայուն երկրներում, ինչպիսիք են Պապուա Նոր Գվինեան, Թիմոր Լեշտին, Լաոսը, Կամբոջան և ավելի հեռավոր վայրերի որոշ նահանգներ, «կանայք սովորաբար հոգում  են սոցիալական և կենցաղային հակամարտությունների և բնական պահանջների ծախսերը»։

Արևելյան Ասիայում և Խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանում սեռի հետ կապված որոշ խնդիրներ ավելի բարդ են և տարբերվում են ըստ  գտնվելու վայրի և համատեքստի: Օրինակ, Չինաստանում, Վիետնամում, Թայլանդում, Ֆիլիպիններում և Ինդոնեզիայում կնոջը բնորոշող գործոն է աշխատուժը: Այս երկրներում «սեռին առնչվող մարտահրավերները  կապված են տնտեսական հզորացման, զբաղվածության և աշխատավայրի խնդիրների հետ, օրինակ ոչ օրինական աշխատողները, միգրացիոն հոսքերի կանացիացումը, աշխատավայրի պայմանները և երկարաժամկետ սոցիալական ապահովությունը»: Այնուամենայնիվ, տնտեսապես պակաս կայուն երկրներում, ինչպիսիք են Պապուա Նոր Գվինեան, Թիմոր Լեշտին, Լաոսը, Կամբոջան և ավելի հեռավոր վայրերի որոշ նահանգներ, «կանայք սովորաբար հոգում  են սոցիալական և կենցաղային հակամարտությունների և բնական պահանջների ծախսերը»։

Խնդիրներից մեկը, որը պահպանվում է զարգացման տարբեր փուլերում գտնվող բոլոր մարզերում, այն է, որ կանայք որոշումների կայացման հարցում սահմանափակ իրավունք ունեն։ Դրա պատճառներից մեկը «ապակենտրոնացման աճող միտումն է, դա որոշումների կայացումը տեղափոխել է մի մակարդակ, որտեղ կանանց ձայնը հաճախ ամենաթույլն է, և որտեղ նույնիսկ կանանց քաղաքացիական հասարակական շարժումը, որը հզոր ջատագով է եղել ազգային մակարդակում, պայքարում է կազմակերպվելու և լսելի լինելու համար»։

Արևելյան Ասիայի Խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանի` գենդերային հիմնախնդիրները տարածելու մոտեցումը հիմնված է եռակողմ մեթոդի վրա: Առաջին բաղադրիչը միջին եկամուտ ունեցող երկրների և միջին եկամուտ ունեցող զարգացող երկրների համագործակցումն է աճի և բարգավաճման ոլորտում ձեռքբերումները պահպանելու և կիսելու համար: Երկրորդ բաղադրիչը աջակցում է  խաղաղության հիմքերի զարգացմանը, նորացված տնտեսական աճին և աղքատության կրճատմանը ամենաաղքատ և առավել խոցելի շրջաններում։ Վերջին բաղադրիչը հնարավորություն է տալիս սկսելու տարածաշրջանում գիտելիքի կառավարում, փոխանակում և տարածում գենդերային համապատասխան զարգացման վերաբերյալ: Այս ծրագրերն արդեն հաստատվել և հաջողել են Վիետնամում, Թաիլանդում, Չինաստանում, ինչպես նաև Ֆիլիպիններում, և ջանքեր են գործադրվում նաև Լաոսում, Պապուա Նոր Գվինեայում և Թիմոր Լեշտիում հաստատվելու համար: Այս հիմնական սկզբունքները խոսում են գենդերային հետազոտությունների բարձրաձայնման կարևորության մասին։

Փիլիսոփա և գենդերային հետազոտությունների գիտնական  Ջուդիթ Բաթլերի «Գենդերային անհանգստություն» աշխատության մեջ խոսվում է գենդերային կատարողականության մասին։ Բաթլերի խոսքերով, գենդերի, սեռի և սեքսուալության ցուցանիշները վերաբերում են հասարակության իշխանությանը: Նրանք իրենց կարգավորիչ խոսույթում  բացահայտում են «գենդերային, սեռային, ցանկացող սուբյեկտի» կառուցվածքը ։ Բաթլերի փաստարկի մի մասը վերաբերում է սեքսի դերին «բնական» կամ ընդունված սեռի և սեքսուալության ձևավորման մեջ: Նրանց կարծիքով սեքսը և հետերոսեքսուալությունը բնական են, քանի որ արական և իգական սեռերի հակադրությունը հասարակական երևակայության մեջ բնական է ընկալվում:

Պատմաբան և տեսաբան Բրայան Փալմերը պնդում է, որ գենդերային հետազոտությունների ներկայիս կախվածությունը պոստստրուկտուրալիզմից՝ խոսույթի վերամշակմամբ և ճնշումների ու դիմադրության պայքարի կառույցներից խուսափելով, անտեսում է պատմական իրադարձությունների և գործընթացների ծագումը, իմաստը և հետևանքները։ Նա ձգտում է հակադարձել գենդերային հետազոտությունների ընթացիկ միտումներին՝ հիմնավորելով կենդանի փորձառությունները և ենթակայության ու իշխանության կառուցվածքները վերլուծելու անհրաժեշտությունը: Հոգեբան Դեբրա Վ. Սոհը պնդում է, որ գենդերային հետազոտությունները  կասկածելի գիտություն է, գիտական գաղափարախոսություն, որը անհարկի ազդում է երեխաների կյանքի վրա։

