Հայր Կառլո
| Հայր Կառլո | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | գեղարվեստական անձ և գրական հերոս |
| Հեղինակ | Ալեքսեյ Տոլստոյ |
| Ստեղծագործություն | «Ոսկե բանալին կամ Բուրատինոյի արկածները» |
| Ներկայացված է | Ոսկե Բանալին |
| Սեռ | Արական |
| Տարիք | Տարեց (մոտ 60 տարեկան) |
| Երեխաներ | Բուրատինո, Ֆերրուչինո |
| Դերը կատարել են | Գեորգի Ուվարով (1939), Նիկոլայ Գրինկո (1975), Ալեքսանդր Կալյանով (1997), Միխայիլ Բոյարսկի (2009) |
Հայր Կառլո, Ալեքսեյ Տոլստոյի «Ոսկե բանալին կամ Բուրատինոյի արկածները»[1] հեքիաթի հերոս (1936) Բուրատինոյի[2] հայրը։ Նրա կերպարի հիմքում ընկած է Ջեպպետոն՝ Պինոկկիոյի հայրը։
Բնութագիր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայր Կառլոն հին երգեհոնիկ նվագող է, որն ապրում է աստիճանների տակ գտնվող խցում, որի մեջ ոչինչ չկա, բացի կտավի վրա նկարված օջախից։ Երգեհոնը վաղուց փչացել էր, և հայր Կառլոն ապրում էր պատահական աշխատանքով (ֆիլմերում նա դեռ աշխատում էր որպես երգեհոնիկ նվագող)։ Հայր Կառլոյի միակ ընկերը ծեր ատաղձագործ և հարբեցող Ջուզեպպեն է (կերպարի հիմքում ընկած է վարպետ Անտոնիոն՝ նույն ինքը վարպետ Բալը)։ Մի անգամ Ջուզեպպեն նորից հարբեց և նրա ձեռքն ընկավ խոսող գերան, որը նա տվեց իր ընկեր Կառլոյին, նրա հետ կռվելուց հետո։ Հայր Կառլոն փայտից փորագրեց երկար քթով տիկնիկ։
«Ինչ անվանեմ նրան, - մտածեց Կառլոն։ -Ես նրան Բուրատինո կանվանեմ։ Այս անունը ինձ երջանկություն կբերի։ Ես ճանաչում էի մի ընտանիք, բոլորին անվանում էին Բուրատինո. հայրը` Բուրատինո, մայրը` Բուրատինո, երեխաները` նույնպես Բուրատինո․․․ Նրանք բոլորն ապրում էին ուրախ և անհոգ․․․»
Այդուհանդերձ, Բուրատինոն անմիջապես անախորժություն պատճառեց Հայր Կառլոյին, ինչի հետևանքով վերջինս հայտնվեց ոստիկանական բաժանմունքում։ Հետագայում Բուրատինոն շատ անգամ նեղացրեց Հայր Կառլոյին, բայց նա չնեղացավ և բարի հրեշտակի պես հայտնվեց և փրկեց Բուրատինոյին ամենահուսահատ իրավիճակներում։
Նա նաև Բուրատինոյի հեքիաթի շարունակության կերպարն է[3]։ Նա ղեկավարում էր Տարաբարսկա քաղաքի Պրիմորսկայա հրապարակում գտնվող «Մոլնիա» թատրոնը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Ալեքսեյ Տոլստոյ | Ոսկե բանալի, կամ Բուրատինոյի արկածները | համառոտ». Տարընթերցում. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 26-ին.
- ↑ «Բուրատինո». 2020 թ․ օգոստոսի 18.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(օգնություն) - ↑ Владимирский Л. Буратино в Изумрудном городе / Рис. автора. — М.: Астрель, 2012. — 136 с. — ISBN 978-5-17-073021-6, ISBN 978-5-271-35126-6, ISBN 978-885-16-9881-9