Կապ (խոսքի մաս)

Անվան այլ կիրառումների համար տես՝ Կապ (այլ կիրառումներ)

Կապ, նյութական իմաստից զուրկ, քերականական զանազան հարաբերություններ արտահայտող խոսքի մաս։ Դրվում է որևէ բառի վրա և որոշում նրա պաշտոնը նախադասության մեջ, հանդես գալիս որպես մեկ անդամ՝ կապվելով ստորոգյալի հետ պարագայական կամ խնդրային հարաբերությամբ։

Դասակարգում

Ընդունված է տարբերակել կապերի երեք խումբ.

• իսկական
• անիսկական
• կապական բառեր

Անիսկական կապեր

Կապերի այն խումբն է, որոնք գործածվում են հիմնականում կապի նշանակությամբ, թեև նրանց մեջ այս կամ այն չափով պահպանված է այն խոսքի մասի իմաստը և կիրառությունը, որից նրանք անցել են կամ անցնում են կապերին: Ըստ Մանուկ Աբեղյանի՝ անիսկական կապերն են միայն՝ պես, չափ, տեղ, հետ, դեմ, մոտ, վրա բառերը:

Կապերի այս խմբի շրջանակները դեռևս որոշակիորեն չեն ճշգրտված ու հիմնավորված: Ոմանք անիսկական կապերի խմբին են դասում նաև այսպես կոչված կապական բառերը:

Աղբյուրներ

• Լևոն Եզեկյան / Հայոց լեզու