Ֆեմինիստ փիլիսոփա Ռոզի Բրայդոտտին քննադատել է գենդերային հետազոտությունները` համարելով , որ առնականության մասին հետազոտությունները գրավում են ֆեմինիստական օրակարգի տեղը, ինչը հանգեցնում է ֆեմինիստական ֆակուլտետի դասավանդողների ֆինանսավորման հատկացումը այլ պաշտոնների: Եղել են դեպքեր, երբ իբրև « գենդերային հետազոտությունները» տրվել են «պայծառ մտքի տեր տղաներին»: Մրցակցային տիրույթի որոշ մասը կապված է գեյերի հետազոտությունների հետ: Այստեղ առանձնահատուկ նշանակություն ունի հիմնական հրատարակիչ Ռութլեջը, որը, մեր կարծիքով, պատասխանատու է ֆեմինիստական օրակարգի ապաարմատականացման համար, և փոխարենը գովազդում է առնականությունը և միասեռականների արական ինքնությունը»: Կալվին Թոմասը հակադարձել է, որ «ինչպես նշում է Ջոզեֆ Ալեն Բունը, «ակադեմիայի տղամարդկանցից շատերը, ովքեր ֆեմինիզմի ամենամեծ ջատագովներն են, գեյ են», և որ «անազնիվ» է անտեսել ուղիները,  որոնցով հիմնական հրատարակիչները ինչպիսին Ռութլեջն է, նպաստել է ֆեմինիստ տեսաբանների առաջմղմանը։

Կաթոլիկ եկեղեցու եպիսկոպոսները և կարդինալները քննադատել են գենդերային հետազոտությունները, մասնավորապես,` գենդերային հետազոտությունների շրջանակներում քվիր հետազոտությունները, դա համարելով մարդկային կենսաբանության աղավաղում։ Հռոմի Ֆրանցիսկոս պապն ասել է, որ դպրոցներում գենդերային ինքնության մասին ուսուցումը «գաղափարական գաղութացում» է, որը սպառնում է ավանդական ընտանիքներին և բեղմնավոր հետերոսեքսուալությանը: Ֆրանսիան առաջին երկրներից էր, որտեղ այս պնդումը լայն տարածում գտավ, երբ կաթոլիկ շարժման մասնակիցները Փարիզի փողոցներով երթ էին անցկացնում ընդդեմ միասեռականների ամուսնության և որդեգրման մասին օրինագծի։ Իրավագիտության և սեռային հարցերով  գիտնական Բրունո Պերրոն պնդում է, որ այս վախը խոր պատմական արմատներ ունի, և որ գենդերային հետազոտությունների և քվիր տեսության մերժումն անհանգստություն է արտահայտում ազգային ինքնության և փոքրամասնությունների քաղաքականության վերաբերյալ: Ջեյսոն Հարսինը պնդում է, որ ֆրանսիական հակագենդերային տեսության շարժումը ցույց է տալիս համաշխարհային պոպուլիստական հետճշմարտության քաղաքականության որակների աջ թևը։

Գենդերային հետազոտությունների որոշակի ասպեկտների ուսուցումն արգելվեց Նոր Հարավային Ուելսի հանրային դպրոցներում, երբ վերանայվեց, թե ինչպես է նահանգը դասավանդում սեռական և առողջապահական կրթությունը և ուսումնական նյութերում ներառված վիճահարույց նյութերը:

Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպայում հակագենդերային շարժումները աճում են, հատկապես Հունգարիայում, Լեհաստանում և Ռուսաստանում։

Ռուսաստանը ներկայումս հանդուրժում է գենդերային հետազոտությունները։ Այնուամենայնիվ, պետության կողմից աջակցվող գործելակերպերը հետևում են իշխանության ավանդական սեռային հեռանկարներին: Ընտանեկան բռնության դիմելու դեպքում քրեական հետապնդման և դատապարտման հետ կապված օրենքը, խիստ սահմանափակվել է 2017 թվականին։ 2010թ.-ից ի վեր, Ռուսաստանի կառավարությունը նաև արշավ է սկսել ՄԱԿ-ի ՄԻԳ-ում, որպեսզի ճանաչի ռուսական «ավանդական արժեքները»` որպես մարդու իրավունքների պաշտպանության և խթանման գործում օրինական նկատառում։

