Մայրիկն ամուսնացել է
 ռուս.՝ Мама вышла замуж | |
|---|---|
 | |
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | մելոդրամա |
| Թվական | 1969 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Վիտալի Մելնիկով |
| Սցենարի հեղինակ | Յուրի Կլեպիկով |
| Դերակատարներ | Նիկոլայ Բուրլաև Լյուսենա Օվչիննիկովա Օլեգ Եֆրեմով |
| Օպերատոր | Դմիտրի Դոլինին |
| Երաժշտություն | Օլեգ Կարավայչուկ |
| Պատմվածքի վայր | Սանկտ Պետերբուրգ |
| Կինոընկերություն | «Լենֆիլմ». Առաջին ստեղծագործական միավորում |
| Տևողություն | 85 րոպե |
| IMDb | ID 0064628 |
«Մայրիկն ամուսնացել է», սովետական մեկ մասանոց (գունավոր, մեկ տեսարանը՝ սև-սպիտակ) գեղարվեստական ֆիլմ՝ ստեղծված 1969 թվականին «Լենֆիլմի» համար Վիտալի Մելնիկովի կողմից։
Գլխավոր դերակատարներն են Լյուսենա Օվչիննիկովան, Նիկոլայ Բուրնաևը և Օլեգ Եֆրեմովը (դերասանի խոսքերով՝ այստեղ նա խաղացել է կինոյում իր ամենալավ դերը[1])։ ԽՍՀՄ-ում ֆիլմի պրեմերան կայացել է 1970 թվականի մայիսի 25-ին։
Սցենար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պարզունակ և միևնույն ժամանակ նուրբ հոգեբանական պատմություն` երեկվա աշակերտի և նրան շրջապատող մարդկանց, ինչպես նաև կյանքի իրավիճակների մասին, որտեղ ձևավորվում է երիտասարդի բնավորությունը։
Որդուն միայնակ մեծացնող Զինաիդայի կյանքում հայտնվում է Վիկտորը։ Սակայն Բորիսն ի վիճակի չէ հասկանալու, որ իր մայրն անձնական երջանկության կարիք ունի։
Բացի հոյակապ դերասանական կազմից, ֆիլմում կա ևս մեկ «գործող անձ»՝ 1969 թվականի Լենինգրադը։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Նիկոլայ Բուրլաև - Բորիս Գոլուբև
- Լյուսենա Օվչիննիկովա - Զինա՝ Բորիսի մայրը
- Օլեգ Եֆրեմով - Վիկտոր
- Լյուդմիլա Արինինա - Կատյա, Բորիսի մորաքույրը
- Լարիսա Բուրկովա - Վերա, Զինայի գործընկերուհին
- Կիրա Պետրովա - Լյուդկա, բրիգադավար
- Լիդիա Շտիկան - սրճարանի վաճառողուհի
- Վիկտոր Իլիչև -Լեոնարդ, Բորիսի համադասարանցին
- Արկադի Տրուսով - Վանյա հորեղբայր, Գոլուբովների բարեկամ
- Կոնստանտին Տիգունով - Դմիտրի Պետրովիչ
Լուսագրերում նշված չեն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Եվգենիա Վետլովա — սրճարանի աղջիկ
- Լյուբով Տիշենկո — սվաղող բանվոր
- Իվան Սելյանին — դոմինո խաղացող
- Օլեգ Կոնոնով — դոմինո խաղացող, որ դատողություններ է անում փիլիսոփայության մասին
Նկարահանող անձնակազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Սցենարիստ – Յուրի Կլեպիկով
- Բեմադրություն – Վիտալի Մելնիկով
- Գլխավոր օպերատոր – Դմիտրի Դոլինին
- Գլխավոր նկարիչ – Իսահակ Կապլան
- Կոմպոզիտոր – Օլեգ Կարավայչուկ
- Հնչյունային Օպերատոր – Կոնստանտին Լաշկով
- Ռեժիսոր – Գրիգորի Ցոլին
- Օպերատոր – Յուրի Վեկսլեր
- Հագուստը – Վիլյա Ռախմատուլինա
- Շպարը – Ե․ Կուդրյավցևա
- Մոնտաժը – Զինաիդա Շեյնեման
- Խմբագիր – Վսելովոդ Շվարց
- Ռեժիսորի օգնականններ – Գ․ Իվանովա, Լ․ Ռոգալյովա, Դ. Գերցել
- Օպերատորի օգնականներ – Վ․ Մարկով, Ա․ Պուչկով
- Մոնտաժի օգնականներ – Գալինա Կորնիլովա
- Կինոարտադրության տնօրեն – Իգոր Լեբեդ
