Մասնակից:Լիան Երիցյան/Ավազարկղ9
Օլիվե Ռուա (ֆր.՝ Olivier Roy, 1949 օգոստոսի 30), ֆրանսիացի քաղաքագետ-արևելագետ, փորձագետ և խոշոր իսլամագետ[1][2][3][4]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռուան ավարտել է Արևելյան լեզուների և մշակույթի ֆրանսիական ազգային ինստիտուտը։ 1972 թվականին եղել է պարսկական բանասիրության և ագրեգատ փիլիսոփայության մագիստրոս:
1996 թվականին Փարիզի քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտում ստացել է քաղաքագիտության դոկտորի աստիճան։
Ուսանողական տարիներին եղել է փոքր ուսանողական ուլտրա-ծայրահեղական խմբավորման՝ «Պրոլետարական ձախ» մաոիստական կազմակերպության անդամ[4]։
1984-2008 թվականներին եղել է Ֆրանսիայի Արտաքին գործերի նախարարության վերլուծության և կանխատեսման կենտրոնի խորհրդատու: Դասավանդել է նաև հասարակական գիտությունների բարձրագույն դպրոցում (EHESS) և Փարիզի գիտական հետազոտությունների ազգային կենտրոնի (CNRS) ինստիտուտում։
1993-1994 թվականներին Տաջիկստանում եղել է ԵԱՀԿ հատուկ ներկայացուցիչ:
2009 թվականից եղել է Ֆլորենցիայի Եվրոպական համալսարանական ինստիտուտի պրոֆեսոր, որտեղ ղեկավարել է միջերկրածովյան հետազոտությունների ծրագիրը։
2005 թվականին Ռուան Ֆրանսիայում տեղի ունեցած քաղաքացիական անկարգությունների մասին գրել է, որ դրանք չի կարելի դիտարկել որպես կրոնական հողի վրա առաջացած։
Եղել է «Central Asian Survey» գիտական հանդեսի խմբագրական խորհրդի անդամ։
Գիտական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռուան պատկանում է «կրոն առանց մշակույթի» ֆենոմենի սահմանմանը, որը դրսևորվել է հին ավանդական կենսաձևով ապրող ընտանիքներից և երկրներից եկածների շրջանում, որոնք կտրված են իրենց նախնիներից, տեխնոլոգիական հասարակության պայմաններում իրենց կրոնական արմատների մասին տեղեկանում են հենց սկզբից և ունակ են ընկալելու միայն այն տեղեկատվությունը կրոնի մասին, որը կարճ ժամանակում կարդացել են ինչ-որ ինտերնետային կայքում[5]։
Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Աֆղանստան, իսլամ և քաղաքական արդիականություն» (1985)
- «Քաղաքական իսլամի ձախողումը» (1992)
- «Իսլամիզմի ծագումնաբանությունը» (1995)
- «Նոր Կենտրոնական Ասիա կամ ազգերի գործարան» (1997)
- «Իրան․ ինչպե՞ս դուրս գալ կրոնական հեղափոխությունից» (1999)
- «Պատրանքներ սեպտեմբերի 11-ին» (2002)
- «Գլոբալիզացված իսլամ» (2002)
- «Աշխարհիկությունը իսլամի առջև» (2005)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Наумкин В. В. (2007). «Фехтование цивилизаций». «Россия в глобальной политике», № 5. Վերցված է 2015-02-07-ին.
- ↑ Малашенко А. В. (2002). «Современный ислам между политикой и традицией». Журнал «Неприкосновенный запас», №6(26). Վերցված է 2015-02-07-ին. «один из самых интересных аналитиков»
- ↑ «Будет ли Европа исламизированной или ислам европейским, спрашивает американский историк». NEWSru.com. 2007-01-30. Վերցված է 2015-02-07-ին.
- ↑ 4,0 4,1 Жамбы Джусубалиева (2006-01-17). «Оливье Руа: «Кыргызстан еще ждут новые политические потрясения»». «Агым», №2. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-03-05-ին.
{{cite web}}
: Unknown parameter|deadlink=
ignored (|url-status=
suggested) (օգնություն) - ↑ Шевелева, 06.02.2015
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հրապարակումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Руа О. Карикатуры: геополитика возмущения // «Le Monde», 9.02.2006
- Руа О. «Для Франции ислам не представляет какой-то особой проблемы…» // «Ինոստրաննայա լիտերատուրա». — 2006. — № 9