Գենդերային հետազոտությունների ծրագրերը Հունգարիայում արգելվել են 2018 թվականի հոկտեմբերին: Հունգարիայի վարչապետ Վիկտոր Օրբանի գրասենյակի տարածած հայտարարության մեջ մամուլի խոսնակը նշել է,` «կառավարության տեսակետն այն է, որ մարդիկ ծնվում են կամ տղամարդ կամ կին, և մեզ  համար ընդունելի չէ խոսել սոցիալապես կառուցված, ոչ թե կենսաբանական սեռերի մասին»: Արգելքը քննադատության է արժանացել եվրոպական մի քանի համալսարանների կողմից, որոնք առաջարկում են ծրագիր։ Դրանց թվում է` Բուդապեշտում գործող Կենտրոնական Եվրոպական համալսարանը, որի կանոնադրությունը չեղյալ է հայտարարվել կառավարության կողմից, դա դիտվում է որպես Հունգարիայի իշխող կուսակցության՝ ժողովրդավարական սկզբունքներից նահանջելու մաս:

Կենտրոնական ժողովրդական կառավարությունն աջակցում է գենդերային և հասարակական զարգացման հետազոտություններին պատմության մեջ և գործնականում, որոնք հանգեցնում են գենդերային հավասարության: Վկայակոչելով Մաո Ցզե Դունի փիլիսոփայությունը՝ «Կանայք պահում են երկնքի կեսը», սա կարող է դիտվել որպես մշակութային հեղափոխության շրջանակներում ներկայացված տղամարդկանց և կանանց հավասարության շարունակություն։

Ռումինիայի Սենատը 2020 թվականի հունիսին ճնշող մեծամասնությամբ հավանություն է տվել Ազգային կրթության մասին օրենքի թարմացմանը, որը արգելում է գենդերային ինքնության վերաբերյալ տեսություններն ու կարծիքները, ըստ որոնց գենդերը տարբերվում է կենսաբանական սեռից: 2020 թվականի դեկտեմբերին Ռումինիայի Սահմանադրական դատարանը չեղյալ հայտարարեց արգելքը։ Նախկինում նախագահ Կլաուս Յոհանիսը վիճարկել էր օրինագիծը:

Gender studies is an interdisciplinary academic field devoted to analysing gender identity and gendered representation. Gender studies originated in the field of women's studies, concerning women, feminism, gender, and politics. The field now overlaps with queer studies and men's studies. Its rise to prominence, especially in Western universities after 1990, coincided with the rise of deconstruction.

Disciplines that frequently contribute to gender studies include the fields of literature, linguistics, human geography, history, political science, archaeology, economics, sociology, psychology, anthropology, cinema, musicology, media studies, human development, law, public health, and medicine. Gender studies also analyzes how race, ethnicity, location, social class, nationality, and disability intersect with the categories of gender and sexuality. In gender studies, the term "gender" is often used to refer to the social and cultural constructions of masculinity and femininity, rather than biological aspects of the male or female sex; however, this view is not held by all gender scholars.

Gender is pertinent to many disciplines, such as literary theory, drama studies, film theory, performance theory, contemporary art history, anthropology, sociology, sociolinguistics and psychology. These disciplines sometimes differ in their approaches to how and why gender is studied. In politics, gender can be viewed as a foundational discourse that political actors employ in order to position themselves on a variety of issues. Gender studies is also a discipline in itself, incorporating methods and approaches from a wide range of disciplines.

Many fields came to regard "gender" as a practice, sometimes referred to as something that is performative. Feminist theory of psychoanalysis, articulated mainly by Julia Kristeva and Bracha L. Ettinger, and informed both by Sigmund Freud, Jacques Lacan and the object relations theory, is very influential in gender studies.

Ազդեցությունները

Հոգեվերլուծության տեսություն

Մի շարք տեսաբաններ զգալի ազդեցություն են ունեցել գենդերային հետազոտությունների ոլորտում, մասնավորապես հոգեվերլուծության տեսության դիտանկյունից։ Նրանց թվում են Զիգմունդ Ֆրոյդը, Ժակ Լականը, Յուլյա Քրիստևան և Բրախա Լ. Էթինգերը: Գենդերը, այս տեսաբաններից յուրաքանչյուրի ուսումնասիրությամբ մի փոքր այլ է թվում։ Ֆրոյդյան համակարգում կանայք «խեղված են և պետք է սովորեն ընդունել, որ իրենք առնանդամ չունեն» (Ֆրոյդի եզրույթով դա` «դեֆորմացիա» է): Լականը, սակայն, կանացիությունն ու առնականությունը կազմում է ըստ տարբեր անգիտակցական կառույցների։ Ե՛վ տղամարդիկ, և՛ կանայք մասնակցում են «ֆալիկ» կազմությանը, իսկ սեքսուալության կանացի կողմը «լրացուցիչ» է, ոչ թե հակադիր կամ փոխլրացնող: Լականը օգտագործում է սեքսուալության (սեռական իրավիճակ) հայեցակարգը, որը սահմանում է գենդերային դերերի և դերախաղի զարգացումը մանուկ հասակում՝ հակադրվելով գաղափարին, որ գենդերային ինքնությունը բնածին է կամ կենսաբանորեն որոշված: Ըստ Լականի՝ անհատի սեքսուալությունը  նույնքան, եթե ոչ ավելի շատ կապ ունի նրա գենդերային ինքնության զարգացման հետ, որքան տղամարդու կամ կնոջ սեռի գենետիկական որոշումը։

