Մակարևո (ավան)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ավան
Մակարևո
ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
Հեռախոսային կոդ83149
Փոստային դասիչ606220 և 606212
Մակարևո (ավան) (Ռուսաստան)##
Մակարևո (ավան) (Ռուսաստան)

Մակարևո(1958—2009թթ. քաղաքատիպ ավան), ավան Նիժնի Նովգորոդի մարզի Լիսկովսկի շրջանում[1]:Մտնում է Վալկովսկու գյուղխորհրդի կազմի մեջ։ Գտնվում է Վոլգայի ձախ ափին, մի քանի կմ Կերժենեցի գետաբերանից ցած։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բնակավայրը հաստատվել է հայտնի Մակարևյան Ժելտովոդսկի վանքի շուրջը, որը վերածնվել է 1620-ականներին այն վայրում, որտեղ 1435—1439 թթ.գտնվել է սուրբ Մակարիայի խուցը։

Նիժնի Նովգորոդի մարզի Մակարևո ավանը (նախկին Նիժնի Նովգորոդյան նահանգի Մակարև քաղաքը) չպետք է շփոթել Կաստրոմսկու տարածաշրջանի Մակարև քաղաքի հետ, որն առաջացել է Մակարիևո-Ուժենսկի վանքի վանական տարածքի շուրջը, որը հիմնվել է հենց նույն սուրբ Մակարիայի կողմից 1439 թվականին։

1641-ից 1816 թվականը Մակարևոյում գործել է Մակարևյան խոշորագույն տոնավաճառը Ռուսաստանում, որը 1816 թ. հրդեհից հետո տեղափոխվել է Նիժնի Նովգորոդ։

1789-ից 1920 թվականը Մակարևը եղել է գավառական քաղաք, Նիժնի Նովգորոդյան նահանգի Մակարևյան գավառի կենտրոնը, չնայած, որ XIX դարում գավառական տարածքների մեծ մասն անցել է Վոլգայի աջ (հարավային) ափ, գյուղ Լիսկովո, տեղակայված է Կազանաի ուղու վրա։ Գավառի լուծարմամբ Մակարև քաղաքը դարձավ Մակարևո գյուղ, իսկ գյուղ Լիսկովոն դարձավ քաղաք։

1958 թ.Մակարևոյին տրվեց բանվորական ավանի կարգավիճակ։

Մակարևոն չափազանց տուժվել է Չեբակսարի ՀԷԿ-ի ջրամբարները լցվելուց, բնակչության մի մասը տեղափոխվել է, ջրապաշտպան հարմարանքնրը վնասել են վանքերի տեսքը[2]:.

2009-ին Մակարևոյի կարգավիճակը փոխվել է, դարձել գյուղական ավան, իսկ քաղաքային բնակավայր «Մակարևո բանվորական ավանը» դարձավ Վալկովսկու գյուղխորհրդի մի մասը։

Տեսարժան վայրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ճարտարապետական հուշարձաններ են համարվում վանական համալիրը, ներառյալ ամրոցի պատերը աշտարկով, Տրոիցկի տաճարը, Միխաիլոանխարգելսկու և Ուսպենսկայայի եկեղեցիները, խուցերը (XVII դար)։

Նավիգացիոն ժամանակաշրջանում Նիժնի Նովգորոդից Մակարևո կացմակերպվում էին Նիժնի Նովգորոդից մեկօրյա էքսկուրսիաներ շոգենավով։ Բացի այդ, նախկինում իրականացվում էին տուրիստական ուղևորություններ Նիժնի Նովգորոդից Մակարևո Լոգոպրոմ-Բորսկի[3] բենափոխադրող Խիվուս-48 ընկերության փչովի բարձիկ նավով, որը Ռուսաստանում խոշորգույնն է։ Ավանից ոչ հեռու ավարտվում է Կերժենեց գետով նավակներով իրականացվող տուրիստական հանրաճանաչ երթուղիներից մեկը։

Մակարևոյում է գտնվում նաև «Սկազկա» («Сказка») թանգարանը։ Այնտեղ են ներկայացված գեղանկաիչ Ֆոմինների աշխատանքները[4]. Բորիս Ֆեոդորովիչ Ֆոմինը հայտնի ակադեմիկոս, կազանյան գեղանկարիչ Նիկոլայ Իվանովիչ Ֆեշինի աշակերտն է եղել։ Ֆեոդոր Աֆանասևիչ Ֆոմինը' նկարիչ-լուսանկարիչ, եղել է նիժնեգորդյան հայտնի լուսանկարիչ Անդրեյ Օսիպովիչ Կարելինի աշակերտը։ Թանգարանում կա «Ճանաչիր Մակարև քաղաքը 1779—1919 թթ.» XIX դարի վերջի լուսանկարների ցուցահանդեսը։

Ներկա պահին ավանում գործում է «Մակարևյան ջայլամ» ջայլամների ֆիրման։ Եթե տոմսը գնված է եղել նախօրոք, ապա մարդկանց նավից տեղափոխում են ավտոբուս ու տեղ հասցնում։ Հենց ֆերմայում, ջայլամների կողքին, կարելի է տեսնել սիրամարգներ, փասիաններ և ուրիշ թռչուններ, գնել ջայլամ և համտեսել նրա միսը։

2016 թվականին Վոլգա գետի ափին Մակարևո վանքից ոչ հեռու բացվել է Մակարիա Ժելտովոդսկու հուշարձանը (քանդակագործ՝ Վ. Նագորնով, ճարտարապետ՝ Վ. Ֆիլատով)։

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Макарьев, уездный город». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
  • Макарьево на карте России
  • Մակարևո (ավան) հոդվածը Սովետական մեծ հանրագիտարանում 

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Населенные пункты Лысковского района». Государственно-правовой департамент Нижегородской области. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 24-ին. Վերցված է 2018 թ․ հունիսի 20-ին.
  2. «Макарьево». Культурный туризм. Нижегородский Интернет-справочник. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2009 թ․ նոյեմբերի 16-ին.
  3. «Борский перевоз». Логопром. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 5-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 5-ին.
  4. «Музей Фоминых "Сказка"». ВКонтакте. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 14-ին.