Ստեղծում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռեժիսոր Մելնիկովի խոստովանությամբ՝ ամենաքիչը նկարահանող խումբն էր ցանկանում ստեղծել սենտիմենտալ կինոնկար[2]։ Ֆիլմի նկարահանումների մի մասը տեղի է ունեցել նոր կառուցված մոսկովյան «խրուշչովկայում»[2]։ Բնակարանը այնքան փոքր էր, որ տեսախցիկը կախված էր առաստաղին ամրացված ռելսերի վրա[2]։ Նկարահանումների ժամանակ Մելնիկովը դուստր է ունեցել Օլգա անունով[3]։
Կնոջ գլխավոր դերի համար սկզբում փորձերի են մասնակցել տարբեր աստղեր, այդ թվում նաև Նոննա Մորդիկովան և Իննա Մակարովան[2]։ Օվչիննիկովան, որը հետագայում խաղացել է Զինայի դերը, ընդհանրապես չէր մտնում Մելնիկովի պլանների մեջ, քանի որ կոմեդիայի դերասանուհու համբավ ուներ[2]։ Այնուամենայնիվ, դերասանուհին զարմացրել է բեմադրիչին փառքի հանդեպ իր անտարբերությամբ, Մելնիկովը նշում է, որ Եֆրեմովը, լինելով բարդ մարդ, անմիջապես ընդհանուր լեզու է գտել Օվչիննիկովայի հետ և շատ հարցերում օգնել նրան
Երաժշտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հին Լենինգրադի շենքի ճակատային մասի վերանորոգման տեսարանի ընթացքում հնչում է Ի․ Բախի երաժշտությունը։ Այգու ճոճանակի տեսարանի ժամանակ հնչում է «Լադա» երգը [Վադիմ Մուլերմանի] կատարմամբ։ Ֆիլմի մեկ դրվագում «Я люблю» երգը (երաժշտությունը՝ Ա. Բրոնևիցկու, տեքստը՝ Ս. Ֆոգելսոնի) երգում են կիթառի նվագակցությամբ։
Թողարկում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
VHS[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1990՝ «Խոշոր պլան»
- 1996՝ «48 ժամ»
- 2000՝ «Լենֆիլմ Վիդեո»
DVD[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 2003՝ «Լենֆիլմ Վիդեո»
- 2004՝ «CP Digital»
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ В. Катина (1990 год). «Олег Ефремов: Риск с надеждой на успех» (ռուսերեն). Советский экран. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 31-ին.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Людмила Грабенко (6 сентября 2011). «И жизнь, и слезы, и любовь...» (ռուսերեն). Бульвар Гордона. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 29-ին. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 29-ին.
- ↑ Людмила Троицкая (16 мая 2006). «Режиссёр Виталий МЕЛЬНИКОВ: "Алексею Петренко я сделал обрезание в самый последний момент"» (ռուսերեն). Бульвар Гордона. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 4-ին. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 29-ին.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ««Մայրիկը ամուսնացել է»». Государственный регистр фильмов. Министерство Культуры Российской Федерации. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 31-ին.
- «Մայրիկը ամուսնացել է» «Հայրենական կինոյի հանրագիտարան» կայքում
- ««Մայրիկը ամուսնացել է»». Первый канал. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 31-ին.
- ««Մայրիկը ամուսնացել է»». Телеканал «Дом Кино». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 31-ին.
|