A number of theorists have influenced the field of gender studies significantly, specifically in terms of psychoanalytic theory. Among these are Sigmund Freud, Jacques Lacan, Julia Kristeva, and Bracha L. Ettinger. Gender studied under the lens of each of these theorists looks somewhat different. In a Freudian system, women are "mutilated and must learn to accept their lack of a penis" (in Freud's terms a "deformity"). Lacan, however, organizes femininity and masculinity according to different unconscious structures. Both male and female subjects participate in the "phallic" organization, and the feminine side of sexuation is "supplementary" and not opposite or complementary. Lacan uses the concept of sexuation (sexual situation), which posits the development of gender-roles and role-play in childhood, to counter the idea that gender identity is innate or biologically determined. According to Lacan, the sexuation of an individual has as much, if not more, to do with their development of a gender identity as being genetically sexed male or female.

Kristeva contends that patriarchal cultures, like individuals, have to exclude the maternal and the feminine so that they can come into being. Bracha L. Ettinger transformed subjectivity in contemporary psychoanalysis since the early 1990s with the Matrixial feminine-maternal and prematernal Eros of borderlinking (bordureliance), borderspacing (bordurespacement) and co-emergence. The matrixial feminine difference defines a particular gaze and it is a source for trans-subjectivity and transjectivity in both males and females. Ettinger rethinks the human subject as informed by the archaic connectivity to the maternal and proposes the idea of a Demeter-Persephone Complexity.

Feminist psychoanalytic theory

Feminist theorists such as Juliet Mitchell, Nancy Chodorow, Jessica Benjamin, Jane Gallop, Bracha L. Ettinger, Shoshana Felman, Griselda Pollock, Luce Irigaray and Jane Flax have developed a Feminist psychoanalysis and argued that psychoanalytic theory is vital to the feminist project and must, like other theoretical traditions, be criticized by women as well as transformed to free it from vestiges of sexism (i.e. being censored). Shulamith Firestone, in The Dialectic of Sex, calls Freudianism the misguided feminism and discusses how Freudianism is almost completely accurate, with the exception of one crucial detail: everywhere that Freud writes "penis", the word should be replaced with "power".

Critics such as Elizabeth Grosz accuse Jacques Lacan of maintaining a sexist tradition in psychoanalysis. Others, such as Judith Butler, Bracha L. Ettinger and Jane Gallop have used Lacanian work, though in a critical way, to develop gender studies. According to J. B. Marchand, "The gender studies and queer theory are rather reluctant, hostile to see the psychoanalytic approach." For Jean-Claude Guillebaud, gender studies (and activists of sexual minorities) "besieged" and consider psychoanalysis and psychoanalysts as "the new priests, the last defenders of the genital normality, morality, moralism or even obscurantism".

Judith Butler's worries about the psychoanalytic outlook under which sexual difference is "undeniable" and pathologizing any effort to suggest that it is not so paramount and unambiguous ...". According to Daniel Beaune and Caterina Rea, the gender-studies "often criticized psychoanalysis to perpetuate a family and social model of patriarchal, based on a rigid and timeless version of the parental order".

Literary theory

Psychoanalytically oriented French feminism focused on visual and literary theory all along. Virginia Woolf's legacy as well as "Adrienne Rich's call for women's revisions of literary texts, and history as well, has galvanized a generation of feminist authors to reply with texts of their own". Griselda Pollock and other feminists have articulated Myth and poetry and literature, from the point of view of gender.

Post-modern influence

The emergence of post-modernism theories affected gender studies, causing a movement in identity theories away from the concept of fixed or essentialist gender identity, to post-modern fluid or multiple identities. The impact of post-structuralism, and its literary theory aspect post-modernism, on gender studies was most prominent in its challenge of grand narratives. Post-structuralism paved the way for the emergence of queer theory in gender studies, which necessitated the field expanding its purview to sexuality.

In addition to the expansion to include sexuality studies, under the influence of post-modernism gender studies has also turned its lens toward masculinity studies, due to the work of sociologists and theorists such as R. W. Connell, Michael Kimmel, and E. Anthony Rotundo. These changes and expansions have led to some contentions within the field, such as the one between second wave feminists and queer theorists. The line drawn between these two camps lies in the problem as feminists see it of queer theorists arguing that everything is fragmented and there are not only no grand narratives but also no trends or categories. Feminists argue that this erases the categories of gender altogether but does nothing to antagonize the power dynamics reified by gender. In other words, the fact that gender is socially constructed does not undo the fact that there are strata of oppression between genders.

Development of theory

History

The history of gender studies looks at the different perspectives of gender. This discipline examines the ways in which historical, cultural, and social events shape the role of gender in different societies. The field of gender studies, while focusing on the differences between men and women, also looks at sexual differences and less binary definitions of gender categorization.

