Jump to content

Հագենով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բնակավայր
Հագենով
Դրոշ Զինանշան

ԵրկիրԳերմանիա Գերմանիա
ՀամայնքLudwigslust-Parchim District?
Հիմնադրված է1754 թ.
Մակերես67,47 կմ², 67,54 կմ²
ԲԾՄ6 մետր
Բնակչություն12 399 մարդ (դեկտեմբերի 31, 2022)[1]
Ժամային գոտիUTC+1 և UTC+2
Հեռախոսային կոդ03883
Փոստային դասիչ19230
Պաշտոնական կայքhagenow.de(գերմ.)
Հագենով (Գերմանիա)##
Հագենով (Գերմանիա)

Հագենով, փոքրիկ քաղաք Գերմանիայի հյուսիսում։ Հայտնի է իր փայտաշեն տներով, որոնց մեծ մասը կառուցվել է 17-19-րդ դարերում։

Աշխարհագրական դիրք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հագենովը գտնվում է Բալթիկ ծովից 70 կմ հեռավորության վրա։ Մոտակա խոշոր քաղաքներն են՝ Շվերին (մոտ 30 կմ), Վիսմար (մոտ 65 կմ) հյուսիս-արևելքում, Համբուրգը (մոտ 80 կմ) և Լյուբեկը (մոտ 85 կմ) արևմուտքում։ Քաղաքի միջով անցնում է Շմար գետը, որը քաղաքի կենտրոնական հատվածում գոյացրել է լճակ։

Քաղաքի անունը առաջին անգամ հիշատակվում է 1194 թվականին Hachenowe (Հախենովե), այնուհետև Haghenow(e) (Հագհենով) (1316, 1326), ավելի ուշ Hagenowe (Հագենովե) և վերջում Hagenow (Հագենով)[2]։ Քաղաքի անվանման բացատրությունն է՝ պարսպապատ մարգագետիններ։ Նույնիսկ առաջին հիշատակման ժամանակ Հագենովն ուներ ամրոց և եկեղեցի։ Քաղաքի ամենահին շենքը, որը դեռ կանգուն է՝ թվագրվում է 1720 թվականին։ Հագենովը որպես քաղաք անվանվում է 1370 թվականի պայմանագրերում, մինչ այդ դեռևս գյուղ էր։ Բայց հետագայում՝ 1520 թվականին կրկին որպես գյուղ է անվանվում[3]։ 1754 թվականին Հագենովի որպես քաղաք կարգավիճակը հաստատվել է քաղաքի պաշտոնական կանոնադրության հիման վրա[4]։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի հետևանքով քաղաքն անցնում է Խորհրդային միությանը, իսկ 1949 թվականից մինչև 1990 թվականը՝ Գերմանիայի Դեմոկրատական Հանրապետության կազմում։ Այժմ Հագենովը հանդիսանում է Գերմանիայի Լյուդվիգսլուստ-Պարխիմ շրջանի քաղաքներից։

Բնակչություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարեթիվ Բնակիչ
1990 14.012
1995 12.579
2000 12.272
2005 12.235
2010 11.745
2015 11.697
Տարեթիվ Բնակիչ
2020 12.245
2021 12.146
2022 12.399

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Alle politisch selbständigen Gemeinden mit ausgewählten Merkmalen am 31.12.2022 (գերմ.)DESTATIS, 2023.
  2. Ernst Eichler (Linguist)/Hans Walther (Onomastiker): Städtenamenbuch der DDR. VEB Bibliographisches Institut, Leipzig 1988, ISBN 3-323-00007-2
  3. Georg Christian Friedrich Lisch: Die Kirche zu Hagenow und die Stadt Hagenow. 1855 (liberarius.de)
  4. Ernst Eichler (Linguist)|Ernst Eichler und Werner Mühlmer: Die Namen der Städte in Mecklenburg-Vorpommern. Ingo Koch Verlag, Rostock 2002, ISBN 3-935319-23-1

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]