After the universal suffrage revolution of the twentieth century, the women's liberation movement of the 1960s and 1970s promoted a revision from the feminists to "actively interrogate" the usual and accepted versions of history as it was known at the time. It was the goal of many feminist scholars to question original assumptions regarding women's and men's attributes, to actually measure them, and to report observed differences between women and men. Initially, these programs were essentially feminist, designed to recognize contributions made by women as well as by men. Soon, men began to look at masculinity the same way that women were looking at femininity, and developed an area of study called "men's studies". It was not until the late 1980s and 1990s that scholars recognized a need for study in the field of sexuality. This was due to the increasing interest in lesbian and gay rights, and scholars found that most individuals will associate sexuality and gender together, rather than as separate entities.

Although doctoral programs for women's studies have existed since 1990, the first doctoral program for a potential PhD in gender studies in the United States was approved in November 2005. In 2015, Kabul University became the first university in Afghanistan to offer a master's degree course in gender and women's studies. After the Taliban took over the Afghan capital, the university fell under their control and banned women from attending.

Women's studies

Հիմնական հոդված՝ Women's studies

Women's studies is an interdisciplinary academic field devoted to topics concerning women, feminism, gender, and politics. It often includes feminist theory, women's history (e.g. a history of women's suffrage) and social history, women's fiction, women's health, feminist psychoanalysis and the feminist and gender studies-influenced practice of most of the humanities and social sciences.

Men's studies

Հիմնական հոդված՝ Men's studies

Men's studies is an interdisciplinary academic field devoted to topics concerning men, gender, and politics. It often includes feminist theory, men's history and social history, men's fiction, men's health, feminist psychoanalysis and the feminist and gender studies-influenced practice of most of the humanities and social sciences. Timothy Laurie and Anna Hickey-Moody suggest that there 'have always been dangers present in the institutionalisation of "masculinity studies" as a semi-gated community', and note that 'a certain triumphalism vis-à-vis feminist philosophy haunts much masculinities research'.

Within studies on men, it is important to distinguish the specific approach often defined as Critical Studies on Men. This approach was largely developed in the anglophone countries from the early 1980s – especially in the United Kingdom – centred then around the work of Jeff Hearn, David Morgan and colleagues. The influence of the approach has spread globally since then. It is inspired primarily by a range of feminist perspectives (including socialist and radical) and places emphasis on the need for research and practice to explicitly challenge men's and boys' sexism. Although it explores a very broad range of men's practices, it tends to focus especially on issues related to sexuality and/or men's violences. Although originally largely rooted in sociology, it has since engaged with a broad range of other disciplines including social policy, social work, cultural studies, gender studies, education and law. In more recent years, Critical Studies on Men research has made particular use of comparative and/or transnational perspectives. Like Men's Studies and Masculinity Studies more generally, Critical Studies on Men has been critiqued for its failure to adequately focus on the issue of men's relations with children as a key site for the development of men's masculinity formations – men's relations with women and men's relations with other men being the two sites which are heavily researched by comparison.

Gender in Asia and Polynesia

Տե՛ս նաև՝ Women in Asia

Certain issues associated with gender in Eastern Asia and the Pacific Region are more complex and depend on location and context. For example, in China, Vietnam, Thailand, Philippines and Indonesia, a heavy importance of what defines a woman comes from the workforce. In these countries, "gender related challenges tend to be related to economic empowerment, employment, and workplace issues, for example related to informal sector workers, feminization of migration flows, work place conditions, and long term social security". However, in countries who are less economically stable, such as Papua New Guinea, Timor Leste, Laos, Cambodia, and some provinces in more remote locations, "women tend to bear the cost of social and domestic conflicts and natural disasters".

Places such as India and Polynesia have widely identified third-gender categories. For example, the hijra/kinnar/kinner people of India are often regarded as being a third-gender. Hijra is often considered an offensive term, so the terms kinnar & kinner are often used for these individuals. In places such as India and Pakistan, these individuals face higher rates of HIV infection, depression, and homelessness. Polynesian languages are also consistent with the idea of a third-gender or non-binary gender. The Samoan term fa'afafine, meaning "in the manner of a woman", is used to refer to a third-gender/non-binary role in society. These sexualities are expressed across a spectrum, although some literature has suggested that fa'afafine individuals do not form sexual relations with one another.

One issue that remains consistent throughout all provinces in different stages of development is women having a weak voice when it comes to decision-making. One of the reasons for this is the "growing trend to decentralization [which] has moved decision-making down to levels at which women's voice is often weakest and where even the women's civil society movement, which has been a powerful advocate at national level, struggles to organize and be heard".

East Asia Pacific's approach to help mainstream these issues of gender relies on a three-pillar method. Pillar one is partnering with middle-income countries and emerging middle-income countries to sustain and share gains in growth and prosperity. Pillar two supports the developmental underpinnings for peace, renewed growth and poverty reduction in the poorest and most fragile areas. The final pillar provides a stage for knowledge management, exchange and dissemination on gender responsive development within the region to begin. These programs have already been established, and successful in, Vietnam, Thailand, China, as well as the Philippines, and efforts are starting to be made in Laos, Papua New Guinea, and Timor Leste as well. These pillars speak to the importance of showcasing gender studies.

Judith Butler

Հիմնական հոդված՝ Judith Butler

Կաղապար:Primary Philosopher and gender studies Judith Butler's work Gender Trouble discussed gender performativity. In Butler's terms the performance of gender, sex, and sexuality is about power in society. They locate the construction of the "gendered, sexed, desiring subject" in "regulative discourses". A part of Butler's argument concerns the role of sex in the construction of "natural" or coherent gender and sexuality. In their account, gender and heterosexuality are constructed as natural because the opposition of the male and female sexes is perceived as natural in the social imaginary.

Criticism

Historian and theorist Bryan Palmer argues that gender studies' current reliance on post-structuralism – with its reification of discourse and avoidance of the structures of oppression and struggles of resistance – obscures the origins, meanings, and consequences of historical events and processes, and he seeks to counter current trends in gender studies with an argument for the necessity to analyze lived experiences and the structures of subordination and power. Psychologist Debra W. Soh postulates that gender studies is composed of dubious scholarship, that it is an unscientific ideology, and that it causes needless disruption in the lives of children.Կաղապար:Undue weight inline

Feminist philosopher Rosi Braidotti has criticized gender studies as "the take-over of the feminist agenda by studies on masculinity, which results in transferring funding from feminist faculty positions to other kinds of positions. There have been cases... of positions advertised as 'gender studies' being given away to the 'bright boys'. Some of the competitive take-over has to do with gay studies. Of special significance in this discussion is the role of the mainstream publisher Routledge who, in our opinion, is responsible for promoting gender as a way of deradicalizing the feminist agenda, re-marketing masculinity and gay male identity instead." Calvin Thomas countered that, "as Joseph Allen Boone points out, 'many of the men in the academy who are feminism's most supportive 'allies' are gay,'" and that it is "disingenuous" to ignore the ways in which mainstream publishers such as Routledge have promoted feminist theorists.

Gender studies, and more particularly queer studies within gender studies, has been criticized by Catholic Church bishops and cardinals as an attack on human biology.Կաղապար:Unreliable source? Pope Francis has said that teaching about gender identity in schools is "ideological colonization" that threatens traditional families and fertile heterosexuality. France was one of the first countries where this claim became widespread when Catholic movements marched in the streets of Paris against the bill on gay marriage and adoption. Scholar of law and gender Bruno Perreau argues that this fear has deep historical roots, and that the rejection of gender studies and queer theory expresses anxieties about national identity and minority politics. Jayson Harsin argues that the French anti–'gender theory' movement demonstrates qualities of global right-wing populist post-truth politics.

Teaching certain aspects of gender studies was banned in public schools in New South Wales after an independent review into how the state teaches sex and health education and the controversial material included in the teaching materials.

Government attitudes

Picketing against "gender ideology" in Warsaw, 2014

In Central and Eastern Europe, anti-gender movements are on the rise, especially in Hungary, Poland, and Russia.

Russia

In Russia, gender studies is currently tolerated; however, state-supported practices follow the traditional gender perspectives of those in power. The law related to prosecuting and sentencing domestic violence, for instance, was greatly limited in 2017. Since 2010, the Russian government has also been leading a campaign at the UNHRC to recognise Russian "traditional values" as a legitimate consideration in human rights protection and promotion.

Hungary

Gender studies programs were banned in Hungary in October 2018. In a statement released by Hungarian Prime Minister Viktor Orbán's office, a spokesperson stated that "The government's standpoint is that people are born either male or female, and we do not consider it acceptable for us to talk about socially constructed genders rather than biological sexes." The ban has attracted criticism from several European universities which offer the program, among them the Budapest-based Central European University, whose charter was revoked by the government, and is widely seen as part of the Hungarian ruling party's move away from democratic principles.

China

The Central People's Government supports studies of gender and social development of gender in history and practices that lead to gender equality. Citing Mao Zedong's philosophy, "Women hold up half the sky", this may be seen as continuation of equality of men and women introduced as part of Cultural Revolution.

Romania

The Romanian Senate approved by broad majority in June 2020 an update of National Education Law that would ban theories and opinions on gender identity according to which gender is a separate concept from biological sex. In December 2020, the Constitutional Court of Romania overturned the ban; earlier, President Klaus Iohannis had challenged the bill.

See also

• Androcentrism
• Gynocentrism
• Gender and politics
• Gender history
• Gender role
• Genderqueer
• List of women's and gender studies academics
• Postgenderism
• Sex and gender distinction
• Social construction of gender
• Third gender
• Transgender
• Women in philosophy

Bibliography

• Armstrong, Carol; de Zegher, Catherine (27 October 2006). Women Artists at the Millennium. MIT Press. ISBN 978-0-262-01226-3. OCLC 62766150.
• Berger, Anne Emmanuelle (September 2016). «Gender springtime in Paris: a twenty-first century tale of seasons». differences: A Journal of Feminist Cultural Studies. 27 (2): 1–26. doi:10.1215/10407391-3621685.
• Boone, Joseph Allen; Cadden, Michael, eds. (1990). Engendering Men: The Question of Male Feminist Criticism. Routledge. ISBN 978-0415902557. OCLC 20992567.
• Butler, Judith (16 December 1993). Bodies That Matter: On the Discursive Limits of 'Sex'. New York: Routledge. ISBN 978-0-415-90366-0. OCLC 27897792.
• Butler, Judith (Summer 1994). «Feminism by any other name (Judith Butler interviews Rosi Braidotti)» (PDF). differences: A Journal of Feminist Cultural Studies. 6 (2–3): 272–361.
• Butler, Judith (1999). Gender Trouble: Feminism and the Subversion of Identity (2nd ed.). New York: Routledge. ISBN 978-0-415-92499-3. OCLC 41326734.
• Cante, Richard C. (March 2008). Gay Men and the Forms of Contemporary US Culture. London: Ashgate Publishing. ISBN 978-0-7546-7230-2. OCLC 173218594.
• Cárdenas, Micha and Barbara Fornssler, 2010. Trans Desire/Affective Cyborgs. New York: Atropos press. 0-9825309-9-4
• Clark, April K. (March 2017). «Updating the gender gap(s): a multilevel approach to what underpins changing cultural attitudes». Politics & Gender. 13 (1): 26–56. doi:10.1017/S1743923X16000520. S2CID 151372385.
• Cranny-Francis, Anne; Kirkby, Joan; Stavropoulos, Pam; Waring, Wendy (28 November 2002). Gender studies: terms and debates. Basingstoke: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-333-77612-4. OCLC 50645644.
• De Beauvoir, Simone (December 1989). The Second Sex. Translated by Borde, Constance; Malovany-Chevallier, Sheila (Reissue ed.). New York: Vintage. ISBN 978-0-333-77612-4. OCLC 50645644.
• Ettinger, Bracha L. (30 September 2001). «The Red Cow Effect». In Howe, Mica; Aguiar, Sarah A. (eds.). He Said, She Says: An RSVP to the Male Text. Fairleigh Dickinson University Press. էջեր 57–88. ISBN 978-0-8386-3915-3. OCLC 46472137.
• Ettinger, Bracha L. (January 2006). Massumi, Brian (ed.). The Matrixial Borderspace (Theory Out of Bounds). Foreword by Judith Butler, Introduction by Griselda Pollock. University of Minnesota Press. ISBN 978-0-8166-3587-0. OCLC 62177997.
• Ettinger, Bracha L., 2006. "From Proto-ethical Compassion to Responsibility: Besidedness, and the three Primal Mother-Phantasies of Not-enoughness, Devouring and Abandonment". Athena: Philosophical Studies. Vol. 2. ISSN 1822-5047.
• Farrell, Warren (31 January 2001) [First published in 1993 as The Myth of Male Power: Why Men are the Disposable Sex]. The Myth of Male Power (Reprint ed.). New York: Berkley Publishing Corporation. ISBN 978-0425181447.
• Farrell, Warren; Svoboda, Steven; Sterba, James P. (10 October 2007). Does Feminism Discriminate Against Men? A Debate (Point/Counterpoint). Oxford University Press. ASIN B019L52IHW.
• Foucault, Michel (1 November 1988). The Care of the Self: The History of Sexuality. Vol. 3 (Reprint ed.). Vintage Books. ISBN 978-0-394-74155-0. OCLC 20521501.
• Foucault, Michel (31 December 1990). History of Sexuality: An Introduction. Vintage Books. ISBN 978-0-679-72469-8. OCLC 5102034.
• Foucault, Michel (1 March 1990). The Use of Pleasure: The History of Sexuality. Vol. 2. Vintage Books. ISBN 978-0-394-75122-1. OCLC 5102034.
• Foucault, Michel (1 January 1995). Discipline and Punish: The Birth of the Prison. Translated by Sheridan, Allen. Random House. ISBN 978-0-679-75255-4. OCLC 32367111.
• Fraser, Nancy; Butler, Judith; Benhabib, Seyla; Cornell, Drucilla (6 April 1995). Feminist Contentions: A Philosophical Exchange. New York: Routledge. ISBN 978-0-415-91086-6. OCLC 30623637.
• Frug, Mary Joe. "A Postmodern Feminist Legal Manifesto (An Unfinished Draft)", in "Harvard Law Review", Vol. 105, No. 5, March, 1992, pp. 1045–1075. ISSN 0017-811X
• Grebowicz, Margret, ed. (4 January 2007). Gender After Lyotard. State University of New York Press. ISBN 978-0-7914-6956-9. OCLC 63472631.
• Healey, Joseph F. (25 March 2003). Race, Ethnicity, Gender and Class: the Sociology of Group Conflict and Change (3rd ed.). SAGE Publications. ISBN 978-0-7619-8763-5. OCLC 50604843.
• Kahlert, Heike; Schäfer, Sabine, eds. (2012). Engendering Transformation. Post-socialist Experiences on Work, Politics and Culture. Opladen, Berlin, London, Toronto: Barbara Budrich Publishers. ISBN 9783866494220.
• Hemmings, Clare (September 2016). «Is Gender Studies Singular? Stories of Queer/Feminist Difference and Displacement» (PDF). differences: A Journal of Feminist Cultural Studies. 27 (2): 79–102. doi:10.1215/10407391-3621721.
• Khanna, Ranjana (September 2016). «On the Name, Ideation, and Sexual Difference». differences: A Journal of Feminist Cultural Studies. 27 (2): 62–78. doi:10.1215/10407391-3621709.
• Kristeva, Julia (14 May 1984) [First published 1980 in French as Pouvoirs de l'horreur by Éditions du Seuil]. Powers of Horror. Translated by Roudiez, Leon S. (Reprinted ed.). Columbia University Press. ISBN 978-0-231-05347-1. OCLC 8430152.
• McElroy, Wendy (31 May 2001). Sexual Correctness: The Gender-Feminist Attack on Women. Jefferson, North Carolina: McFarland & Company. ISBN 978-0-7864-0226-7. OCLC 34839792.
• Oyěwùmí, Oyèrónkẹ́, ed. (13 October 2006). African Gender Studies: A Reader. London: Palgrave MacMillan. ISBN 978-1-4039-6283-6.
• Palmer, Bryan D. (25 January 1990). Descent into Discourse: The Reification of Language and the Writing of Social History (Critical Perspectives on the Past Series) (Reprint ed.). Philadelphia: Temple University Press. ISBN 978-0-87722-720-5. OCLC 233030494.
• Pinker, Susan (29 February 2008). The Sexual Paradox: Extreme Men, Gifted Women and the Real Gender Gap. Random House of Canada Ltd. ISBN 978-0-679-31415-8. OCLC 181078409.
• Pollock, Griselda (7 March 2001). Florence, Penny (ed.). Looking Back to the Future: 1990-1970: Essays on Art, Life and Death (Critical Voices in Art, Theory and Culture). Routledge. ISBN 978-90-5701-132-0. OCLC 42875273.
• Pollock, Griselda (22 November 2007). Encounters in the Virtual Feminist Museum: Time, Space and the Archive. Routledge. ISBN 978-0-415-41374-9. OCLC 129952714.
• Pulkkinen, Tuija (September 2016). «Feelings of Injustice: The Institutionalization of Gender Studies and the Pluralization of Feminism». differences: A Journal of Feminist Cultural Studies. 27 (2): 103–124. doi:10.1215/10407391-3621733. hdl:10138/174278.
• Reeser, Todd W. (12 January 2010). Masculinities in Theory: An Introduction. Wiley-Blackwell. ISBN 978-1405168601.
• Scott, Joan W. (1 February 2000). Gender and the Politics of History (2nd Revised ed.). Columbia University Press. ISBN 978-0231118576.
• Spector, Judith A., ed. (15 December 1986). Gender Studies: New Directions in Feminist Criticism. Bowling Green University Popular Press. ISBN 978-0-87972-351-4.
• Thomas, Calvin (1 October 1999). «Introduction: Identification, Appropriation, Proliferation». In Thomas, Calvin (ed.). Straight with a Twist: Queer Theory and the Subject of Heterosexuality. University of Illinois Press. ISBN 978-0-252-06813-3.
• Weed, Elizabeth (September 2016). «Gender and the Lure of the Postcritical». differences: A Journal of Feminist Cultural Studies. 27 (2): 153–177. doi:10.1215/10407391-3621757.
• Wright, Elizabeth (1 September 2000). Lacan and Postfeminism. Icon Books Ltd. ISBN 978-1-84046-182-4. OCLC 44484099.
• Zajko, Vanda; Leonard, Miriam, eds. (12 January 2006). Laughing with Medusa: Classical Myth and Feminist Thought (Classical Presences). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-927438-3.
• de Zegher, M. Catherine, ed. (8 May 1996). Inside the Visible: Elliptical Traverse of Twentieth Century Art in, of and from the Feminine (2nd ed.). MIT Press. ISBN 978-0-262-54081-0. OCLC 33863951.

External links

• GenPORT: Your gateway to gender and science resources Արխիվացված 29 Ապրիլ 2014 Wayback Machine
• xy: men, masculinities and gender politics
• WikEd – Gender Inequities in the Classroom
• Children's Gender Beliefs
• Karelian Center for Gender Studies (Regional NGO "KCGS")
• Nordic Countries Defund Gender Ideology
• The Gender Equality Paradox
• Obama Pushes for Equal Pay for Women Արխիվացված 13 Ապրիլ 2014 Wayback Machine
• Entrepreneurship in Asia, a look at the changing culture of women entrepreneurship in Asia
• Preliminary Description for the University of Chicago Center for the Study of Gender and Sexuality Records 1971–2012 at the University of Chicago Special Collections Research Center